از جمله عوامل موثر در بهبود عملکرد سیستم های سرویس دهی، مکانیابی تسهیلات آن است. تحقیقات بسیاری در رابطه با این مسأله برحسب کاربرد آن، تحت شرایط مختلف صورت گرفته است. یکی از شرایط قابل بررسی که در ادبیات موضوع کمتر مورد توجه قرار گرفته، ایجاد تعادل در سرویس دهی به مشتریان درکنار حداقل نمودن هزینه های مکانیابی-تخصیص است. این موضوع خصوصاً در مکانیابی تسهیلات بخش عمومی بحث بسیار با اهمیتی به شمار می آید. مرور تحقیقات انجام شده در زمینه مکانیابی تسهیلات، حاکی از این امر است که در اکثر تحقیقات انجام شده قانون مجاورت جهت تخمین تقاضای تخصیص یافته به تسهیلات استفاده شده است. در حالی که برای انتخاب تسهیل مورد نظر، برخی قانون های احتمالی جهت پیش بینی رفتار مشتریان مناسب تر می باشد. بنابراین به کار گیری اهداف و معیارهای کارآمدی در تعیین مکان مناسب تسهیلات امری ضروری است. در این تحقیق مسأله مکانیابی تسهیلات با بار کاری متوازن مبتنی بر مدل جاذبه بررسی شده است. تابع هدف مسأله، به صورت ترکیب دو هدف ایجاد تعادل در سیستم و کمینه سازی هزینه، با در نظر گرفتن برخی محدودیت های سیستمی تعریف و جهت تخمین حجم تقاضا بین تسهیلات، از تابع جاذبه استفاده شده است. این تابع از تقسیم معیارهای مطلوبیت و عدم مطلوبیت مرتبط با هر مکان کاندید برای تسهیلات بدست می آید. مسأله مذکور به صورت یک مدل برنامه ریزی عددصحیح مختلط خطی مدل سازی شده است. با توجه به پیچیدگی مدل، دو رویکرد حل ابتکاری و الگوریتم ژنتیک برای حل مسأله طراحی و اجرا گردید، یافته ها با نتایج حل مسائل به روش دقیق از جنبه-های محتلف ارزیابی شده است. نتایج به دست آمده از حل مثال های عددی، موثر بودن رویکرد ابتکاری را از نظر زمان حل و کیفیت جواب های بدست آمده نشان می دهد.