چکیده: بافتهای تاریخی میراث گرانقدری است که از گذشته به ارث برده ایم، در زمان حال با آن زندگی می کنیم و آن را برای نسل های آینده باقی می گذاری به طور حتم مراکز مسکونی تاریخی با ارزش ملی و منطقه ای منابع جدایی ناپذبر از حیات مادی و معنوی بشری هستند که جوامع بشری سعی دارند با برنامه ریزی و اقدامات لازم در جهت حراست و توسعه متناسب زمینه ثبت و معرفی جهانی این آثار را فراهم سازند. تلاشهای جهانی صورت گرفته در این زمینه چه در بعد نظری و چه در بعد عملی کارشناسان را برآن می دارد تا در بررسی و تدوین سیاستهای مداخله و نوع تجزیه و تحلیل مسائل آن از تجربیات و آزموده های موفق دیگران بهره ببرند. آگاهی از دانش، نظریه ها، علوم، فنون و آزموده های شهری چون باکو که به حوزه تمدنی قفقازی، اسلامی تعلق دارد و در مقایسه با کشورهای اروپایی از قرابت فرهنگی بیشتری با شهرهای کشورمان برخوردار است،هدفی بود که در آن شناخت وضع موجود ابنیه( چه با اهمیت جهانی و چه با اهمیت ملّی) و در راستای آن مطالعه بر روی ساختار شهر در دوره اسلامی و توسعه آن در دوره جدید از ضروریات آن به شمار می آمد. از این رو می توان با شناسایی قلعه حکومتی، باروهای شهر، کاروانسراها و مساجد از یک سو و طرحهای اجرا شده در دوره تزاریسم و کمونیسم از سوی دیگر به بازتعریف ارتباطات حاکم بر شهر سنتی و توسعه آن پرداخت. پس از چنین بازتعریفی است که می توان به بررسی اقدامات حفاظتی و مدیریتی شهردر قالب اقدامات ثبت جهانی و پلان مدیریتی پرداخت.