رساله حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر تعارض کار- خانواده زنان شاغل متأهل در ادارات دولتی شهر اهواز انجام گرفته است. در این پژوهش سعی شده است تا با استناد به نظریه های مجموعه نقشی مرتون، فشار نقش گود و نظریه نمایشی گافمن و نیز با بهره گیری از برخی از مدلهای تعارض کار- خانواده، مدلی برای تبیین تعارض مذکور ارائه شود. این مدل دو اندیشه کلی را مطرح می کند که عبارتند از: تأثیرعوامل کاری و خانوادگی بر تعارض کار- خانواده و نقش حمایت اجتماعی در کار و خانواده بر تعارض مذکور. به منظور آزمون تجربی مدل مذکور، پس از تعریف و تبیین ابعاد و شاخص های هر یک از متغیرهای تحقیق، ابزارهای انداره گیری مورد لزوم ساخته شد، برای اندازه گیری قابلیت اعتماد مقیاس ها، محاسبه آلفای مقیاس ها انجام گرفت. داده های پژوهش با روش پیمایشی، از نمونه ای با حجم 400 نفر، از میان کارمندان زن متأهل ادارات دولتی اهواز با روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده جمع آوری شده و مراحل آماری آن با استفاده از نرم افزارspss 16 انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که: متغیر حمایت اجتماعی در کار و خانواده از طریق انتظارات نقش کاری و خانوادگی و همچنین ابهام نقش شغلی و خانوادگی بر تعارض کار- خانواده موثر می باشد و متغیرهای انتظارات نقش کاری و خانوادگی، کنترل برکار، تعلق خانوادگی، ابهام نقش خانوادگی به طور مستقیم بر تعارض کار- خانواده تأثیر داشته است. همچنین رابطه معنی دار و معکوسی بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی، سابقه کار و نوع سمت سازمانی و تعارض مذکور وجود دارد. مطابق با نتایج تحقیق سه راهکار برای کاهش تعارض پیشنهاد می شود که عبارتند از: متوازن ساختن انتظارات نقش کاری و خانوادگی، افزایش حمایت اجتماعی و برگزاری همآیش ها و کنفرانس هایی در ارتباط با مسائل زنان شاغل و انعکاس نتایج آن به مردم و مسئولین مربوط، برای فرهنگ سازی آینده.

در این مطالع جامعه ی آماری کلیه ی دانش آموزان پسر سوم دبیرستان و معلمان آنان در شهرستان ایذه می باشد از میان جامعه ی آماری 228 نفر دانش آموزان و 108 نفر از معلمان آنان از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند ابزار جامع آوری داده ها پرسشنامه می باشد که از نرم افزار spss جهت تجزیه و تحلیل داده استفاده گردید یافته های تحقیق نشان داد که به غیر از بعد مذهبی نظام ارزشی بین دیگر ابعاد(بعد نظری ,هنری, سیاسی, اقتصادی و اجتماعی)نظام ارزشی دانش آموزان و معلمان آنان رابطه ی معنا داری و جود ندارد.