اگر شیشه های سودا-لایم را در مجاورت نیترات نقره قرار دهیم و دما را تا کمتر از دمای ذوب شیشه بالا ببریم،نیترات نقره ذوب شده و یون سدیم داخل شیشه جای خود را با یون نقره عوض می کند. اگر این شیشه ها را در دمای اتاق به حال خود رها کنیم،یون های نقره داخل شیشه به مرور زمان به سطح شیشه آمده، سطح آبدوست شیشه را آبگریز می کنند. درصورت قرار دادن این شیشه ها در دماهای بالاتر، سرعت بالا آمدن نقره هابه سطح شیشه افزایش می یابد و مدت زمانی که باید صبر کنیم تا سطح شیشه آبگریز شود، کمتر می شود. در این پایان نامه ابتدا کمیت هایی که باعث افزایش سرعت حرکت نقره ها به سوی سطح شیشه و درنتیجه تغییر ترشوندگی سطح شیشه می شوند، مورد بررسی قرار می گیرد. سپس آبگریزی یا آبدوستی فلز نقره و اکسید نقره و رابطه آنها با تغییر ترشوندگی سطح شیشه مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در آخر مدلی ساده برای توجیه این رفتارها و داده های تجربی ارایه خواهد شد.