یکی از مشکلاتی که در پروژه های عمرانی با آن روبرو می شویم کیفیت و خواص نامطلوب مهندسی خاک و بستر موجود است. تثبیت خاک و بهبود کیفیت خواص مهندسی آن ، از روش های گوناگونی مانند عملیات مکانیکی و یا اضافه کردن مواد شیمیایی به خاک امکان پذیر است.تثبیت خاک بستگی به ویژگی های خاک و مشخصات پروژه دارد. استفاده از مخلوط های خاک و آهک یکی از روش هایی است که در بسیاری از موارد سبب افزایش مقاومت خاک و بهبود کیفیت مهندسی آن شده و به راحتی امکان ایجاد پروژه را برآورده خواهد ساخت و نیازی به جابجایی منبع موجود در محل پروژه ندارد ولی استفاده از آهک تا زمانی موثر است که با مشکل سولفاتها در خاک مواجه نباشیم در غیر اینصورت ، نه تنها استفاده از آهک روشی مفید در تثبیت خاک نیست بلکه باعث ایجاد کانی های تورم زا می شود که در این صورت استفاده از میکروسیلیس در کنار آهک راهی جهت مقابله با این مشکل و کاهش اثرات تورمی این خاکها می باشد. در کشور ما، بخصوص در استان خوزستان در بیشتر پروژه ها وجود بسترهای رسی مشکلات فراوانی را بوجود آورده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تغییرات ایجاد شده در اثر تر و خشک شدن متوالی . در پارامترهای فیزیکی و مکانیکی خاک های رسی شهر اهواز (منطقه زیتون) براثر تثبیت با آهک و میکروسیلیس است. در این تحقیق به خاک رس تثبیت شده با 7% آهک به ترتیب 0 ، 1 ، 3 ، 5 درصد میکروسیلیس ( نسبت به وزن خشک خاک ) اضافه کرده و با رساندن رطوبت مخلوط به مقدار بهینه توسط قالب و چکش پروکتور استاندارد نمونه های متراکم شده ای تهیه شد . سپس به مدت 28 روز به طوری که نمونه ها رطوبت از دست ندهند عمل آوری شده و بعد از عمل آوری تحت سیکل های تر و خشک شدن قرار گرفتند نحوه تر و خشک شدن به این صورت بوده که نمونه ها تحت سیکلهای صفر ، 4 ، 8 و 12 تر و خشک شدند به صورتی که در هـر سیکل نمونه ها 48 ساعت درون آب و سپس 48 ساعت در دمای محیط قرار گرفتند . و بعد ازهر یک از سیکلهای مورد نظر نمونه ها تحت آزمایش تحکیم و برش مستقیم قرار گرفته و نتایج آزمایشات انجام شده مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی می توان گفت افزایش میکروسیلیس سبب کاهش فشار تورم ، افزایش مقاومت برشی و کاهش تغییر حجم خاکهای تثبیت شده با آهک که در معرض تر و خشک شدن متوالی قرار دارند ، می شود