هدف از این پژوهش بررسی جایگاه و نقش آنسلم کیفر در هنر معاصر ضمن آنکه تلاش شده است زمینه های کاری و نظرگاه های شخصی وی درباره ی است؛ نقش هنر و هنرمند نیز مطرح شود. این پژوهش به روش کتابخانه ای است،و بیشترین مطالب آن از کتب انگلیسی برگردان شده است. کیفر هنرمندی است که با رویکردی فلسفی – عرفانی و غالباً با مضامینی تاریخی، اسطوره ای و ادبی به خلق آثارش می پردازد؛ و از این رهگذر در جنبش نئواکسپرسیونیسم آلمان و احیای نقاشی در دهه 1980 م نقش به سزایی داشته است.

هدف از این پژوهش تجزیه و تحلیل رفتار نقاشانه لوسین فروید در انتخاب موضوعاتش می باشد و به بررسی زندگی و آثار لوسین فروید و جنبه های روانشناسانه آنها و اینکه این هنرمند جز کدام دسته از نقاشان قرار می گیرد پرداخته می شود. کنکاش او در راستای اهدافی است که به کشف ساز و کارهای روانی درون یک انسان منجر شده است.به طور حتم جنبه های روانی آثار او ملهم از فعالیتهای روانکاوانه زیگموند فروید ( پدر بزرگ ) اوست. این پژوهش به روش مطالعه کتابخانه ای انجام گرفته است. نتیجه اینکه فروید به عنوان یک نقاش تهاجمی اغلب برهنگی را سوژه قرار داده است و مساله ای که فروید را از نقاشان هم دوره خود متمایز می سازد این است که جریان هنری حاکم آن زمان اکسپرسیونیست انتزاعی بوده در حالیکه فروید ریالیستی بوده که داستان می سراید . فروید جوهره هر چیز را به تصویر می کشد و دید گاهی روانشناسانه نسبت به مدلهایش دارد.

: در این رساله که به صورت میدانی و کتابخانه ای با موضوع « فضاهای معماری در نقاشی معاصر» تهیه و تدوین شده است، هدف معرفی هنرمندان معاصری است که با موضوع فضاهای معماری و محیط زندگی و شهری آثاری خلق کرده اند. در ابتدای این مطالب «فضا»، «فضا در معماری»، «هنر معاصر» و «هنر معاصر ایران» تعریف شده اند، و سپس آثار هشت تن از هنرمندان معاصر ایران که با این موضوع دست به خلق اثر زده اند، بررسی شده است. تغییراتی که در سال های اخیر در فضای شهری و زندگی ما پدید آمده وضعیت متناقضی را درشهری های ما ایجاد کرده است. این تحولات همراه با ارتقا آگاهی عمومی هنرمندان از فرهنگ و هنر جهانی کیفیت جدیدی در رابطه با احساس مردم و هنرمندان نسبت به فضای زندگی خود بوجود آورد و نقاشان بیشتری با بینش و بیان تازه و شخصی به نقاشی با این موضوع روی آوردند. به طوری که این تبدلات گاه سبب انعکاس این فضاهای جدید در آثار هنرمندان معاصر شده و گاه سبب رجعت به معماری و فضاهای اصیل ایرانی گشته است. سیر تحولات هنر در ایران، بخصوص هنر معاصر که اساس پژوهش های بسیاری از محققان می تواند باشد اندک و یا جسته گریخته است؛ بنابراین بررسی مسیر تکامل هنری هنرمندان، می تواند تبدیل به بخشی از پیکره ی تاریخ نگاری معاصر شود که پیگیری آن، هم به هنر اکنون کمک می کند و هم دست آیندگان را برای واکاوی، جستجو، و تعمق بازمی گذارد. .