پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره شناختی- رفتاری بر اساس الگوی پذیرش خویشتن درایدن بر تصویر بدنی منفی دختران دانش آموز انجام شد. روش تحقیق، روش نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. از میان مدارس دخترانه دوره دبیرستان منطقه یک تهران از طریق نمونه گیری خوشه ای یک مدرسه انتخاب و با اجرای پرسشنامه روابط چند بعدی خود- بدن 20 نفر از دانش-آموزانی که حائز نمره شدند به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.گروه آزمایش در 10 جلسه یک ساعت و نیمی تحت آموزش الگوی مداخله ای بر اساس الگوی پذیرش خویشتن درایدن قرار گرفت. گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که الگوی پذیرش خویشتن درایدن، تصویر بدنی منفی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه بهبود بخشید. از طرف دیگر، این الگو توانست بر روی مولفه های تصویر بدنی منفی یعنی بهبود ارزیابی وضع ظاهر،گرایش به ظاهر، ارزیابی تناسب اندام، گرایش به تناسب اندام، دلمشغولی با اضافه وزن و رضایت بدنی دختران دانش آموزهم موثر باشد. درکل می توان نتیجه گرفت که شیوه ی مشاوره ی شناختی – رفتاری بر اساس الگوی پذیرش خویشتن درایدن یکی از شیوه های مداخله ای است که می تواند در بهبود تصویر بدنی منفی افراد به ویژه دختران مورد استفاده قرار بگیرد.

هدف این پژوهش، تعیین اثر بخشی مشاوره گروهی شناختی – رفتاری بر اضطراب ریاضی و خودپنداره ریاضی بود. طرح آزمایشی از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه بود. برای انتخاب گروههای آزمایش و گواه، از لیست مدارس پسرانه مقطع متوسطه، به روش نمونه گیری تصادفی، یک مدرسه انتخاب و پیش آزمون اضطراب ریاضی بر روی تمامی دانشآموزان مقطع اول این دبیرستان اجرا شد. از میان افرادی که اضطراب ریاضی بالا و خود پنداره ریاضی پایین داشتند، 28 نفر ( 14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه گواه) انتخاب شدند. گروه آزمایش با تشکیل گروهی 14 نفری به مدت 8 جلسه، تحت مشاوره گروهی شناختی – رفتاری قرار گرفت. گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. برای جمع آوری دادهها مقیاس اضطراب ریاضی شکرانی ( 1381 ) و خودپنداره ریاضی جورجی ( 1982 ) استفاده شد. دادههای پژوهش با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مشاوره گروهی شناختی – رفتاری بر اضطراب ریاضی و خودپنداره ریاضی تاثیر معناداری دارد، به طوری که بین میانگین نمرات پس آزمون اضطراب ریاضی و خودپنداره ریاضی دانش آموزان در گروه گواه و آزمایش تفاوت معناداری مشاهده شد. در مجموع، تحلیل نتایج بیانگر تاثیر مثبت مشاوره گروهی شناختی – رفتاری بر اضطراب ریاضی و خود پنداره ریاضی دانش آموزان در گروه آزمایش بود.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مشاوره حرفه ای مبتنی بر الگوی سوپر بر بلوغ شغلی و خود کارآمدی دانش آموزان هنرستان های دخترانه شهر قزوین بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود.با روش نمونه گیری خوشه ای یکی از هنرستان های منطقه دو آموزش وپرورش قزوین انتخاب شدودانش آموزان پایه سوم به وسیله پرسش نامه رشد مسیر شغلی کوتاه شده توسط پاتون و کرید(2004)،از لحاظ بلوغ شغلی و پرسش نامه خود کارآمدی شرر برای سنجش توانمندی آنان در انجام موفقیت آمیز یک کار مورد آزمون قرار گرفتند.از تعداد کل 132نفرآزمودنی30، نفر که نمره پایینی در مقیاس مسیررشدشغلی به دست آورده بودند به طور تصادفی انتخاب ودر دو گروه آزما یش وگواه قرار گرفتند.برای گروه آزمایش یازده جلسه مشاوره حرفه ای مبتنی برالگوی سوپر اجرا شد.پس از اجرای جلسات پس آزمون درمورد هر دو گروه اجرا شد با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام قرار گرفت در نهایت نتایج نشان داد این مدل بر بلوغ شغلی دانش آ موزان موثر بوده است. این تاثیر در زیر مقیاس های طرح ریزی بلوغ شغلی ومکاشفه بلوغ شغلی وترکیب این دومقیاس با عنوان نگرش بلوغ رشدشغلی موثر بود؛ اما در زیر مقیاس های اطلاعات دنیای کار وتصمیم گیری بلوغ حرفه ای تاثیر معنا داری نداشت ؛ درحالی که این تاثیر در مقیاس ترکیبی این دومقیاس به عنوان دانش بلوغ رشد شغلی تاثیر داشت با این حال در بررسی متغییر خودکارآمدی اثر بخشی این مدل تایید نشد.

پژوهش حاضر به روش شبه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام پذیرفت. شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت پرسشنامه و با استفاده از پرسشنامه قلدری اولوئوس و پرسشنامه مشکلات رفتاری آشنباخ فرم نوجوانان بود. تعداد 30 نفر که در پرسشنامه قربانی قلدری و مقیاس نشانگان درونی سازی نمرات بالاتری بدست آوردند، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه گروهی روان نمایشگری به مدت یک ساعت و نیم با فاصله زمانی دو بار در هفته شرکت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات روان نمایشگری هر دو گروه تحت آزمون نهایی( پس آزمون) قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی ( تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج آزمون ها نشان داد که روان نمایشگری بر کاهش نشانگان شاخص کلی درونی سازی و زیر مقیاس های آن اضطراب-افسردگی، گوشه گیری-افسردگی و شکایات جسمانی- موثر بود. با توجه به نتایج این پژوهش لزوم استفاده از فن روان نمایشگری در بهبود سلامت روانی جوانان و نوجوانان پیشنهاد می شود.

چکیده هدف این تحقیق بررسی تأثیر شیوه رفتاردرمانی شناختی و مشاوره انگیزشی به صورت تلفیقی بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان دارای افت تحصیلی بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون،پس آزمون با گروه گواه بود. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (mjses)و پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی بود که توسط کرمی باغطیفونی و کرمی (1386) تهیه و هنجاریابی شده بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ابتدا از بین مدارس منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران یک دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب گردید . سپس ازبین دانش آموزان دارای افت تحصیلی در پایه اول متوسطه آن مدرسه 30نفر انتخاب شدند . سپس این 30 نفر در دو گروه آزمایش و گواه به طور تصادفی جایگزین شدند . پس از تشکیل گروهها شیوه رفتاردرمانی شناختی و مشاوره انگیزشی طی 8 جلسه5/1 ساعته اجراء گردید . اما برای گروه گواه گروه مداخله ای صورت نگرفت . در پایان جلسات ، پرسشنامه خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت مجددا برای هردو گروه آزمایش و گواه اجراء گردید . داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس و از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های تحقیق نشان داد که رفتاردرمانی شناختی و مشاوره انگیزشی به شیوه تلفیقی بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان دختر موثر بود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشورت آدلری با والدین بر بهبود رابطه والد- فرزندی در دانش آموزان پایه اول دبیرستان انجام شد. این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه ¬آزمایشی است که با طرح پیش آزمون - پس آزمون به همراه گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزانی تشکیل داده است که در سال تحصیلی 93-92 در مقطع اول دبیرستان مشغول تحصیل بودند. بدین منظور نمونه ای شامل 20 دانش آموز دختر دوره دبیرستان شهرستان کوهدشت به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی 10 نفر و کنترل 10 نفر قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس تعامل مادر – کودک که توسط دانش آموزان قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. مادران دانش آموزان گروه آزمایش طی 8 جلسه مشورت آدلری مورد مشورت قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که تعامل مادر- فرزند در دانش آموزانی که مادرانشان تحت مشورت آدلری قرار گرفته از افرادی که مادرانشان تحت مشورت قرار نگرفته، از کیفیت بالاتری برخوردار بود. می توان از این تحقیق نتیجه گرفت که مشورت با والدین که براساس اصول رویکرد آدلر تدوین شده است تعامل مادر- فرزند را در نوجوانانی که با مادران خود در تعارض اند، بهبود می بخشد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد خانواده، رضایت زناشویی و سلامت روانی در همسران معتادین و افرادعادی انجام شد. دریک پژوهش علی – مقایسه ای از بین زنان متاهل دارای همسر معتادشهر گنبد کاووس 80 نفر به صورت دردسترس انتخاب شد. همچنین 80 نفر از زنان متاهل دارای همسر عادی(فاقد اعتیاد به مواد مخدر) از بین بستگان، همراهان و زنان ساکن در محل زندگی زنان دارای همسر معتاد به صورت هدفمند انتخاب شدند.پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ(1990)، پرسشنامه عملکرد خانواده اپستین(1983) و رضایت زناشویی اینریچ (1989)به هردو گروه داده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد به لحاظ عملکرد خانواده و رضایت زناشویی در دو گروه همسران معتادین و همسران عادی تفاوت معنادار وجود دارد . و با مقایسه میانگین ها ی دو گروه می توان گفت که همسران افراد عادی در عملکرد خانواده و رضایت زناشویی و مولفه های آن از عملکرد و رضایت بالاتری برخوردار هستند. به لحاظ سلامت روان نیز در دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد . و با مقایسه میانگین های دو گروه می توان گفت که همسران معتادین نسبت به همسران عادی از سلامت روان کمتری برخوردارند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.