این پژوهش با عنوان جنبه های ساختاری اعلانهای سینما و تئاتر با تأکید بر چهره انسان در ایران (1370 تا 1385) مشتمل بر مطالبی بوده است که بعد از ذکر تاریخچه اعلان های فیلم و تئاتر در ایران و جهان ، به استفاده از چهره انسان در طراحی اعلان فیلم و تئاتر و تفاوت های استفاده از چهره در این اعلانها پرداخته شده است . در این پایان نامه نمونه هایی از اعلان های فیلم و تئاتر سال های 1370 تا 1385 ارائه و از لحاظ استفاده از چهره انسان و شیوه های بکار گرفته شده مورد تحلیل قرار گرفته است . روش انجام تحقیق، توصیفی و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای- میدانی بوده است . نتیجه ای که حاصل می شود این است که در تئاتر از شیوه های تصویرسازی و در سینما از شیوه های عکاسی در ساخت اعلان استفاده شده است چینش چهره در اعلان های سینما با توجه به موضوع و نقشی که بازیگر در فیلم دارد تعیین می شود. ولی در تئاتر چهره در جهت ماهیت تئاتر به کار رفته است. این پژوهش در جهت ارائه روشی هدفمند جهت شناخت و ارتقاء طراحی اعلان فیلم و تئاتر و چگونگی استفاده از عنصر تبلیغی چهره، در کشور انجام گرفته است که موضوعی ضروری می باشد و پرداختن به آن یاریگر طراحان و گرافیست های آینده است.