امروزه مدیریت ریسک بحرانی ترین قسمت در پروژه ها بوده و مدیریت نامناسب و پیش بینی ناکافی در این خصوص عامل شکست اکثر پروژه ها است. پروژه های عمرانی، شاید بیش از سایر انواع پروژه ها تحت تأثیر ریسک ها هستند و گزارشات زیادی در خصوص ضعف عملکرد اینگونه از پروژه ها به علت تأخیرات زمانی و افزایش هزینه ها که عمدتاً بدلیل عدم مدیریت صحیح ریسک ها بوده، در دست است. این مورد عمدتاً به دلیل ماهیت پروژه های عمرانی است. یکی از مشکلاتی که مدیران پروژه با آن درگیر هستند شناسایی و اولویت بندی ریسک ها جهت اختصاص صحیح منابع و زمان برای آنها می باشد. در این پژوهش پس از مطالعه مقالات مرتبط و مصاحبه با متخصصان، ابتدا مدلی جهت شناسایی ریسک ها در یک پروژه عمرانی و به تفکیک فازهای انجام ارائه شده و در ادامه با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی به رتبه بندی این ریسک ها پرداخته می شود. جهت بالا رفتن دقت رتبه بندی، در این پژوهش از سه معیار: شدت، احتمال وقوع و احتمال کشف استفاده شده است. روش این پژوهش بر روی پروژه دریاچه مصنوعی چیتگر اجراء شده، که نتیجه آن شناسایی و ارزیابی 43 ریسک در 6 فاز اجراء این پروژه است. در آخر نیز ریسک ها در هر فاز و به صورت کلی رتبه بندی شده و نتایج جهت انجام اقدامات پیشگیرانه متناسب با اولویت ریسک ها در اختیار مدیران طرح قرار گرفته است.

انتقال تکنولوژی مبحثی است که می تواند موجب رشد و توسعه قابلیت های صنعت و کشور گردد. تحقیق حاضر بحث انتقال تکنولوژی را در صنعت تاسیسات ساختمانی (پکیج چگالشی) به عنوان یک صنعت بزرگ در کشور دنبال می کند. شناسایی معیارهای تاثیرگذار بر انتخاب روش انتقال تکنولوژی و سپس تعیین روش مناسب و کاربردی برای انتقال تکنولوژی، چیزی است که در این پژوهش دنبال آن هستیم. برای دستیابی به این مقصود، پکیج را به 5 بخش کلی انژکتور، مبدل حرارتی چگالشی، مشعل، پمپ و برد الکترونیکی تقسیم کرده و پس از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل برای هر بخش به صورت مستقل انجام گرفت. در ابتدا با مطالعه مدل های مطرح در ادبیات انتقال تکنولوژی، معیار های تاثیر گذار بر انتخاب روش انتقال تکنولوژی شناسایی شدند. این معیار ها در قالب پرسشنامه در اختیار مدیران گروه صنایع گیتی پسند قرار گرفت. نظرات با در نظر گرفتن پارامترهای محیطی موثر بر تصمیم گیری ها، اخذ گردید. پس از جمع آوری داده ها به کمک تکنیک های تاپسیس و تاپسیس فازی، مهمترین معیارها در هر بخش معین شد. با تعیین اولویت معیارها، روش هایی که توسط مدل ها برای هر یک از معیارها پیشنهاد می شود استخراج گردید. از آنجا که روش های مختلف در محیط های گوناگون دارای درجات مختلفی از نظر اجرایی شدن هستند، میزان اجرایی بودن هر یک از روش ها با مصاحبه با مدیریت هر بخش از گروه صنایع گیتی پسند تعیین گردید و با استفاده از روش ارزیابی طرح های مختلف، کاربردی ترین روش برای هر 5 بخش ارائه گردید. از نتایج حاصل از این تحقیق می توان به اهمیت بحث تحریم و تصمیمات نهاد های سیاست گذاری در انتخاب روش های انتقال تکنولوژی اشاره کرد. همچنین مناسب ترین روش برای انتقال پکیج چگالشی به گروه صنایع گیتی پسند، خرید حق امتیاز می باشد.