عفونت های بیمارستانی از جمله معضلات و مشکلات مهم پزشکی در کشور های توسعه یافته و در حال توسعه محسوب می شود. سودوموناس آئروژینوزا سومین عامل عفونت های بیمارستانی است. سودوموناس آئروژینوزا بیماریزای مهم و عامل منتهی به مرگ در مبتلایان به فیبروز سیستیک، بیماری نئوپلاسمی و سوختگیهای شدید می باشد. این باکتری با تشکیل بیوفیلم، خود را در برابر سیستم ایمنی میزبان و عوامل ضدمیکربی مختلف محافظت می نماید. با مصرف گسترده پادزیست ها سویه های سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به چند دارو در سراسر جهان به طور فزایندهای افزایش یافته است. ایمونوپروفیلاکسی ممکن است راه موثری برای کنترل عفونت های ناشی از این باکتری باشد. آلژینات به عنوان یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده بیوفیلم یک فاکتور بیماریزایی مهم به شمار می آید. در این مطالعه به منظور افزایش ایمونوژنیسیته آلژینات از روش کونژوگاسیون استفاده شد. آلژینات به طور جداگانه به دو حامل متفاوت کونژوگه شد. حامل اول وزیکول غشا خارجی باکتری نایسریا مننژیتیدیس سروتیپ b (omv) و حامل دوم یک پپتید سنتتیک (erranavrdvlvne) برگرفته از پروتئین f غشا خارجی سودوموناس آئروژینوزا (ompf) بود که با کمک ابزارهای بیوانفورماتیکی طراحی شد. جهت ارزیابی واکنش سیستم ایمنی، گروههای موشی سه مرتبه و در فواصل دو هفته ای با آلژینات غیر کونژوگه ، کونژوگه آلژینات-omv ، کونژوگه آلژینات-پپتید294 و گروههای کنترل به صورت زیر جلدی واکسینه شدند. نتایج الایزا نشان داد که در گروههای موشی ایمن شده با کونژوگه ها افزایش تیتر آنتی بادی در مقایسه با آلژینات غیر کونژوگه و یا گروههای شاهد معنی دار بود. همچنین آزمون اپسونوفاگوسیتوز نشان داد که میزان باکتری های کشته شده ( رقت 1:32) با کونژوگه آلژینات-omv و آلژینات-پپتید294 به ترتیب 81 % و 53 % بود که در مقایسه با گروههای کنترل معنی دار بود.( p<0.05). میزان بقا موشهای ایمن شده با کونژوگه آلژینات-omv و آلژینات-پپتید294 بعد از ایجاد عفونت حاد ریوی با یک سویه بالینی جدا شده از بیماران مبتلا به سیستیک فیبروسیس (به شماره 6494) به ترتیب 83 % و 66 % بود. میزان بقا بعد از چالش با سویه استاندارد (m 8821) سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب 100 % و 83 % بود. در ادامه نشان داده شد که موشهای ایمن شده با کونژوگه ها به طور معنی داری قادر به پاکساری ریه از سودوموناس آئروژینوزا سویهm 8821 و یا سویه بالینی سودوموناس آئروژینوزا (6494) در مقایسه با گروه کنترل می باشند. نتایج این تحقیق امکان بررسی دو کونژوگه آلژینات-omv و آلژینات-پپتید294 را جهت مطالعات بعدی و با هدف معرفی یک واکسن جدید بر ضد سودوموناس آئروژینوزا را فراهم می آورد.

انسان ها تنها میزبانان طبیعی برای نایسریا مننژیتیدیس و نایسریا لاکتامیکا است. نایسریا لاکتامیکا برای ایجاد ایمنی طبیعی وابسته به سن در برابر نایسریا مننژیتیدیس نقش دارد. بنابراین حمل گونه های نایسریا که در ایجاد ایمنی مننگوگوکی اهمیت دارد، در کودکان زیر 6 سال شایع می باشد. باید ذکر شود که میزان حمل گونه های نایسریا بستگی به فاکتورهای متفاوتی از جمله شرایط زندگی، عادات، وضعیت ایمنی، دوره های فصلی و غیره دارد. بنابراین تعیین میزان حمل گونه های نایسریا در نازوفارنکس مارا قادر می سازد اهمیت این مسئله را در منطقه برآورد کنیم و این طراحی واکسنهای موثر را در جمعیت های این منطقه ممکن می سازد. هدف این مطالعه بررسی مقدماتی تعیین میزان حمل گونه های نایسریا در نازوفارنکس و تنوع ژنتیکی بین جدایه های کودکان سالم زیر 6 سال در شهرستان مشهد می باشد. تعداد کل 260 سواپ نازوفارنکس از کودکان سالم به سن 1 ماه تا 6 سال ( چهار گروه سنی 1 تا 18 ماهه، 18 تا 36 ماهه، 36 تا 54 ماهه و 54 تا 72 ماهه) جدایه ها با استفاده از آزمایشات استاندارد بیوشیمیایی به عنوان باکتری نایسریا (نایسریا مننزیتیدیس، نایسریا گونوره و نایسریا لاکتامیکا) تأیید شدند. آزمایشات eric_pcr برای بررسی تنوع ژنتیکی بین سویه های یک گونه و همچنین شباهت ژنتیکی بین گونه های مختلف نایسریا استفاده شد. تعداد 46 جدایه به عنوان نایسریا تأیید شدند. سه گونه نایسریا جداسازی شدند که شامل تعداد 20 جدایه نایسریا لاکتامیکا، 13 جدایه نایسریا مننژیتیدیس و 2 جدایه نایسریا گونوره آ بودند. بسیاری از جدایه های نایسریا مننژیتیدیس در گروه های سنی 36 تا 54 ماه و 54 تا 72 ماه بودند (13/04%). که میزان نایسریا لاکتامیکا در همین گروه های سنی به ترتیب 10/86% و 23/91% بودند. 11 جدایه از کل 46 جدایه با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی قابل تشخیص نبودند. eric_pcr موجب تفکیک سه گونه نایسریا نشد ولی موجب تفکیک سویه ها در هر گونه گردید. نایسریا لاکتامیکا و نایسریا مننژیتیدیس غالب ترین گونه هایی هستند که در نازوفارنکس کودکان سالم زیر 6 سال کلونیزه می شوند. کلونیزاسیون نازوفارنکس با باکتری هایی مثل نایسریا لاکتامیکا ایمنی طبیعی را در برابر نایسریا مننژیتیدیس را به دلیل ایجاد آنتی بادی های با واکنش متقاطع افزایش می دهد. تنوع ژنتیکی که در نایسریا مننژیتیدیس نشان داده شد ممکن است به دلیل همراهی با سایر باکتری ها باشد که منجر به تغییر ژنتیکی و ظهور کلون های جدید می گردد.

چکیده ندارد.