مشاوره راه حل- محور مبتنی بر به کارگیری نقاط قوت و تواناییهای مراجع است که به وضوح با شیوه مدارس که مبتنی بر یادگیری است، هماهنگی دارد. بکار بردن این رویکرد به شکل گروهی به ویژه در محیط مدرسه بسیار مناسب و سودمند است. دانش آموزانی که به مفهوم خود منفی دست یافته اند کوشش های خود را با پیشرفت تحصیلی مرتبط نمی دانند که مشاوره راه حل – محور با یکسری اقدامات هدفمند و در زمانی کوتاه باعث می شود، دانش آموزان به توانایی ها و شایستگی های خود اطمینان یابند. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد راه حل – محور بر بهبود خود کار آمدی تحصیلی (شامل سه خرده مقیاس استعداد، بافت و کوشش ) دانش آموزان دختر پایه دوم مقطع متوسطه است. برای بررسی خود کارآمدی تحصیلی از پرسشنامه خود کارآمدی تحصیلی (جینک و مورگان، 1990) استفاده شد. بدین منظور 150 دانش آموز دختر از دو منطقه آموزش و پرورش شهر یزد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و 30 نفر از آنها که دارای کمترین نمره خود کارآمدی تحصیلی بودند به طور تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند، جهت بررسی تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد راه حل - محور، این روش مشاوره ای در قالب هفت جلسه آموزشی برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از هفت هفته هر دو گروه مجددا در پس آزمون خود کارآمدی تحصیلی شرکت کردند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد راه حل - محور در سطح اطمینان 99% باعث افزایش خود کارآمدی تحصیلی و خرده مقیاس های استعداد، بافت و کوشش می شود. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد هایی جهت بررسی و شناخت هرچه بیشتر مشاوره راه حل – محور و خود کارآمدی تحصیلی نوجوانان ارئه شد.

افسردگیعفونتhivباانواعگوناگونیازاختلالهایروانیمرتبطاست. افسردگییکیازمهمتریناختلالاتروانیمیباشدکهافراد hivمثبتراتهدیدمیکند.دربرخیازمطالعاتنیزدیدهشدهاستکهافسردگیباپیشرفتبیماریبهسمتایدزافزایشمییابد. هدفازاجرایپژوهشحاضربررسیاثربخشیمشاورهگروهیمبتنیبردرمانشناختیرفتاریبرکاهشافسردگینوجوانانhivمثبتمرکزبهداشتودرماناستانکرمانشاهمیباشد. پژوهشحاضرنیمهتجربیوطرحپژوهشپیشآزمون-پسآزمونباگروهکنترلمیباشد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر نمونه گیری در دسترس بوده است به طوری که تمام نوجوانان hiv مثبت در مرکز یاد شده از طریق آزمون بک مورد ارزیابی قرارگرفتندو20 نفرازافرادیکهنمرهافسردگیآنانبالاترازمیانگینبودبهعنواننمونهانتخابشدندوبهصورتجایگزینیتصادفیبهدوگروهآزمایشوکنترلتقسیمشدند. سپسگروهآزمایشبهمدت 8 جلسهبااستفادهازپروتکلدرمانیمایکلفریمورددرمانقرارگرفتند. یکهفتهبعدازجلساتدرمانیازهردوگروهکنترلوآزمایشپسآزمونبهعملآمدوپسازیکماهیکآزمونپیگیرینیزبررویگروهآزمایشوکنترلبهعملآمد. دادههایپژوهشبااستفادهازشاخصهایآمارتوصیفی (شامل: میانگین،خطایاستانداردمیانگین، انحرافاستاندارد وواریانس) وشاخصهایآماراستنباطی(شامل:tمستقلوتحلیلکوواریانس) موردتجزیهو تحلیلقرارگرفت. نتایجنشاندادکهمشاورهگروهیشناختی-رفتاریباعثکاهشافسردگیدرگروهآزمایششدهوتداومداشتهاست.