نام پژوهشگر: Study on effects of plant extract of three plant species, Eucalyptus camaldulensis, Nerium oleander, Cuminum cyminum and two species of entomopathogenic fungi, Metarhizium anisopliae and Beauveria bassiana on potato tuber moth (Phthorimeae operculella)
سمیه قایمی study on effects of plant extract of three plant species, eucalyptus camaldulensis, nerium oleander, cuminum cyminum and two species of entomopathogenic fungi, metarhizium anisopliae and beauveria bassiana on potato tuber moth (phthorimeae operculella)
در سالهای اخیر استفاده از اسانس ها( مشتقات گیاهان) و قارچهای بیماری زای حشرات به عنوان جایگزین سموم شیمیایی در کنترل آفات بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این ترکیبات جانشین مناسبی برای آفت کش های شیمیایی می باشند و رشد جمعیت حشره را تحت تأثیر می گذارند.در این بررسی اثر اسانس سه گونه گیاهی اکالیپتوس، خرزهره و زیره سبز و دو قارچ b.bassiana وm.anisopliae و نیز اختلاط این ترکیبات روی لارو سن 3 بید سیب زمینی مطالعه گردید. آزمایش در شرایط دمایی1 ±27 و رطوبت نسبی 5±65 درصد، در انکوباتور و در 5 غلظت اسانس (از 25 تا 200 میکرولیتر اسانس در یک لیتر آب مقطر) و یک غلظت قارچ (107 اسپور در میلی لیتر) انجام شد. اسانس ها به روش تقطیر با آب از برگ های اکالیپتوس و خرزهره و بذر زیره سبز استخراج گردیدند. قارچ b.bassiana از دانشکده کشاورزی کرج و قارچ m.anisopliae از نمونه های خاک جمع آوری شده از مزارع سیب زمینی شاهرود جمع آوری و پس از شناسایی، کشت و تهیه سوسپانسیون، غلظت های مورد نیاز بدست آمد. در هریک از ظروف آزمایش، 10 عدد لارو سن 3 بید سیب زمینی که حاوی یک مکعب یک سانتی متری سیب زمینی بود قرار داده شد. بررسی ها نشان داد که ترکیب اسانس اکالیپتوس به همراه قارچ b.bassiana بالاترین تأثیر را داشت. سپس به لحاظ بالابودن تأثیر حشره کشی، ترکیب همین اسانس با قارچ m.anisopliae ، در جایگاه دوم و ترکیبات m.anisopliae و زیره سبز، b.bassiana و خرزهره، m.anisopliaeو خرزهره به ترتیب در جایگاه های بعدی قرار داشته است و در نهایت ترکیب b.bassiana و زیره سبز پایین ترین اثر را داشته است.هم چنین میزان حشره کشی اکالیپتوس، بیشتر از زیره سبز و زیره سبز بیشتر از خرزهره و قارچ b.bassiana بیشتر از m.anisopliae می باشد. نتایج این آزمایش نشان می دهد که اختلاط ترکیبات گیاهی مورد آزمایش در غلظت های بالا دارای اثر کشندگی بیشتری نسبت به هر یک از ترکیبات به طور جداگانه می باشد.