پژ‍وهش حاضر با هدف بررسی جایگاه تربیت بدنی و ورزش در گذران اوقات فراغت دانشجویان دانشگاههای شهرستان کاشمرانجام گرفت. بدین منظور از بین 9700 دانشجوی دانشگاه آزاد، پیام نور، جهاد دانشگاهی در سال تحصیلی 90-89 تعداد 373 نفر ازطریق نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم وبا استفاده از جدول نمونه گیری مورگان انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه چهار بخشی استفاده شده که قسمت( الف) شامل مشخصات فردی ، قسمت (ب) شامل سوالات عمومی، قسمت (ج) مربوط به میزان رضایتمندی از برنامه ریزی تربیت بدنی و ورزش دانشگاه و قسمت (د) مربوط به میزان علاقه دانشجویان به انجام فعالیت های مختلف در اوقات فراغت می باشد. برای اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه و سنجش دقیق مفاهیم و مصادیق مورد نظر، پرسشنامه توسط 20 نفر از اساتید با سابقه تربیت بدنی مورد بررسی قرار گرفت. پایایی این پرسشنامه به وسیله ضریب آلفای کرونباخ برای میزان رضایتمندی از برنامه ریزی تربیت بدنی و ورزش دانشگاه 82/0 و برای میزان علاقه دانشجویان به انجام فعالیت های مختلف 66/0 بدست آمد. داده های حاصل از این مطالعه با استفاده از آزمون کولوموگروف اسمیرنف و همچنین آزمونهای جداول توافقی و کرامر ، آزمون همبستگی اسپیرمن ، tی استودنت و علامت یک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که: 1- میزان رضایتمندی دانشجویان از برنامه ریزی ورزشی دانشگاههای خود به لحاظ کیفی و کمی مطلوب نمی باشد. 2- متغیر های سن ، جنسیت ، وضعیت تأهل ومحل سکونت دانشجویان بر میزان تمایل آنها به تربیت بدنی و ورزش در اوقات فراغت تاثیر ندارد. (05/0< ) 3- بین دانشجویان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی نسبت میزان تمایل آنها به تربیت بدنی وورزش در اوقات فراغت تفاوت معناداری وجوددارد. (05/0> ) 4-بین متغیر های سن ، جنسیت ، وضعیت تأهل و محل سکونت دانشجویان و میزان علاقه مندی آنها به انجام فعالیت های مختلف در گذران اوقات فراغت رابطه معناداری وجود ندارد. (05/0< ) 5- بین رشته تحصیلی دانشجویان و میزان علاقه مندی به فعالیتهای مختلف در گذران اوقات فراغت رابطه معنی دار وجود دارد. (05/0>