به این منظور تعداد 15 دانش آموز ورزشکار(فعال) با سطوح vomax (آزمون دوچرخه کارسنج استراند-رایمینگ)برابر با 58/4±63/53 میلی لیتر بر کیلوگرم و دامنه سنی 89/0±56/18 سال در آزمون هوازی با شدت بالا(آزمون آستراند روی نوار گردان) در محیط سرد(دما 65/1±58/13 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 77/1±32/ 48درصد) و محیط گرم(دما 73/1±38 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 52/1±07/ 48درصد) بعد از مواجه با این شرایط، فعالیت کردند.آزمون عملکرد ریوی توسط اسپیرومتری در پیش آزمون و دقایق 1، 10و20 پس از آزمون اندازه گیری شد. برای مقایسه پیش آزمون ها و پس آزمون ها در دو محیط و لحاظ کردن زمان، از روش آماری اندازه گیری مکرر و برای مقایسه پس آزمون ها نسبت به پیش آزمون از t همبسته استفاده شد. همچنین برای سنجش میزان برونکو اسپاسم ناشی از ورزش، کاهش در برخی از شاخص های عملکرد ریوی (pef، fef25-75،fev1)پس آزمون نسبت به پیش آزمون در نظر گرفته شد. شاخص های عملکرد ریوی (بجز fef25-75)در محیط گرم و سرد در دقایق 1، 10، 20 کاهش معنی داری را نسبت به پیش آزمون نشان دادند. برونکواسپاسم نیز در هر دو محیط سرد و گرم رخ داد اما میزان وقوع آن در دو محیط متفاوت بود. بطور، کلی فعالیت با شدت بالا در دو محیط سرد و گرم سبب ایجاد اختلالات در عملکرد ریه و احتمالا کاهش عملکرد ورزشی می شود.

هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر 3 روش تمرینات هوازی،ماساژ و ترکیبی بر درصد چربی ،محیط دور کمر و باسن زنان دارای اضافه وزن سنین 25-40 ساله بود.بدین منظور تعداد 32 نفر از زنان داوطلب 25-40 ساله ناحیه 1 شهر اهواز انتخاب و بر اساس شاخص توده بدن (bmi )به طور همگن در سه گروه تمرینی فعالیت هوازی،ماساژ و ترکیبی قرار گرفتند.فعالیت هوازی 30 دقیقه و با شدت 55 درصد ضربان قلب بیشینه به طور فزاینده بود.ماساژ در نواحی محیط دور کمر ،باسن به مدت 30 دقیقه انجام شد. برنامه هر گروه 3 جلسه در هفته و به مدت هشت هفته برگزار شد.برای تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق از آزمون t همبسته ،تحلیل واریانس یک راهه (anova) و آزمون توکی (hsd) در سطح معنی داری 05/0 ? ? استفاده شد.نتایج حاکی از کاهش معنی دار درصد چربی ،محیط دور کمر در گروه فعالیت هوازی به ترتیب 0/7%و9/1% فعالیت هوازی و ماساژ 06/4%،63/1% بود و تغییری در محیط دور باسن در هر دو گروه مشاهده نشد.گروه ماساژ نیز کاهش معنی داری در محیط دور کمر ،باسن و درصد چربی نشان نداد.همچنین کاهش درصد چربی ،محیط دور کمر در فعالیت هوازی – ماساژ به طور معنی داری بیشتر از برنامه فعالیت هوازی بود. بیشترین کاهش در هر دو گروه در محیط دور کمر مشاهده شد. با توجه به نتایج این تحقیق ورزش هوازی باید به عنوان رکن اصلی برنامه های کاهش وزن قرار گیرد. ماساژ وقتی همراه با فعالیت هوازی باشد می تواند کاهش چربی موضعی بیشتری را به همراه داشته باشد.