نام پژوهشگر: مرجان صالحی

ماهیت اجاره به شرط تملیک و احکام فقهی و حقوقی آن
پایان نامه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) - قزوین - دانشکده الهیات 1390
  مرجان صالحی   مهدی رهبر

قرارداد اجاره به شرط تملیک یک نهاد حقوقی است که در حقوق ایران پذیرفته شده است و قراردادی است که به موجب آن مورد معامله اجاره داده می شود و در ان شرط می شود که مالکیت مورد معامله در پایان مدت اجاره در صورت انجام تمامی شروط عقد و پرداخت همه اقساط مال الاجاره توسط مستأجر، به نام او انتقال یابد. این قرارداد از جمله نهادهای حقوقی است که با آنکه سابقه فقهی ندارد و در قانون مدنی ذکر نشده ولی در اجاره به شرط تملیک، تصرف مستأجر به دلیل مالکیت و نسبت به منافع عین مستأجره دارای وجه قانونی بوده و صحیح است. به طور کلی قرارداد اجاره به شرط تملیک که یک عقد لازم، معوض و تملیکی است می تواند در مورد خانه، زمین و یا هر نوع کالای دیگر در بخش های متفاوت مثل کشاورزی و خدمات باشد و اصول کلی در مورد طرفین قرارداد تابع عقد اجاره می باشد. درباره ماهیت حقوقی این قرارداد نظر های گوناگونی مطرح شده است. به اعتقاد ما ماهیت حقوقی این قرارداد،اجاره است و با فروش اقساطی و بیع معلق فرق دارد.در این قرارداد شرط تملیک یک شرط فعل است که با تبیین فقها از این قرارداد سازگارتر به نظر می رسد. حقوق و تکالیف طرفین این قرارداد تابع عقد اجاره است. واژه های کلیدی :اجاره، شرط، تملیک، بیع، فروش اقساطی، بیع معلق.

آینده پژوهی بازتاب جابجایی قدرت در سوریه بر ژئوپلیتیک شیعه و منافع ملی ایران
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم سیاسی 1391
  مرجان صالحی   علی اکبر امینی

این پژوهش در پی آن است که تجزیه و تحلیل و درک جدیدی از دوران گذار نظام بین الملل، از نظم کهن به نظم نوین بر بستر پدیده جهانی سازی و عصر فناوری ارتباطات و اطلاعات، و آثار آن بر تحولات خاورمیانه و به طور مشخص کشور سوریه به عنوان یکی از مهمترین شرکای استراتژیک ایران و بازتاب آن بر موقعیت ژئوپلیتیک شیعه و منافع ملی ایران به دست دهد. بازتاب تحولات منطقه ای و بویژه جابجایی قدرت در سوریه و تاثیر آن بر ژئوپلیتیک شیعه و منافع ملی ایران، بیش از آنکه از منظر منافع ملی باشد، اساسا از زاویه اهداف ایدئولوژیک و گسترش هلال شیعه‏ است . روابط ایران و سوریه و به تبع آن لبنان، حاکی از آن است که در منظر هر یک از واحدهای سیاسی این اتحاد، الویت منافع ایدئولوژیک و منافع ملی کاملاً متفاوت است. مقابله سوریه و لبنان با اسرائیل بیش از اینکه ایدئولوژیک باشد، امنیتی و استراتژیک است. در حالی که برای ایران عمدتاً جنبه ایدئولوژیک دارد و سایر سلسله مراتب منافع در محاق اهداف ایدئولوژیک است. وجود منافع متفاوت از اهمیت اتحاد نمی‏کاهد، لیکن پایداری و هزینه این اتحاد در میان و بلندمدت ایران را با تحدید و تهدیدی جدی مواجه کرده است.