پژوهش حاضر، به بررسی تأثیر عوامل سازنده ی پل های یادگیری آموزش ریاضی، بر کاهش اضطراب و همچنین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ی پنجم دوره ی ابتدایی در سال تحصیلی 90-1389 می پردازد. این عوامل در قالب یک پل ارتباطی بین تجارب واقعی و مفاهیم و نمادها عمل نموده و شامل حل مسئله، مهارت ها و دانش می باشند. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم مدارس ابتدایی شهرستان فارسان و گروه نمونه عبارت از 50 دانش آموز که به طور تصادفی خوشه ایی از جامعه آماری مورد نظر انتخاب گردیدند، بود. این افراد به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین و گروه آزمایشی طی 14 جلسه آموزشی مربوط به عوامل سازنده پل های یادگیری مورد آموزش قرار گرفتند. برای گرد آوری اطلاعات از مقیاس اضطراب سنج ریاضی برای کودکان (masc) و آزمون محقق ساخته ی پیشرفت تحصیلی استفاده گردید. قبل از به کار گیری ابزار نسبت به روایی و اعتبار آنها به روش های مناسب اطمینان حاصل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که: عوامل سازنده پل های یادگیری اضطراب دانش آموزان را کاهش می دهد. علی رغم تاثیر معنی دار آموزش بر کاهش انواع اضطراب، به نظر می رسد که بیشترین تاثیر برکاهش مربوط به اضطراب یادگیری و کمترین تاثیر را بر کاهش اضطراب معلم دارد. همچنین یافته ها نشان می دهند که آموزش ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز تاثیر دارد. تفاوت معنی داری میان انواع اضطراب و پیشرفت تحصیلی گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید.