شبکه های حس گر بی سیم نوع خاصی از شبکه های سیار ویژه هستند که در آنها گره ها از نوع حس گر بوده که به صورت بی سیم به هم متصل شده اند. این شبکه ها از نظر منابع مانند انرژی، حافظه، سرعت محاسباتی و پهنای باند دارای محدودیت هایی هستند. در برخی کاربردهای این شبکه ها مانند سیستم تشخیص و جلوگیری از گسترش آتش سوزی، سیستم پیش گیری از سرقت یا تشخیص حملات هسته ای، بیولوژیکی و شیمیایی سرعت پاسخگویی شبکه که یکی از معیارهای کیفیت سرویس است اهمیت زیادی دارد. در این راستا لازم است کلیه لایه های شبکه در جهت برآورده کردن نیازهای کیفیت سرویس ذکر شده مطابقت داده شوند. از آنجاییکه لایه شبکه تاثیر به سزایی در زمینه انرژی مصرفی گره ها و تاخیر انتها به انتهای رسیدن بسته ها تا مقصد دارد، لزوم طراجی تکنیک های مسیریابی در این لایه که در جهت ارضاء پارامتر های کیفیت سرویس به روزرسانی شده باشند کاملا ضروری به نظر میرسد. در همین راستا طراحی یک پروتکل مسیریابی جدید ارائه شده است که عملکرد بهتری در پارامترهای مذکور نسبت به پروتکل های دیگر در این زمینه از خود نشان میدهد. پروتکل جدید تلفیقی از ایده های مطرح شده در دو پروتکل جدید و مقبول عام در این زمینه به نامهای thvr و mmspeed -است. لایه بندی سطوح ارائه سرویس از پروتکل mmspeed در کنار تصمیم گیری برای مسیریابی بر اساس اطلاعات همسایگان دوگامه از پروتکل thvr در هم ادغام شده است و در کنار طراحی جدید زیرسیستم کنرلگر دور انداختن بسته ها منتج به بهبود عملکرد پروتکل تلفیقی در زمینه های بالانس انرژی مصرفی، تاخیر انتها به انتها و سرانه مصرف انرژی گره ها نسبت به دو پروتکل مادرش شده است. شبیه سازی ها نشان داده است که پروتکل تلفیقی در زمینه تاخیر انتها به انتها و سرانه مصرف انرژی گره ها به خوبی پروتکل thvr و کاملا بهتر از mmspeed عمل میکند. نقطه اتکای این پروتکل در زمینه توازن در مصرف انرژی گره ها است که کاملا برتر از دو پروتکل دیگر ذکر شده به نظر میرسد

با گسترش چندرسانه ای در شبکه ها، مرزهای موجود بین شبکه ها تغییر پیدا کرد و تمام شبکه ها به سمت یکی شدن پیش رفتند. یکی شدن شبکه های داده، شبکه های ویدئویی و شبکه?های صدا در یک شبکه (شبکه داده) در کنار مزایای بسیار زیاد، مشکلاتی را نیز به همراه آورده است. دلیل این مشکلات هم در نظر نگرفتن نیازهای امروز در زمان طراحی شبکه های داده به عنوان شبکه منتخب برای گنجاندن تمام شبکه ها در خود می باشد. برای ادغام شبکه های صدا با شبکه های داده چالش هایی وجود دارد که یکی از مهمترین این چالش ها پایین بودن زمان در دسترس بودن سرویس ها در شبکه های داده در مقایسه با شبکه های صدا می باشد. پروتکل sip به عنوان پروتکلی که در آینده تمام کاربردهای چندرسانه ای از آن استفاده خواهند کرد از اهمیت به سزایی برخوردار است. یکی از مولفه های بسیار مهم در شبکه های sip، سرور پروکسی است. در صورتی که این سرور دچار مشکل شود و یا بار بیش از حدی به آن اعمال شود، شبکه دیگر امکان سرویس دهی به درخواستها را نخواهد داشت. برای جلوگیری از این امر از مجموعه ای از سرورها برای سرویس دهی استفاده می شود و با تکنیکهایی سعی در تقسیم بار بین سرورها و انتخاب یک سرور سالم برای پاسخگویی به درخواستها در صورت خرابی یک یا تعدادی از سرورها می شود. ما جهت تقسیم بار و پوشش خطا از یک معماری دو مرحله ای استفاده کردیم که در مرحله اول توزیع کننده ها و در مرحله دوم سرورهای پروکسی sip قرار دارند. برای انجام تقسیم بار توزیع کننده ها تعداد اتصالات به هر سرور پروکسی و همچنین زمان پاسخ سرورهای پروکسی را در نظر می گیرند. نتایج به دست آمده نشان دهنده کارآیی بهتر این روش نسبت به روش مورد استفاده در ماژول dispatcher موجود در سرور opensips است.

شبکه های حسگر بی سیم از مجموعه ای از گره های مستقل با توان مصرفی و پردازشی محدود تشکیل شده اند، که در یک منطقه جغرافیایی برای مانیتورینگ و جمعآوری داده مربوط به پدیدههای فیزیکی مثل دما، رطوبت، حرکت و غیره از محیط اطراف، گسترش یافته اند. گره های شبکه از طریق فرستنده های رادیویی با یکدیگر در ارتباط هستند و اقدام به جمع آوری اطلاعات از محیط می نمایند. از مهمترین چالش های موجود در شبکه های حسگر بیسیم محدودیت مصرف انرژی و بالا بردن طول عمر شبکه است. از عوامل مهم تاثیرگذار بر طول عمر شبکه، مصرف انرژی غیریکنواخت در قسمت های مختلف شبکه می باشد. این مصرف انرژی غیریکنواخت نتیجه ی مستقیم داشتن چاهک استاتیک می باشد، به طوری که گره های نزدیکتر به چاهک، علاوه بر ارسال داده های خود دائماً در انتقال داده بقیه گره ها هم شرکت دارند و همین امر باعث تخلیه انرژی زودهنگام گره های نزدیک به چاهک خواهد شد. در این حالت، تمام شدن انرژی گره های نزدیک تر به چاهک، دلیل اصلی کاهش طول عمر شبکه می باشد. در این پایان نامه یک الگوی مبتنی بر تحرک برای داشتن چاهک متحرک در شبکه های حسگر بی سیم ارائه شده است. ما در بازه های زمانی مشخص، با استفاده از یک سیستم فازی در مورد اینکه گره چاهک به کدام مکان در محیط شبکه تغییر موقعیت دهد، تصمیم گیری می کنیم. کارایی روش پیشنهادی را در مقایسه با چندین روش موجود در نرم افزار شبیه ساز ns2 مورد بررسی قرار دادیم و بر اساس نتایج شبیه سازی، روش پیشنهادی باعث بالا رفتن طول عمر شبکه و توزیع یکنواخت تر بار میان گره ها خواهد شد.

در سالیان اخیر استفاده از وب به عنوان منبع اصلی کسب اطلاعات، رشد فزاینده ای داشته است. از جمله ابزارهای بسیار کارآمد برای جستجو در وب، موتورهای جستجو هستند و چالش اصلی موتورهای جستجو، رتبه بندی نتایج بازیابی شده در پاسخ به پرس وجوی کاربر است. تاکنون الگوریتم های مختلفی بدین منظور ارائه شده اند که به دو دسته کلی الگوریتم های مبتنی بر محتوا مانند tf-idf و bm25 و مبتنی بر اتصال مانند pagerank، distancerank و hostrank تقسیم می شوند. به دلیل دقت پایین روش های سنتی برای رتبه بندی در وب، اخیراً روش های ترکیبی که بصورت همزمان از محتوای اسناد و پیوند بین آن ها استفاده می کنند، معرفی شده اند. هدف از این پژوهش مروری کوتاه بر مهم ترین الگوریتم های رتبه بندی و بررسی روش های مبتنی بر انتشار وابستگی بعنوان زیرمجموعه ای از روش های ترکیبی است. وجه تسمیه روش های انتشار وابستگی روش عملکرد آن هاست که مبتنی بر انتشار امتیاز و یا خصوصیات یک صفحه با استفاده از گراف وب است. در ادامه روشی جدید برای رتبه بندی پیشنهاد می گردد که بر مبنای روش های انتشار وابستگی عمل نموده و با دخیل نمودن معیار محبوبیت صفحات در زمان انتشار، بهبود نسبی در کارایی روش مبنا بوجود می آورد.

شبکه های مش بی سیم، شامل مسیریاب های مش و کلاینت های مش هستند، که مسیریاب های مش با کمترین تحرک، ستون فقرات شبکه مش را شکل می دهند. مسیریاب ها و کلاینت ها در شبکه مش از طریق دروازه به اینترنت دسترسی پیدا می کنند. امروزه شبکه های مش بی سیم، سرویس های بی سیم را در گستره متنوعی از کاربردها، در سطح شخصی، محلی، محوطه های دانشگاهی و نواحی شهری ارائه می دهد. یکی از اصلی ترین چالش های موجود در طراحی شبکه مش بی سیم، تعیین موقعیت مکانی مسیریاب های مش در شبکه است. در واقع، تعیین مکان مسیریاب های مش در ساختن یک شبکه مش بی سیم، اولین مرحله در تضمین کارایی مطلوب در شبکه است. مسئله ی اساسی در جایگذاری مسیریاب های مش، یافتن تعداد مسیریاب های مورد نیاز مش است به گونه ای که معیارهای مورد نیاز این شبکه را برآورده کند. در این پایان-نامه یک روش ابتکاری که با استفاده از الگوریتم ژنتیک، برای یافتن تعداد مسیریاب ها و موقعیت بهینه آن ها پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی می تواند معیارهای لازم این شبکه را به طور موثری تامین کند. نتایج حاکی از کارایی قابل قبول این روش دارد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی از لحاظ تعداد مسیریاب ها و میزان فضای پوششی متناسب با آن، از روش های مشابه، بهتر است.

امروزه برنامه های کاربردی وب به عنوان واسطی برای بسیاری از سیستم های تحت وب، مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل نقش مهم برنامه های کاربردی تحت وب در فناوری اطلاعات و قابلیت دسترس-پذیری بالای این دسته از برنامه ها، لزوم امن بودن آن ها احساس می شود. بنابراین تشخیص آسیب پذیری های برنامه های کاربردی تحت وب، می تواند به میزان زیادی از سوءاستفاده¬ توسط نفوذگران جلوگیری¬کند. شمار زیادی از روش های تشخیص آسیب پذیری با تحلیل بر روی متن برنامه و به صورت ایستا، پویا و یا ترکیبی از این دو در جهت کشف آسیب پذیری های موجود در برنامه تحت وب تلاش می کنند. در این پایان¬نامه روشی ایستا جهت تشخیص نقاط حساس به آسیب پذیری در برنامه های کاربردی تحت وب با استفاده از تحلیل جریان داده احتمالی بر روی گراف های احتمال آسیب پذیری ارائه شده است. گراف احتمال آسیب پذیری برای پوشش هر چه بیشتر نقاط حساس به آسیب پذیری و جلوگیری از بررسی مسیرهای بیهوده و همچنین روش تحلیل جریان داده احتمالی به منظور تحلیل نقاطی از برنامه با احتمال آسیب پذیری بالا و کاهش مثبت های کاذب طراحی شده اند.