انتخاب مواد درسی مناسب که بر مبنای اصول آموزشی تدوین یا تألیف شده باشند، از مهم ترین نکات در امر آموزش است. آموزش تکلیف محور زبان به عنوان رویکرد جدیدی که فضایی واقعی برای زبان آموزان فراهم می کند تا آنها زبان را به کار گیرند، اخیراً جایگاه قابل ملاحظه ای در میان دیگر روش ها یافته است. همچنین، در میان چهار مهارت اصلی آموزش زبان، خواندن مهارتی مهم به حساب می آید که زبان آموزان را به ایجاد ارتباط با دنیای واقعی، تقویت توانش ارتباطی، دریافت اطلاعات و نیز تقویت دیگر مهارت های زبانی قادر می سازد. با توجه به اهمیت تألیف مواد درسی مناسب، مهارت خواندن و آموزش تکلیف محور زبان، هدف از این پژوهش، بررسی جوانب مختلف رویکرد تکلیف محور و معرفی آن به عنوان روش نوین آموزشی به معلمان زبان فارسی برای به کارگیری در راستای تقویت درک مطلب خوانداری زبان آموزان است. پژوهش حاضر، شامل مجموعه دروسی است که در چارچوب اصول رویکرد تکلیف محور با تمرکز بر مهارت خواندن برای سطح متوسط بالا طراحی شده اند. بخش اصلی برنامه ریزی و آموزش در این دروس براساس به کارگیری تکالیف صورت می گیرد.

آزمونِ مهارت، یا همان آزمونِ بسندگی، یکی از انواعِ آزمون‏های زبان، با هدف ارزشیابیِ/ارزیابیِ پیشرفتِ زبان‏آموزان است و توجهی به شیو‏ه‏های آموزش و یادگیریِ زبان نمی‏کند. در واقع، در آزمونِ مهارت، بر تعیینِ میزانِ تواناییِ آزمون‏دهنده در کاربرد زبان در زمانِ برگزاریِ آزمون تمرکز می‏شود و آزمونگر اهمیت چندانی برایِ چگونگیِ دستیابیِ آزمون‏دهنده به توانایی زبانی قائل نمی‏شود. با توجه به این تعریف مختصر که از آزمونِ مهارت ارائه شد، و با توجه به تعداد قابل توجه دانشجویان غیر ایرانی که در دانشگاه‏های ایرانی تحصیل می‏کنند، و نیز با عنایت به این نکته که برای پذیرش دانشجویان غیر فارسی‏زبان در دانشگاه‏های ایرانی باید معیار و محک زبانی معتبر و قابل اطمینانی وجود داشته باشد، رسال? حاضر به دنبال آن است که مبانی و مقدمات تهیه و تدوین آزمون مهارتی فارسی (آمفا) را برای سنجش مهارت زبانی افرادی که برای ادامه تحصیلات دانشگاهی به ایران می‏آیند، بررسی کند و نمونه‏ای از این آزمون را نیز ارائه نماید. آزمون مورد نظر در این رساله، نوعی آزمونِ مهارت است که از تمرکز بر دانش/توانش‏های زبانی (دستور‏زبان، دایره‏لغات، و تلفظ) و سنجش مستقیم آنها پرهیز می‏نماید و در عوض، با آزمودنِ آزمون‏دهندگان، در زمین? مهارت‏های زبانی، به میزان تسلطِ آنها بر دانش‏/توانش‏هایِ زبانی پی می‏بَرَد و مهارتِ زبان‏آموزان را در عرص? کاربردی، که همان عرص? مهارت‏های زبانی می‏باشد، مورد سنجش قرار می‏دهد. این آزمون که در این رساله به اختصار آن را آمفا می‏نامیم، چهار مهارت زبانیِ اصلی (گوش‏دادن، صحبت‏کردن، خواندن، و نوشتن) را مورد آزمون قرار می‏دهد. آنچه در آمفا اهمیت دارد این است که این آزمون، از سنجش مستقیم و آشکارِ مقوله‏های دستورزبان، تلفظ، و دایره‏لغات (واژگان) اجتناب می‏کند و این مقوله‏ها را ملزومات موفقیت در چهار مهارتِ اصلی زبانی می‏داند که میزان تسلط زبان‏آموزان بر آن مقوله‏ها، بطور غیر مستقیم، در زمان سنجش همان چهار مهارت نمایان می‏گردد. آزمون مشابه آمفا در زبان‏های دیگر، آزمون آیلتس می‏باشد که برجسته‏ترین آزمون مهارتی موجود در سطح دنیاست.