باتوجه به پتانسیل های طبیعی مانند آب و هوا و دیدو منظر زیبای موجود در روستاهای کوهستانی استان گلستان ، بستری مناسب برای ایجاد اقامتگاه های درخور گردشگران و مسافران و همچنین درخور بومیان منطقه وجود دارد. نکته مرود نوجه و ضروری در نظرگرفتن فرهنگ منطقه و بافت کالبدی موجود و لحاظ کردن آن در امر تحقیق و طراحی است که امروزه در سطح منطقه مورد مطالعه کمبود یا حتی نبود مجموعه اقامتی گردشگری بین راهی با رویکرد مناسب فرهنگی که موجب تعامل مناسب میان گردشگران و بومیان شوداحساس می شود. همچنین به دلیل قرار گرفتن این روستا در مسیر پر رفت و آمد تهران _ مشهد این مجموعه اقامتی می تواند بسیار مفید فایده باشد. نتایج این تحقیق می تواند بصورت الگویی بهینه برای طرح فضا های اقامتی _ گردشگری پیشنهاد شود. اصلاح و تأیید الگوها از سوی سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری و نهاد های ذی ربط در باب طرح فضای اقامتی_ گردشگری و به کار گیری آن بعد از بررسی های مناسب جهت طرح فضا می تواند کیفیت اقامت و اعتلای فرهنگ را به گونه ای رشد دهد که هدف های طرح و حتی فراتر از آن تأیید شود.