استان ایلام درجنوب غربی ایران در همسایگی استان های کرمانشاه، خوزستان و لرستان بخش مهمی از مرز کشورعراق واقع شده است. بی ثباتی سیاسی همسایگان شرقی، وجود نیروهای بیگانه در خاک کشورهای همسایه از جمله مواردی است که در امنیت کشور ما نیز تأثیرگذار است و بی توجهی و یا کم توجهی به مرزنشیان و نقش مهم آنها در این عرصه می تواند عوارض ناگواری را به همراه داشته باشد. حضور اقوام های مختلف در استان ایلام با بیش از 8 اقوام نشان از پراکندگی قومی در این استان می باشد و وجود همگرایی اقوام می تواند هر گونه تحرکی را در این مناطق ناامید کرده و این موضوع ضریب امنیتی را در مرزها بسیار بالا برده است. در این رأستا، کشورهایی که درگیر ناامنی در مناطق مرزی خود بوده اند، دریافته اند که عمده ترین مسائل مربوط به این ناامنی ها، ناشی از تفرقه اقوام و طایفه ها در این مناطق بوده است همچنین با گسترش ناامنی و توسعه نیافتگی در مناطق مرزی، نتایج آن به طور مستقیم و بلافاصله به کل کشور منتقل می شود. یکی از مهم ترین برنامه ها برای تأمین امنیت مناطق مرزی می تواند توجه به مقوله همگرایی اقوام در محافظت از مرزها می باشد . روش مورد استفاده در این تحقیق روش توصیفی – تحلیلی می باشد که ابتدا به شناخت و بررسی وضع موجود جغرافیای سیاسی استان ایلام پرداخته و قومیت های استان را مورد شناسایی قرارداده و در نهایت به تجزیه و تحلیل عوامل تاثیر گذار در همگرایی و واگرایی این قومیت ها مبادرت شده است .

استان ایلام با موقیعت خاص جغرافیایی خود همواره از یک ضریب امنیتی پایین تری نسبت به دیگر استان های کشور برخوردار بوده است.همسایگی این استان با کشور عراق در چند سال اخیر بی ثباتی و نا امنی را در این استان شدت بخشید.به طوری که وجود اغتشاشات منطقه ایی در حد وسیع تر خود باعث شده است تا در کمیت و تعداد گردشگر در کشورهای منطقه از جمله ایران و استان های مرزی کشور تاثیری منفی داشته باشد. امنیت و گردشگری دو مقوله وابسته به یکدیگر در ارتباط تنگاتنگ در مناسبات داخلی و خارجی هستند. .استان ایلام با دارا بودن جاذبه های طبیعی و جنگلهای انبوه زاگرس غربی و وجود منابع آبی بسیار فراوان و همچنین با دارا بودن اقلیم توریسم مساعد گردشگری و وجود جاذبه های تاریخی فراوان از جمله قلعه ها، معابد، آتشکده ها و برج ها از عوامل توسعه گردشگری در این منطقه به حساب می آید. جهت دست یابی به اهداف تحقیق، در این تحقیق از روشهای پیمایشی (روش زمینه یابی با هدف های توصیفی و اکتشافی) و روش توصیفی و تحلیلی از طریق بررسی و تحلیل آثار و پیامدهای اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی و محیطی در نواحی مرزی مورد مطالعه، پرداخته شده است. محقق در ابتدا با توجه به اطلاعات ثانوی موجود به بررسی چگونگی وضعیت توریسم و اثرات آن در توسعه نواحی مورد مطالعه پرداخته و سپس جهت جلوگیری از مخفی ماندن عوامل تاثیر گذار دراین تحقیق از روش اکتشافی استفاده شده و در نهایت با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری اطلاعات جمع آوری شده و نیز برنامه ریزی استراتژیک بوسیله مدل سوات ( swot )استراتژی های مناسب جهت تامین امنیت و به تبع آن توسعه صنعت توریسم در منطقه ارائه شده است، که درا ینجا از روش تحقیق کاربردی استفاده شده است.