در این کار تحقیقاتی موفقیت بزرگی در سنتز نانو کامپوزیتهای جدیدی از نانو سیلیکا سولفوریک اسید و نانو سیلیکا کامفورسولفونیک اسید با پلی آنیلین تحت شرایط بدون حلال برای اولین بار بدست آمد. در واقع پلیمریزاسیون و دوپینگ آنیلین بطور هم زمان با اسیدهای جامد سیلیکا سولفوریک اسید و سیلیکا کامفورسولفونیک اسید در مقیاس نانو و غیر نانو به صورت جداگانه و به حالت بدون حلال انجام و با هم مقایسه شد. کامپوزیتهای سنتز شده با استفاده از طیف های tem ,sem ,tga ,dsc ,ft-ir ,ir،uv-vis ، xrd و afmمورد شناسایی و بررسی قرار گرفته و ساختارهای آنها اثبات شدند. از تصاویر sem، tem و afm مشخص شد کامپوزیتهای سنتز شده در ابعاد 80-35 نانومتر هستند. ورود نانو سیلیکا اسیدها به ساختار پلی آنیلین سبب تغییر در مورفولوژی و ابعاد پلی آنیلین می شود. فرایند دوپه-شدگی آنها با طیف سنجی ft-ir و uv-vis مورد بررسی قرار گرفت. غلظت مطلوب اسیدها برای بالاترین سطح دوپه شدگی مشخص شد. تاثیر زمان دوپینگ، بر روی کامپوزیتها با اندازه گیری هدایت الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت. هدایت الکتریکی نمونه های سنتز شده با دستگاه چهار نقطه ای اندازه گیری شد. از هدایت-های الکتریکی به دست آمده مشخص شد مواد تهیه شده هدایتهای متفاوتی را با توجه به شرایط سنتز در گستره scm-1 6-10-1 دارند. برای ایجاد تغییر در ساختار و خواص کامپوزیتها من جمله ابعاد آنها تاثیر عوامل مختلف زیر بر روی تهیه نانو سیلیکاها و یا کمپوزیتها بررسی شده است. تاثیر تغییر غلظتهای مواد اولیه (nh3 ,h2o h2so4,c10h16o4s, )، تاثیر دمای واکنش در دستگاه فرا صوت و مدت زمان اعمال امواج فراصوت (حین سنتز نانو سیلیکا) در این دستگاه، تاثیر دما و مدت زمان ماندن نانو سیلیکای سنتز شده در کوره و نقش سرعت تزریق مواد اولیه به واکنش پرداخته شد. با تغییر عوامل ذکر شده ابعاد و هدایتهای الکتریکی متفاوت از نانو کامپوزیتها به دست آمد. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده معلوم شد با افزایش دمای دستگاه فرا صوت و افزایش مدت زمان اعمال امواج فراصوت در این دستگاه در حین انجام واکنش ابعاد نانو سیلیکاهای سنتز شده و به تبع آن ابعاد نانو کامپوزیتها کمتر می شد. با افزایش غلظت اسید مورد استفاده به عنوان دوپانت هدایت کامپوزیتهای حاصله افزایش یافته و هدایت نانو کامپوزیتها با کاهش اندازه نانو ذرات کاهش می یابد.

در این کار تحقیقاتی برای اولین بار بطور موفقیت آمیز انانتیومر های منومر ](±)-2- ( sec- بوتیل) آنیلین [ بصورت نمک دیاسترئومری با کامفور سولفونیک اسید از هم جدا شدند و با استفاده از یکی از آن نمک های دیاسترئومری خالص حاصل شده، کامپوزیت و نانو کامپوزیت جدیدی از آن در حضور اکسیدان آمونیوم پرسولفات و یا هیدروژن پتاسیم بی یدات (kh(io3)2) و آغازگرهایی مانند 1،4- بنزن دی آمین و دیمرn- فنیل- پارا- 1و 4-فنیلین دی آمین در حضور سیلیکا و نانو سیلیکا برای اولین بار تحت شرایط خشک و بدون حلال (حالت جامد) سنتز شدند. نقش پارامتر های موثر بر ساختار پلیمر، شامل: نسبت اسید به oh سیلیکا و نسبت اکسیدان به منومر و حضور یا عدم حضور آغازگر و غلظت های مختلف از آنها مورد بررسی قرار گرفت. دیاسترومر جداشده توسط روش های,1hnmr noe ,cosy ,chns ,13cnmrو hrms مورد شناسایی و بررسی قرار گرفتند و ساختار آن اثبات شد. کامپوزیت ها و نانو کامپوزیت های سنتز شده به کمک طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir)، ماوراء بنفش- مرئی (uv-vis) شناسایی و مورفولوژی و اندازه ذرات آنها نیز با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) و عبوری (tem) مورد مطالعه قرار گرفت. تشکیل و دوپینگ پلیمر توسط طیف-سنجی ft-ir و uv-vis ثابت شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نیز نشان می دهند که متوسط اندازه ذرات کامپوزیت ها و نانو کامپوزیت های پلی] (+)-2--sec بوتیل) آنیلین [به ترتیب میکرومتر و نانومتر بوده و ذرات آنها بی شکل هستند. اما از تصاویر tem نیز چنین مشخص می شود که ذرات نانو کامپوزیت ها نسبتاً کروی بوده و شامل ذراتی با متوسط اندازه ی 20- 30 نانومتر می باشد. . کلمات کلیدی: کامپوزیت، نانو کامپوزیت، پلی] (+)-2-(sec- بوتیل) آنیلین[، نانو سیلیکا، پلیمریزاسیون در شرایط خشک و بدون حلال (حالت جامد)، هیدروژن پتاسیم بی یدات، 1,4- بنزن دی آمین.