هدف کلی این پژوهش مشخص کردن نقطه های قوت و ضعف یادگیری الکترونیکی از نظر اعضای هیات علمی و دانشجویان دانشگاه مهرالبرز است. با توجه به این هدف، سه پرسش پژوهشی مطرح می شود: 1. نقطه های قوت و ضعف یادگیری الکترونیکی از نظر اعضای هیات علمی دانشگاه مهرالبرز چست؟ 2. نقطه های قوت و ضعف یادگیری الکترونیکی از نظر دانشجویان دانشگاه مهرالبرز چیست؟ 3. چه تفاوت هایی میان نظرهای اعضای هیات علمی و دانشجویان دانشگاه مهرالبرز درباره ی یادگیری الکترونیکی وجود دارد؟ با توجه به هدف ها و پرسش های پژوهش می توان گفت که پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر شیوه ی جمع آوری و تحلیل داده ها، توصیفی(غیر آزمایشی) از نوع پیمایشی می باشد. در این پژوهش جامعه ی آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان دانشگاه مهرالبرز بوده که شامل 35 عضو هیات علمی و 252 دانشجو می باشد. با توجه به محدود بودن جامعه آماری، از روش سرشماری استفاده شد و نمونه گیری انجام نشد. برای گرداوری داده های تحقیق, در این پژوهش از پرسش نامه استفاده شده است. به این صورت که نقاط قوت و ضعف یادگیری الکترونیک از طریق بررسی ادبیات و پیشینه تحقیق به دست آمد و بر روی مقیاس پنج گزینه ای لیکرت تنظیم می شود . روایی پرسشنامه از طریق بررسی نظرات متخصصین موضوعی (10 نفر ) و پایایی ان از طریق اجرای ازمایشی بر روی ده درصد از جامعه اماری انجام و با استفاده ازضریب الفای کرونباخ برای پرسشنامه هیات علمی 86/0 و برای پرسشنامه دانشجویان 85/0 به دست آمد. یافته های پژوهش نشان می دهد که ارائه ی تالار گفتمان(فروم )ها و اتاق چت و ... و وسایل ارتباط جمعی بر خط از نظر استادان مهم ترین نقطه ی قوت می باشد و نبود امکان انتقال مطلب های برخط(online) مهم ترین نقطه ی ضعف می باشد. هم چنین توانایی و تسلط استاد به مطلب های درسی از نظر دانشجویان مهم ترین نقطه ی قوت می باشد و نبود مکانیزمهای انگیزشی و ترغیب فراگیران به شرکت و ادامه ی دوره از نظر دانشجویان مهم ترین نقطه ی ضعف می باشد.

چکیده : هدف ازتحقیق حاضر بررسی نقش ارزیابی درونی دربهبود کیفیت گروه های آموزشی دانشگاه شاهد می باشد .براساس هدف فوق سوالات تحقیق، چگونگی نقش ارزیابی درونی بربهبود کیفیت ساختارسازمانی، اعضای هیئت علمی، دانش جویان، فرایند تدریس ویادگیری، دوره های آموزشی وبرنامه های درسی، پژوهش، امکانات وتجهیزات آموزشی، دانش آموختگان ، استفاده از نشانگرها درارزشیابی آموزشی، می باشد . جامعه ی این تحقیق 100نفرازاعضای هیأت علمی که درگروه آن ها ارزیا بی درونی صورت گرفته است ،وبه صورت تمام شماری ،که ازاین تعداد 80نفر همکاری نمودند . برای گرداوری داده های تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است، روایی آن براساس نظر اساتید و پایایی آن براساس ضریب آلفای کرونباخ966/0محاسبه شده است.به دوشیوه ی توصیفی واستنباطی،و ازآزمون های پارامتریک (t استودنت تک گروهی، t دو گروه مستقل، تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی شفه، آزمون خی دو و آزمون فریدمن) استفاده شد.عمده ترین یافته های تحقیق ازسوالات یک تا نه به ترتیب بیانگرنقش ارزیابی درونی بر بهبود کیفیت ساختارسازمانی در حد متوسط،و درمولفه های دیگر،چون اعضای هیئت علمی در حد بالاتر از متوسط، دانش جویان پایین تر از حد متوسط، تدریس و یادگیری در حد بالاتر از متوسط، دوره های آموزشی و برنامه های درسی در حد پایین تر از متوسط، پژوهش در حد بالاتر متوسط، امکانات و تجهیزات آموزشی در حد پایین تر از متوسط، دانش آموختگان در حد پایین تر از متوسط ، تجربه ی استفاده از نشانگرها در ارزشیابی آموزشی در حد پایین تر از متوسط می باشد. واژگان کلیدی:ارزیابی درونی ،بهبود کیفیت ،گروه های آموزشی،دانشگاه شاهد

هدف از این پژوهش بررسی مسئله عادت در تعلیم و تربیت و مشخص کردن جایگاه این روش تربیتی بر اساس نظریه ی انسان عامل است