نام پژوهشگر: محسن سلطان پور

تحلیل آماری توفان های استوایی در دریای عمان و اقیانوس هند
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی 1390
  علی قاسمی   محسن سلطان پور

توفان های استوایی سیستم های کم فشاری در مناطق استوایی هستند که در نیم کره شمالی در جهت خلاف عقربه ای ساعت به دور خود می چرخند و در بسیاری از مناطق مخرب ترین امواج منطقه را تشکیل می دهند. به همین دلیل در بسیاری از مناطق امواج ناشی از توفان های استوایی شرایط غالب موج طراحی سازه ها در امتداد خطوط ساحلی را تشکیل می دهند.از آنجا که سواحل جنوبی ایران در مرز دریای عمان به شکل تصادفی تحت تأثیر توفان های استوایی قرار دارند، تحلیل آماری این توفان ها اهمیت ویژه ای دارد. در تحقیقات حاضر توفان های استوایی اقیانوس هند، دریای عرب و عمان که در فاصله سال های 1945 تا 2009 میلادی به محدوده 1000 و 500 کیلومتری سواحل ایران نزدیک شده اند مورد مطالعه قرار گرفته است (مطالعه موردی توفان گونو می باشد). یکی از تحلیل های آماری استفاده از توزیع مقادیر حدی می باشد. توزیع مقادیر حدی با 2 روش انجام می شود. روش نخست غیرپارامتریک نظیر روش میانگین مرتبه ها و روش دوم روش پارامتریک یا همان سری های زمانی جزئی (pds) که به عنوان روش بالاتر از حد آستانه (pot) نیز شناخته می شود. در روش غیرپارامتریک حداکثر مقادیر در هر سال برای تجزیه و تحلیل مقادیر حدی استفاده می شود. در روش میانگین مرتبه ها که دوره بازگشت توفانی مشابه گنو یک بار در هر 66 سال و با استفاده از فرمول ویبول دوره بازگشت توفانی مشابه گنو یک بار در هر 29 سال بدست می آید. در روش سری های زمانی جزئی (pds) برای برآورد پارامترهای توزیع های احتمالاتی با استفاده از روش برآورد گشتاور از توزیع احتمالاتی پارتو، دوره بازگشت توفانی مشابه گنو یک بار در هر 54 سال و با استفاده از توزیع احتمالاتی پارتو با استفاده از برآورد de haan دوره بازگشت توفانی مشابه گنو یک بار در هر 344 سال بدست می آید. همان گونه که ملاحظه می شود روش تقریب de haan تخمین به مراتب بالاتری برای توفان هایی با سرعت زیاد ارائه می دهد. همچنین آنالیز با روش پارامتریک نیز بر روی توفان های استوایی وارد شده به 500 کیلومتری از سواحل ایران نیز انجام شد که نتایجی به این شرح حاصل شد که: در روش سری های زمانی جزئی نیز با به کارگیری روش برآورد گشتاور از توزیع احتمالاتی پارتو، دور? بازگشت 40 سال برای توفانی مشابه توفان گونو تخمین زده شد. ضمن اینکه توزیع احتمالاتی پارتو با استفاده از روش برآورد de haan نشان داد که دور? بازگشت توفانی مشابه توفان گونو هر 95 سال یک بار بدست آمد. از نرم افزار mike zero نیز آنالیز حدی به روی مقادیر سرعت توفان های استوایی انجام شد که در روش (pds) با استفاده از روش گشتاور و توزیع احتمالاتی پارتو دوره بازگشت توفانی مشابه توفان گونو یک بار در هر 54 سال بدست می آید. کلمات کلیدی: توفان استوایی، توزیع مقادیر حدی، دوره بازگشت، دریای عمان، اقیانوس هند.

بررسی و پهنه بندی رسوبات اولایت در خلیج فارس
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی - دانشکده مهندسی عمران 1391
  مهدی فرانوش   محسن سلطان پور

سه منشا عمده رسوب سواحل شامل رسوبات ناشی از فرسایش صخره های ساحلی، رسوبات رودخانه ای و رسوبات کربناته وجود دارند. در سواحل انواع زیادی از رسوبات کربناته دیده می شود. اولایت یکی از انواع رسوبات کربناته است که از اوئیدها تشکیل شده و در آبهای کم عمق ساحلی تولید می گردد. این رسوبات از دانه های غیراسکلتی کربنات کلسیم تشکیل می شوند. پهنه بندی و خصوصیات رسوبات اولایت در طول خط ساحلی شمال خلیج فارس در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد. نمونه برداری از منطقه خلیج نایبند تا هندیجان در بیش از 100 موقعیت انجام شده و در هر موقعیت 4 نمونه در طول پروفیل ساحلی در اعماق مختلف اخذ گردیده است. نمونه ها به 11 منطقه ساحلی تفکیک شده و اجزا تشکیل دهنده در زیر میکروسکوپ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در نقاط مرکزی خلیج فارس در نزدیکی خلیج نایبند و اطراف بندر کنگان رسوب اولایتی مشاهده نشد. همچنین در نقاط نمونه گیری شده در محدوده بندر هندیجان به سمت غرب نیز رسوب اولایتی دیده نشد. ورود بسیار زیاد رسوبات ریزدانه لای و رس از رودخانه های شمال غرب خلیج فارس مانع از تشکیل رسوب اولایت در این نواحی می گردد. با این وجود در محدوده این دو مرز میانی و غربی خلیج فارس رسوبات اولایت در سایر مناطق مشاهده گردید. با افزایش درصد رسوبات اولایت قطر ذرات نیز بیشتر می شوند. همچنین در اکثر مناطق در ترازهای بالای تراز متوسط آب دریا مقدار رسوب اولایت نسبت به عمق های 2 و 5 متری بیشتر است.