پژوهش حاضر به بررسی رمان "زن ستوان فرانسوی" اثر جان فاولز در پرتو تاریخ گرایی نوین با تکیه بر دو مفهوم کلیدی تاریخ و قدرت می پردازد. در گام نخست از راه نمایش متنیت تاریخ، استفاده از پاراتکست ها، عرضه غیر خطی رمان و نظریات نا بهنگام راوی، به بی اعتباری تاریخ بعنوان یک کلان روایت پرداخته می شود. این پژوهش در گام دوم به مفهوم قدرت در پرتو ایده های میشل فوکو می پردازد و دو شخصیت محوری رمان را به نسبت مقاومتشان در برابر روابط قدرت مسلط در جامعه خود تحلیل میکند. همچنین با بررسی نگرش آنها نسبت به شیوه های متفاوت وجود و زیر سوال بردن هویت خود فرآیند خودسازی اخلاقی آنها را نیز پیگیری می کند.