نانوذرات به عنوان یکی از اساسی ترین بخش های نانوتکنولوژی به روش های مختلف تولید می شوند. خواص جدیدی که در مقیاس نانو برای این ذرات حاصل می شود، می تواند با توجه به روش تولید متغییر باشد و کاربرد آن را گسترش داده یا محدود سازد. روش بیولوژیک تولید نانوذرات یکی از روش های جدید می باشد که مزیت تولید ذرات پایدار و رفع مشکلات ناشی از تولید شیمیایی و فیزیکی نانو ذرات در عدم انطباق با اصول شیمی سبز را به همراه دارد. برای تولید بیولوژیک از میکر ارگانیسم ها و ماکروارگانیسم ها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم استفاده می گردد. در این تحقیق برای تولید نانوذرات نقره از قارچ های مهم کشاورزی شامل سه فرم بیماری زای اختصاصی fusarium oxysporum ازقبیلlentis, ciceri, lycopersici و قارچ های rhizoctonia solani, phytophthora citrophthora ,trichoderma harzianum, و قارچ خوراکی agaricus bisporus استفاده شد. سنتز با دومحیط کشت mygp و pgb و در سه حالت مختلف ،آنزیم قارچی همراه با محیط کشت، آنزیم قارچی در آب مقطر و استفاده مستقیم از میسیلیوم قارچ انجام شد. تولید نانوذرات در روشنایی ، شرایط هوازی شیکر 180 دور در دقیقه، نیترات نقره یک میلی مولار همراه با ترکیبات قارچی صورت گرفت. خصوصیات نانوذرات تولید شده به کمک tem, edx, xrd, uv/vis, ftir بررسی شد. پایداری ذرات تولید شده در شرایط روشنایی معمولی و بر اساس مشاهدات ظاهری و اسپکتوفتومتری طی یک ونیم سال بررسی گردید. مناسب ترین قارچ و بهترین شرایط بهینه و درحجم نیمه صنعتی، نانوذرات نقره تولید گردید. کلمات کلیدی :نانوذرات نقره، سنتز بیولوژیک، قارچ های گیاهی، تولید نیمه صنعتی

ویروس کوتولگی زرد پیاز یکی از اعضای خانواده پتی ویریده و جنس پتی ویروس و دارای ذرات رشته ای خمش پذیر به طول nm 772 -723 می باشد و ژنوم آن شامل یک مولکول rna خطی تک رشته مثبت (+ssrna) می باشد و توسط شته ها به صورت ناپایا منتقل می گردد. به منظور شناسایی ویروس کوتولگی زرد پیاز در بهار و تابستان 1389 از مناطق عمده پیاز کاری استان های خراسان شمالی و رضوی نمونه برداری صورت گرفت. نمونه های برگی دارای علائم موزائیک، زردی، رگوز و پیچیدگی همراه با کوتولگی غده های پیاز جمع آوری شدند. آلودگی نمونه های فوق با استفاده از آزمون سرولوژیک das-elisa و آغاز گرهای طراحی شده برای تکثیر ژن پروتئین پوششی (cp) در واکنش rt-pcr تایید شد. استخراج rna از نمونه های آلوده با استفاده از کیت آماده (plus)rnx™ انجام شد و به دنبال آن آزمون rt-pcr جهت ساختن cdna و سپس آزمون pcr انجام گردید. الکتروفورز محصول pcr در ژل آگارز 5/1 %، قطعه تکثیر شده bp291 مربوط به ژن کامل cpاین ویروس را در تمام نمونه های مورد آزمایش نشان داد. قطعه تکثیر شده جهت توالی یابی ارسال صحت آن تائید شد. صحت بیماری زایی ویروس نیز در شرایط گلخانه بر روی سه گونه گیاهی سلمه (chenopodium album, c. quinoa, c. amaranticolor) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین پراکنش این ویروس نمونه برداری تصادفی از مزارع حومه شهرستان های مشهد، چناران، قوچان، تربت حیدریه، نیشابور، بردسکن، گناباد، فریمان، فاروج، شیروان، بجنورد و آش خانه به عمل آمد و سپس با استفاده از آزمون das-elisa میزان پراکنش این ویروس در مناطق ذکر شده بررسی گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که مزارع حومه چناران، گناباد و نیشابور به این ویروس آلوده بودند و در مزارع سایر شهرستان ها آلودگی مشاهده نگردید.