ادب غنایی گونه ای از ادبیات است که با زبانی نرم و لطیف و با استفاده از معانی عمیق و باریک به بیان احساسات شخصی انسان می پردازد و از نظر مضمون دارای وسیع ترین محدوده است .در حوزه ادبیات فارسی شاعران بسیاری به سرودن شعر غنایی پرداخته اند که در این میان حمیدی شیرازی از جمله شاعرانی است که بی گمان عشق سوزان و فراموش ناشدنی دوران جوانی اش،تصویر های احساسی و عاطفی را در اشعار وی به وجود آورده است.تبیین جایگاه حمیدی شیرازی در میان سایر شاعران غزل سرای هم عصر او هدف این پ‍ژوهش است که با روش تحلیل محتوای مجموعه های "اشک معشوق و سال های سیاه" مباحثی مانند مضامین غنایی، موسیقی شعر و صور خیال اشعار حمیدی را مورد بررسی قرار می دهد به طور کلی شعر حمیدی از نظر مضامین غنایی عشق، هجو، مفاخره و مسائل وطنی و اجتماعی را در بر می گیرد و از لحاظ صور خیال استعاره بسامد بالایی دارد، از نظر موسیقی هم بحر رمل در میان سایر بحرها بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است.