این آزمایش روی گلهای شاخه بریده رز رقم ‘ردنائومی’ و ‘آوالانج’ با طول 40 سانتی متر، به مدت 18 ساعت بصورت تیمار کوتاه مدت(پالسینگ) بر پایه آزمایش کاملاً تصادفی با 5 تیمار شیمیایی: ساکارز + هیدروکسی کوئینولین سولفات (suc+hqs) ، ساکارز+ هیدروکسی کوئینولین سولفات+ سالسیلیک اسید(suc+hqs+sa)، ساکارز+ هیدروکسی کوئینولین سولفات+ آسکوربیک اسید (suc+hqs+asa) ، ساکارز + هیدروکسی کوئینولین سولفات+ سالسیلیک اسید+ آسکوربیک اسید(suc+hqs+sa+asa) در 3 تکرار در داخل بطری ها، انجام گرفتند. صفات مورفولوژی مانند ماندگاری، تغییرات جذب آب، وزن تر، قطر گل و صفات فیزیولوژی مانند پروتئین کل و میزان پرولین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار با suc+hqs+sa بیشترین تأثیر بر ماندگاری در رقم ‘آوالانج’ را داشت. بر عکس تیمار شاهد نیز کمترین ماندگاری را داشت. همچنین نتایج نشان داد که ترکیب تیماری suc+hqs+sa+asa پیری گل های رز رقم ‘ردنائومی’ را به تأخیر انداخته و میزان جذب آب، وزن تر و قطرگل را افزایش می دهد برعکس در رقم ‘آوالانج’ ، تیمار suc+hqs+asa میزان جذب آب، وزن تر و قطرگل را افزایش می دهد. نتایج بدست آمده نشان می دهد میزان پروتئین کل در رقم ‘ردنائومی’ تحت تیمار suc+hqs+asa و محتوی پرولین تحت تیمار suc+hqs دارای بیشترین مقدار می باشند اما در رقم ‘آوالانج’ میزان پروتئین کل تحت تیمار suc+hqs و مقدار پرولین تحت تیمار suc+hqs+sa بیشترین مقدار را دارند.