در این روش ما توانستیم نانو کریستال لاپونایت را سنتز کنیم که با توجه به نتایج حاصل از آزمایش xrd به روی آن، ساختار کریستالی شده ای مشاهده شد که نمودار آن با نمودار مراجع تطابق خوبی دارد. همچنین با توجه به نتایج حاصل از sem بلورهایی مشاهده می شوند که دارای ساختار لایه ای با ضخامتی حدود 37 نانومترمی باشند. درحالی که آزمایش xrd، یک ماده ی کریستالی را نشان می دهد، آزمایش sem ساختاری لایه ای را، که مشخصه ی اصلی شبکه بلوری لاپونایت است، تائید می کند. ما همچنین خواص رئولوژیک لاپونایت تولید شده را بررسی کردیم نتایج با خواص گزارش شده برای لاپونایت مطابقت دارد.

در این پایان نامه هدف، بررسی گذار به پهن شوندگی در برش و بررسی علل وقوع این گذار برای سوسپانسون های کلوییدی می باشد. بر این اساس تحت شرایط پایا آزمایش های رئولوژی بر روی سوسپانسیون نانو ذرات سیلیکا در اتیلن گلیکول انجام گرفت.برای تمامی نمونه ها در دماها و غلظت های مختلف گذار به پهن شوندگی در برش مشاهده گردید.همچنین به بررسی پارامترهای تاثیر گذار بر گذار به پهن شوندگی در برش پرداختیم و تاثیر تغییر دما، غلظت، نوع سیال حامل و مدت زمان مخلوط شدن را مورد بررسی قرار دادیم. اینگونه به نظر می رسد که دو نظریه گذار نظم-بی نظمی و تشکیل هیدروکلاسترها دو چیز کاملا مجزا از هم نباشند و در واقع می توان ارتباط این دو نظریه را اینگونه بیان کرد که گذار از حالت منظم به بی نظمی می تواند مقدمه ای برای تشکیل هیدروکلاسترها باشد. . با توجه به نتایج آزمایش های مربوط به اثرات دما مشاهده کردیم، به این دلیل که سوسپانسیون مورد بررسی حاوی نانوذرات سیلیکا می باشد، بنابراین نیروهای براونی قابل چشم پوشی نیستند. وجود نیروهای براونی باعث می شود که گذار به پهن شوندگی در برش به دما وابسته باشد. . بنابراین با افزایش دما و افزایش نیروهای براونی، این گذار به تاخیر می افتد و در حالت کلی شدت رفتار پهن شوندگی در برش کاهش می یابد. همچنین با تغییر سیال حامل مشاهده کردیم که هر چه سیال حامل قطبی تر باشد باعث گذار سریع تر به پهن شوندگی در برش می گردد.افزایش مدت هم زدن، باعث گذار سریعتر و افزایش شدت پهن شوندگی در برش می گردد.