ایران کشوری خشک با ذخایر محدود آب زیرزمینی می باشد. منطقه مهیار یکی از مهمترین مناطق کشاورزی است که در جنوب شهر اصفهان قرار دارد. آبخوان مهیار شمالی عمده ترین منبع آبیاری در دشت مهیار می باشد. نرخ بالای پمپاژ از آبخوان در سالهای گذشته منجر به کاهش سطح تراز آب زیرزمینی و نشست زمین در این دشت شده است. ولذا مدیریت صحیح آب زیرزمینی آبخوان مهیار شمالی به کمک مدلسازی جریان آب زیرزمینی امری ضروری است. برای این منظور از مدل عددی pmwin جهت ساخت مدل جریان آب زیرزمینی و شبیه سازی عملکرد سیستم جریان در برابر تنش-های مختلف استفاده شد. مدل برای شرایط ماندگار از طریق تطبیق خطوط تراز هد محاسباتی و مشاهداتی واسنجی گردید. در ادامه داده های افت سطح آب برای دوره 85-1384 در جهت واسنجی مدل در حالت غیر ماندگار از طریق تطبیق هد مشاهداتی با محاسباتی استفاده شد. نتایج واسنجی مدل نشان داد محدوده تغییرات هدایت هیدرولیکی آبخوان 4 تا 10 متر در روز و محدوده آبدهی ویژه آبخوان از 04/0 تا 12/0 می باشد. نتایج آنالیز حساسیت نیز دلالت بر این داشت که آّبخوان مهیار شمالی حساسیت بیشتر نسبت به پارامترهای هدایت هیدرولیکی و تخلیه از چاهها داشته و نسبت به آبدهی ویژه و تغذیه حساسیت کمتری دارد. سرانجام بر اساس نتایج مدلسازی، سناریوهای مختلفی برای پیش بینی سیستم آبخوان و واکنش آن در برابر شرایط مختلف مطرح شد. از مهمترین استراتژی های مدیریتی برای دشت مورد بررسی می توان به کاهش پمپاژ آب از آبخوان و مدیریت تلفیقی منابع آب کانال مهیار نام برد.