طی سالهای اخیر علاقه به پردازش داده های رادار با دهانه مصنوعی از نوع دو پایه به طرز قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرده است. این مسأله ناشی از تفاوتهایی است که پیکربندی دو پایه نسبت به نوع مونواستاتیک دارد که مهمترین آن جدا بودن موقعیت فرستنده از گیرنده است که در کاربردهای نظامی اهمیت بخصوصی پیدا می کند. اگرچه، جدا بودن مسیر سنسورها باعث ایجاد پیچیدگی بیشتر در معادلات توصیف کننده داده های دریافت شده در این پیکربندی می شود. مهمترین مسأله در ارائه الگوریتمهای قادر به پردازش داده های یک سیستم رادار با دهانه مصنوعی و تشکیل تصویر، مدل نمودن سیگنال دریافتی از یک هدف نقطه ای، به دست آوردن تقریبی از طیف دو بعدی آن و سپس استفاده از این طیف برای پردازش است. در این پایان نامه، پیکربندی دو پایه و طیف سیگنال دریافتی در آن مطالعه شده و علاوه بر بررسی الگوریتمهای برد-داپلر و مقیاس دهی چرپ در وضعیت مونواستاتیک، روشی برای به کارگیری مستقیم الگوریتمهای مورد استفاده در رادار با دهانه مصنوعی مونواستاتیک برای پردازش داده های دوپایه ارائه شده و جهت نشان دادن اعتبار این روش، عملکرد دو الگوریتم مذکور در آن مورد آزمایش قرار می گیرد. برای وجود چنین امکانی، وضعیت آفست-ثابت انتخاب می گردد که در آن فرستنده و گیرنده در مسیرهایی جداگانه با بردارهای سرعت یکسان حرکت می کنند و بنابراین داده ها دارای خاصیت تغییرناپذیری با زمان سمت می باشند. همچنین، دو الگوریتم مذکور با یک روش موجود که بر مبنای مقیاس دهی عمل می کند مقایسه می شوند.