این رساله ، با عنوان « بررسی تطبیقی امامت در شیعه اثنی عشری و اسماعیلیه (نزاری) » با روش کتابخانه ای تدوین شده است . فرقه اثنی عشری و اسماعیلیه نزاری ، هر دو از فرق شیعی محسوب می شوند و بحث امامت، یکی از مباحث مشترک میان این دو فرقه است. این دو فرقه ، مشترکات زیادی در این موضوع با یکدیگر دارند مانند؛ اعتقاد به امامت حضرت علی (ع) ، وجوب امامت، مساله نص و صفات امام . بر این اساس هر دو فرقه، امامت را به عنوان یکی از اصول خود پذیرفته و به خالی نبودن جهان از وجود امام معتقدند. از سویی؛ اختلافاتی که در امامت خاصه و مسأله جانشین امام جعفر صادق (ع) به وجود آمد، موجب شد؛ تا افتراقاتی بین این دو فرقه ایجاد شود . مهمترین عامل افتراق ، پس از امامت خاصه؛ مساله تأویل است، تأویل گرایی اسماعیلیان نزاری باعث فراموش شدن مساله قائم وانتظار او و وعده های پیامبر در این موردگردیده است، در حالی که نزاریان مفهوم قائم را در امام حاضر خویش می جویند. اثنی عشریان ، غیبت امام را لطف دانسته و در انتظار موعود نبوی از سخنان نواب عام وی بهره مند می گردند. اسماعیلیان ، معتقد به دوری بودن تاریخ و تبیین امامت بر این اساس هستند. اما اثنی عشریان این مسأله را نپذیرفته و دوازده جانشین را برای پیامبر به اثبات می رسانند. نزاریان به اعجاز امام توجهی ندارند اما اثنی عشریان معجزه را موید نص می دانند .