سنجش میزان ارتباط بین نتایج جستجو و پرس و جوی کاربران در جستجوی وب و به طور کلی در بازیابی اطلاعات، بسیار حیاتی است. به طور متداول این سنجش به وسیله ارزیابی بشری برای قضاوت در مورد مرتبط بودن مستندات و پرس و جوها انجام می شود. اما معمولاً ارزیابی های صریح پرهزینه هستند و بدست آوردن آن ها مشکل است. حال آنکه هم زمان با استفاده روزانه میلیون ها کاربر جستجوگر وب از موتورهای جستجو، آنان به طور تلویحی اطلاعات ارزشمندی در مورد الویت نتایج جستجو فراهم می کنند. اگر بتوانیم تعاملات کاربران با نتایج جستجو را به شکل معناداری مدل سازی و تفسیر نماییم، داده های بسیاری برای ارزیابی، نگهداری و بهبود سیستم های بازیابی اطلاعات، بدست آورده ایم. این موضوع سبب گرایش به استفاده از روش های یادگیری ماشینی برای توابع یادگیری رتبه دهی شده است. هدف این مطالعه توسعه روشی برای استفاده از داده های بازخورد ضمنی در آموزش یک الگوریتم یادگیری برای رتبه دهی است. در این پژوهش چهار ویژگی جدید بازخورد ضمنی که از لاگ تعامل کاربران با نتایج جستجو و ویژگی های استاتیک صفحه-پرس و جو، قابل بازیابی است، پیشنهاد شده است. با بر گرفتن الگوریتم rankingsvm به عنوان الگوریتم یادگیری برای رتبه دهی و بر اساس معیارهای استاندارد ارزیابی، نشان داده شده است که افزودن ویژگی های پیشنهادی باعث بهبود دقت پیش بینی رتبه بندی می شود

شبکه های نظیر به نظیر امروزه به عنوان نمونه جدیدی از برنامه های شبکه توزیع شده، ظهور یافته اند. فسلفه کلی شبکه های نظیر به نظیر آن است که کاربران را تشویق به عملکرد همزمان مشتری و میزبان نماید. در یک شبکه نظیر به نظیر، یک نظیر نه تنها داده از شبکه دریافت می کند، بلکه داده های دریافت کرده را به دیگر کاربران شبکه ارسال می نماید. با گسترش شبکه های سیار تقاضای جریان سازی رسانه در این شبکه ها رو به افزایش است. پروتکل های نظیر به نظیر سیار تحرک نظیر را در نظر نمی گیرند بلکه یک زیر بنای شبکه ای ثابت را فرض می کنند که باعث ایجاد ترافیک اضافی و غیر ضروری شبکه می شود. بدین ترتیب استفاده از برنامه های کاربردی معمول شبکه های نظیر به نظیر در شبکه های سیار بدون بررسی و مطالعه امکان پذیر نیست. یکی از گلوگاه های بسیار مهم جریان سازی نظیر به نظیر در شبکه های سیار احتمال بالای اتلاف شدن بسته ی داده در آن است. در این پروژه مسئله اصلی مورد بررسی، طراحی یک روش وفقی در شبکه توری نظیر به نظیر سیار است که با توجه به خواص نظیر فرستنده و گیرنده، در هنگام ارسال قسمت داده به نظیر دیگر با استفاده از یک رویکرد بازیابی مانند fec یا arq یا ترکیب هردو، سعی در بازیابی بسته های اتلاف شده در شبکه توری نظیر به نظیر سیاری که احتمال اتلاف شدن بسته در آن بالاست، را دارد.