شناخت و تحلیل اسماء حسنای خداوند در قرآن کریم از دیر باز مطمح نظر قرآن پژوهان بوده است. در این میان به رویکرد تربیتی اسماء حسنای الهی در پایان آیات کمتر پرداخته شده است. در این پژوهش که در آن از روش مطالعه کتابخانه ای استفاده شده، این رویکرد مورد توجه ویژه قرار گرفته است. نگارنده کوشیده است تا اسماء حسنای الهی در پایان آیات را از دو جنبه مورد بررسی قرار دهد؛ اول آنکه نشان دهد بین اسماء الهی در فرجام آیات با مضمون آن آیات ارتباط وجود دارد. دوم آنکه این اسماء دارای نقش تربیتی هستند. از نتایج این پژوهش آن است که اسماء الهی در پایان آیه تعلیل و ضامن آن آیه محسوب می شود، دیگر آنکه این اسماء هم از جنبه انذار و تبشیر و هم از جنبه الگو برداری رفتاری دارای کارکرد تربیتی برای انسان هستند.

این رساله که با عنوان بررسی دلالی روایات تفسیری امام کاظم علیه السلام در قرآن کریم، انجام پذیرفته، در چهار فصل: کلیات، نگاهی به تفسیر روایی ،نگاهی گذرا به حیات سیاسی ،فرهنگی و اجتماعی امام کاظم (ع) وعرضه احادیث تفسیری امام(ع) همراه با بررسی دلالی آنها، تنظیم گردیده است. فصل کلیات شامل مقدمه پژوهش میباشد،در فصل دوم به تفسیر روایی پر داخته که بررسی تفسیر روایی،امتیازات و آفات آن،روایات تفسیری،اقسام ودلالت آن،روایات تفسیری امام کاظم(ع)،بیان مضمون وبررسی دلالی آن را شامل می شود.فصل سوم،نگاهی گذرا به زندگانی امام کاظم(ع)از نظر اجتماعی،سیاسی وفرهنگی است. در فصل چهارم که بدنه اصلی پایان نامه است روایاتی که از امام کاظم (ع)در ذیل آیاتی از سوره هایی از قرآن کریم وارد شده از کتب روائی شیعه مخصوصا بحارالانوار و کافی جمع آوری وسپس مورد بررسی دلالی قرار داده ایم . در بررسی دلالی با توجه به مضامین احادیث به کتب لغت، تفسیر و شروح کتب حدیثی مراجعه و نکاتی که به فهم مضمون احادیث کمک می کرد نقل نموده ایم.در احادیث فراهم آمده در این تقحیق117 حدیث ذیل121 آیه عرضه وبررسی شده اند. که از نظر دلالت با توجه به معیارهای فهم حدیث مطالعه و مورد ارزیابی قرار داده ایم .

قرآن کریم به عنوان کلام الهی، همواره منبع اصلی معرفت دینی مسلمانان و مورد اهمیت و توجه آنان بوده است. اندیشمندان مسلمان، هرکدام از منظری خاص به این متن الهی نگریسته و به تحلیل ماهیت آن، به عنوان وحی پرداخته اند. دکتر عبدالکریم سروش و دکتر نصر حامد ابوزید نیز از جمله اندیشمندانی هستند که در دوره های اخیر، در پی حل مشکل رکود تمدن اسلامی، نظریه تجربه دینی بودن وحی را ارائه کرده اند. از آنجا که نظریه های کلامی عمدتا ریشه در مبانی فلسفی پیشین دارند؛ برای نقد روشمند آن ها باید ریشه های آنان را کاوید، لذا پژوهش حاضر به توصیف نظریه این دو اندیشمند درباره سرشت وحی، و سپس به کندوکاو در ریشه های فلسفی این نظریات پرداخته است و در نهایت نشان می دهد که نظریه هر دو اندیشمند وامدار رویکرد هرمنوتیک فلسفی گادامر است؛ علاوه بر آنکه سروش از نگاه سوبژکتیویستی کانت و پوپر و نظریه زبانی ویتگنشتاین، و ابوزید از نظرات زبان شناسی و معناشناسی جدید و نظریه گفتمان فوکویی نیز بهره برده است.

چکیده ندارد.

سوره مبارکه توبه، در سال نهم هجری و در آخرین سال های حیات آن حضرت نازل شده است، می توان گفت که جریان های موجود در آن عصر و زمان، از حساسیت و اهمیت ویژه ای برخوردار بوده اند. انتشار سریع اسلام در مدینه، خصوصا در سال های آخر، برای منافع بسیاری از گروه ها و جریان های اجتماعی خطر آفرین بوده، آنان را به واکنش شدید علیه اسلام واداشت. برخی گروه ها به مبارزه آشکار و برخی دیگر به مبارزه پنهان و مخفیانه با اسلام، پیامبر(ص) و جامعه اسلامی پرداختند. بی شک، لزوم شناخت جریان های مختلف در قرآن کریم و کیفیت مواجهه، مقابله و تعامل با آنان، بر همگان آشکار بوده و جزء مهم ترین نیازهای هر عصر و زمانی به شمار می آید. پژوهش حاضر، در راستای بهره مندی هر چه بیشتر از آیات نورانی قرآن کریم، به معرفی، بررسی و تحلیل جریان های مختلف فرهنگی- اجتماعی عصر پیامبر اکرم(ص) در پرتو سوره مبارکه توبه پرداخته است. در این پژوهش، جریان های مختلف به دو بخش خارجی و داخلی تقسیم شده اند. جریان های خارجی، شامل سه جریان مشرکان، اهل کتاب و غیر مسلمانان هم مرز و جریان های داخلی، شامل منافقان، بادیه نشینان، مومنان و سست ایمانان می شوند. در هر بخش، پس از معرفی هر کدام از این جریانات، مشخصه های روانی، اعتقادی و رفتاری هر یک و نیز کیفیت موضع گیری اسلام در برابر آنان بازگو شده است.