چکیده رزین های کی لیت کننده بر پایه کوپلیمر اصلاح شده ی پلی(استایرن-آلترناتیو-مالئیک انیدرید) با 2-آمینوپیریدین، 3-آمینوبنزوییک اسید و پارا آمینو بنزن سولفونیک اسید سنتز شدند. این رزین های اصلاح شده تحت واکنش بیشتر با ترکیبات 1و2- دی آمینواتان و 1و3- دی آمینو پروپان به عنوان عوامل کراسلینک در حضور امواج التراسونیک قرارداده شدند تا رزین های کی لیت کننده ی سه بعدی جهت حذف فلزات سنگین از محلول های آبی تهیه گردد. رفتار جذبی رزین های کی لیت کننده ی سنتز شده برای یون های فلزی fe2+، cu2+، zn2+، pb2+ و al3+ در phهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. رزین های تهیه شده تمایل خوبی به حذف یون های فلزی انتخاب شده جهت بررسی از محلول های آبی حتی در محیط های خنثی و قلیایی از خود نشان دادند. همچنین رزین های سنتزشده برای حذف یون های فلزی از پساب صنعتی مورد آزمایش قرارگرفتند و جذب خیلی خوبی را برای بیشتر کاتیون های فلزی از خود نشان دادند که کمترین جذب در مورد یون فلزی zn2+ اتفاق افتاد. اندازه گیری میزان جذب توسط دستگاه جذب اتمی صورت گرفت. مشخصه های رزین ها به وسیله ی طیف سنجی ftir، sem، xrd، chn، dsc و tga مورد بررسی قرارگرفت.

در میان پلیمرهای رسانا پلی آنیلین توجه زیادی را به خود جلب کرده است که ناشی از هدایت بالا، پایداری شیمیایی و خواص الکتروشیمیایی آن است. اخیراً نیز پلی آنیلین به علت موارد کاربردی آن در وسایل الکتریکی از نقطه نظر پژوهشی و صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. اما پلی آنیلین حلالیت کمی در حلال های آلی داشته، غیر قابل ذوب بوده و در نتیجه تقریباً فرایند ناپذیر است. واکنش گرفت در پلیمرها یک تکنیک بالقوه به جهت بهبود فرایند پذیری پلیمرهای رسانا می باشد. در کار حاضر ابتدا پلی آنیلین در حضور امواج فراصوت به روش اکسیداسیون شیمیایی در اتمسفر آرگون سنتز گردید و سپس واکنش گرفت کوپلیمر پلی (استایرن –آلترناتیو- مالئیک انیدرید) تهیه شده به روش پلیمریزاسیون رادیکالی با پلی آنیلین در نسبت های مختلف وزنی به منظور تهیه پلی آنیلین گرفت شده بر روی پلی (استایرن –آلترناتیو- مالئیک انیدرید) انجام گرفت.خصوصیات فیزیکوشیمیایی کوپلیمرهای تهیه شده با استفاده از تکنیکهای ft-ir و اسپکتروسکوپی uv-vis و xrd و تصاویر sem بررسی شد. رسانای نمونه ها و رفتار حرارتی آنها نیز مطالعه گردید.

به منظور محافظت از خوردگی استیل فریتی ضدزنگ 430، پوشش یکنواخت، چسنده و نانوکلوئیدی پلی آنیلین به روش ولتامتری چرخه ای و از محلول پلی (مالئیک اسید ـ آلترناتیو ـ وینیل الکل) به عنوان الکترولیت کمکی، بر روی این فلز الکتروپلیمریزه شده است. همچنین، پوشش پلی (آنیلین ـ کو ـ 4ـ هیدروکسی فنیل استیک اسید) از محلول اگزالیک اسید 3/0 مولار با روش یکسان (ولتامتری چرخه ای) بر روی استیل ضدزنگ 430 ترسیب داده شده است. مشخصات پوشش های حاصل با استفاده از روش های ولتامتری چرخه ای و طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه بررسی شده اند. همچنین ریخت شناسی و ساختار این پوشش ها با استفاده از تکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفته اند. این تصاویر نشان دادند که پلی آنیلین کمپلکس شده با پلی اسید (بعنوان دوپانت و پایدار کننده)، ریخت شناسی نظم یافته، یکنواخت و نانو ساختار دارد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی پوشش کوپلیمری نیز نانو-ساختار بودن این پوشش را اثبات کرد. رفتار خوردگی الکترود (استیل ضدزنگ 430)های پوشش داده شده با استفاده از تکنیک های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی درون محلول خورند? سدیم کلرید 5/3 درصد تحت بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان داد که پوشش های پلی آنیلینی و کوپلیمری نانوساختار، محافظت چشمگیری در برابر فرایند خوردگی ایجاد می-کنند.

چکیده: عامل دار کردن سطح نشاسته و سلولز با استفاده از کلرواستیل کلراید و برومواستیل بروماید و تبدیل این بیوپلیمرها به ماکروآغازگرهای واکنش atrp با موفقیت انجام گرفت. همچنین عامل دار کردن نشاسته و سلولز با استفاده از مونوکلرواستیک اسید انجام گرفته، و نشاسته و سلولز کربوکسی متیل دار شده بدست آمد. در ادامه کار، مونومرهای هیدروکسی اتیل آکریلات و آکریلامید در حضور کاتالیزور مس(i) و به روش atrp بر روی سطح ماکروآغازگرها پلیمریزه گردیدند، و پلیمریزاسیون رادیکالی با استفاده از آمونیوم پرسولفات بر روی نشاسته و سلولز کربوکسی متیل دار با استفاده از همان مونومرها انجام گرفت. با توجه به عدم حلالیت کامل ماکروآغازگرهای واکنش atrp که به تشکیل دیسپرسیون در محیط واکنش انجامید، پلیمریزاسیون صرفاً روی سطوح خارجی ماکروآغازگرها و گروه های هالوژن دار انجام گرفت. بنابراین زنجیرهای پلیمری به صورت یک لایه نازک بر روی سطح ماکروآغازگرها قرار گرفتند. لذا برطبق نتایج بدست آمده، پلیمریزاسیون atrp در شرایط هتروژن را می توان یکی از روش های تهیه تک لایه ها (monolayers) به شمار آورد که امروزه تحقیقات زیادی در این زمینه و گسترش کاربرد این دسته از مواد در حال انجام است. با مقایسه پلیمرهای بدست آمده از پلیمریزاسیون atrp و پلیمریزاسیون رادیکالی مشخص می شود که پلیمریزاسیون به روش رادیکالی آزاد غیرمنظم بوده و تنها در سطوح خارجی انجام نگرفته است و ممکن است مقداری هموپلیمر به صورت مخلوط وجود داشته باشد.

چکیده در کار پژوهشی حاضر ابتدا سنتز پلی آنیلین در مقیاس نانو و به روش اکسیداسیون شیمیایی توسط امواج فراصوت و در حضور گاز بی اثر 2n انجام گرفت. پلیمر مذکور در محیط قلیا یی آبی به فرم آندوپه تبدیل شد و سپس بخشی از پلیمر آندوپه در محیط اسید کلریدریک 1 مولار به فرم دوپه شده با hcl تبدیل گردید. سپس پلی (استایرن- آلترناتیو ـ مالئیک انیدرید) به روش پلیمریزاسیون رادیکالی سنتز شد. اصلاح شیمیایی کوپلیمر پلی (استایرن - آلترناتیو - مالئیک انیدرید) توسط اسید سیتریک به منظور تهیه پلی اسید انجام شد. جهت تهیه کامپوزیت رسانا، پلی آنیلین دوپه شده و آندوپه با کوپلیمر پلی (استایرن ــآلترناتیو - مالئیک انیدرید) اصلاح شده با اسید سیتریک با نسبت های وزنی مختلف به روش اختلاط در حلال تهیه شدند. رسانایی الکتریکی کامپوزیتهای حاصل توسط دستگاه رسانایی سنج چهار نقطه ای اندازه گیری شد. داده های حاصل از رسانایی نسبتهای وزنی تهیه شده نشان داد که رسانایی نانوکامپوزیت های تهیه شده افت کمتری نسبت به پلی آنیلین خالص دارد و اکثر کامپوزیت های حاصل از رسانایی الکتریکی مناسبی برخوردار هستند. در ادامه با استفاده از پراش پرتو ایکس قطر نانو ذرات سنتز شده با استفاده از معادله شرر اندازه گیری شد و کریستالینیته کامپوزیت های حاصل مطالعه گردید. با روش طیف گیری ir و nmr h-1 شناسایی نمونه های تهیه شده انجام شد. در آخر توسط تکنیک حرارتی وزن سنجی tga)) مقاومت حرارتی کامپوزیتها مطالعه شد

رزین های کی لیت کننده بر پایه ی پلی ( استایرن – آلترناتیو – مالئیک انیدرید) با سیتریک اسید و سدسم ایمینو دی استیک اسید سنتز شدند. این رزین های اصلاح شده به ترتیب تحت واکتش بیشتر با ?،?– دی آمینو اتان و ?،?– دی آمینو هگزان به عنوان عامل کراسلینک قرار گرفتند تا رزین های سه بعدی جهت حذف فلزات سنگین از محلول های آبی تهیه گردد. رفتار جذبی رزین های سنتز شده به ترتیب برای یونهای فلزی (cd(ii), cr(iii), co(ii), ni(ii), zn(ii)) و )cd(ii), pb(ii), co(ii), ni(ii), cr(iii), zn(ii), fe(ii)(در ph ، زمان، غلظت اولیه یون فلزی، و گرم رزین های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. رزین های تهیه شده تمایل خوبی برای حذف انتخابی یون cd(ii) در ph های قلیایی و خنثی از خود نشان دادند.پس از اینکه مقدار جذب را در سیستم های تک جزئی بررسی کردیم،و بر آن شدیم تا همین بررسی را در سیستم های دو جزئی و سه جزئی نیز مورد بررسی قرار بدهیم و از لنجایی که مقدار جذب در همه ی سیستم های تک جزئی برای کادمیم صد در صد بود در بقبه سیستم ها کادمیم را به عنوان جز اول در نظر گرفتبم که نتایج به دست امده همان نتایج حاصل از سیستم های تک جزئی بود. مشخصه های رزین ها به وسیله ی طیف سنجی ir و nmr مورد بررسی قرار گرفت و از آنجایی که رزین های سنتز شده دارای ویژگی حساس به ph بودند، ph نقطه ابری شدن آنها در محلول آبی اندازا گیری شد.

کوپلیمر پلی( استایرن –آلترناتیو - مالئیک انیدرید) با استفاده از پلیمریزاسیون رادیکال آزاد سنتز شده و در مرحله ی دوم تحت واکنش حلقه گشا با n- متیل ایمیدازول قرار گرفته و برای پایداری بیشتر در محیط آبی با عامل کراسلینک 1و2-دی آمینو اتان وارد واکنش شد. محلول 10ppm از نمونه های فنولی شامل فول، بیس فنولa، پارا آمینو فنول و 4-هیدروکسی بنزآمید تهیه شده و طول موج ماکسیمم آن توسط دستگاه uv-vis تعیین شد.قابلیت جذب ترکیبات فنولی توسط پلیمر سنتزی بررسی شد. سینتیک جذبی محلول ها برای تعیین زمان رسیدن به تعادل مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات نشان داد با افزایش غلظت نمونه های فنولی میزان جذب افزایش می یابد. پلیمر سنتزی قابلیت جذب این 4 ترکیب فنولی در phهای قلیایی و خنثی را داشت و بیشترین جذب مربوط به phخنثی با تشکیل پیوند هیدروژنی است. حضور نمک در محلول حلالیت فنول در آب را افزایش داده و میزان جذب بیشتر می شود

توجه به اهمیت سیستم های دارورسانی کنترل شده در جهان و همچنین خصوصیات منحصر به فرد هیدروژلها به دلیل زیست سازگاری بالا باعث شده که این پلیمرها به عنوان حامل برای کنترل رهش داروها مورد بررسی واقع شوند. در این کار مطالعاتی ما توجه خود را بر روی سنتز هیدروژلهای حساس به ph بر پایه کوپلیمر پلی(وینیل استات- آلترناتیو- مالئیک انیدرید) معطوف کردیم. بدین منظور ابتدا کوپلیمر پلی(وینیل استات- آلترناتیو- مالئیک انیدرید) را به روش کوپلیمریزاسیون رادیکالی سنتز کردیم. به منظور تهیه هیدروژل ملامین را بر روی کوپلیمر (وینیل استات-آلترناتیو-مالئیک انیدرید) در نسبت های مختلف گرافت کردیم. همچنین شاخص آماس پذیری برای هیدروژل های تهیه شده مورد مطالعه قرار گرفت. آنتی بیوتیک سفتازیدیم به روش جذب فیزیکی بر روی هیدروژل تهیه شده بارگذاری گردید. رهایش دارو در محیط آزمایشگاهی تحت شرایط خاصـی مـورد مطالـعه قرار گرفت. ساختـار پلیمـرهای تهیـه شده به وسیـله طیف های ft-irو h-nmr1تایید شدند.

در سالهای اخیر توجه فراوانی به تهیه نانوذرات پلیمری به عنوان حامل داروها شده است و به عنوان خانواده‏ای از ذرات نانومقیاس، مطالعات بسیاری در زمینه‏ی دارورسانی با نانوذرات هیدروژل که نانوژل نیز خوانده می‏شوند صورت گرفته است. در این کار مطالعاتی نانو هیدروژلهای حساس به ph برپایه کوپلیمر پلی(هیدروکسی اتیل متاکریلات-کو-آکریل آمید) سنتز شد. بدین منظور ابتدا کوپلیمر نانو پلی(2-هیدروکسی اتیل متاکریلات-کو-آکریل آمید) به روش کوپلیمریزاسیون امولسیونی معکوس در حضور نسبت های مختلفی ازn,n -اتیلن بیس آکریل آمید تهیه گردید. سپس شاخص آماس پذیری برای کوپلیمرهای تهیه شده مورد مطالعه قرار گرفت. در مرحله بعد داروی سفتی زوکسیم بر روی هیدروژل تهیه شده بارگذاری شد و در محیط آزمایشگاهی رفتار رهاسازی داروی مذکور از هیدروژل بارگذاری شده بررسی شد. ساختار کوپلیمرهای تهیه شده به وسیله طیف ft-irبررسی شدند و همچنین آنالیز sem برای نمونهای تهیه شده انجام گردید.

مشخص شده که هیدروژل های زیست تخریب پذیر بر پایه نشاسته، سیستم های مناسبی برای اهداف دارورسانی می باشند، بنابراین در این کار تحقیقاتی، اصلاح شیمیایی نشاسته با استفاده از گرافت کوپلیمریزاسیون 2- هیدروکسی اتیل متاکریلات به روش atrp انجام شد. اثر غلظت مونومر روی پارامتر-های گرافت تخمین زده شد. ساختار کوپلیمرهای گرافت شده با استفاده از طیف های ft-ir و afm و xrd تایید شدند. خاصیت نیمه کریستالی نشاسته پس از گرافت تغییر کرد که با استفاده از آنالیزهای xrd تایید شد. گرافت مونومر 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات روی نشاسته منجر به تشکیل ساختاری آبدوست گردید که درجه تورم و قدرت تورم را افزایش داد. همچنین توانایی آزادسازی دارو در کوپلیمر گرافت شده با استفاده از داروی meropenem بررسی شد. آزمایش های مربوط به آزادسازی دارو در سه محیط مختلف انجام گرفت و مشخص شد که سرعت و زمان آزادسازی با افزایش ph محیط بیشتر می شود: نتیجه ای که امکان آزادسازی کنترل شده دارو را در روش های درمانی گوناگون تحقق می بخشد.

پلی آنیلین یکی از معروفترین پلیمرهای رساناست و به سبب آسانی سنتز، پایداری محیطی، خواص شیمیایی جالب، دوپینگ/آندوپینگ آسان، رسانایی ویژه و بسیاری از کاربردهای دیگرش مورد توجه قرار گرفته است. ولی این پلیمر غیر قابل ذوب بوده و در بسیاری از حلالها نامحلول است و این عوامل سبب بروز مشکلاتی از نقطه نظر صنعتی در جهت استفاده از این پلیمر و همچنین عدم فرایند پذیری این پلیمر شده است.موثرترین روش برای غلبه بر این مشکل، کوپلیمریزاسیون آنیلین با مشتقات شاخه دار آنیلین است. در کار حاضر ابتدا اتیل-3-آمینوبنزوات و بوتیل-3-آمینوبنزوات را از 3-آمینوبنزوییک اسید با روش استری کردن مستقیم تهیه و سپس پلی آنیلین و کوپلیمرهای آنیلین-اتیل-3-آمینوبنزوات و آنیلین-بوتیل-3-آمینوبنزوات را با استفاده از دستگاه التراسوند سنتز کردیم. در مرحله بعد کوپلیمر آلترناتیو استایرن انیدرید مالییک تهیه شد. هیدرولیز این کوپلیمر در محیط قلیایی ما را به کوپلیمرحاوی گروههای کربوکسیلیک اسید در ساختار زنجیره اصلی رساند. نانو کامپوزیت پلی آنیلین ، کوپلیمرهای آنیلین-اتیل-3-آمینوبنزوات و آنیلین-بوتیل-3-آمینوبنزوات با استفاده ازروش مخلوط کردن محلول فیزیکی این نانو پلیمرها و کوپلیمر آلترناتیو استایرن- مالییک اسید در نسبتهای مولی مختلف تهیه شد. برای بهبود مقاومت مکانیکی وانعطاف پذیری بهتر کامپوزیتهای حاصل به ساختار کامپوزیت، پلیمر تجاری پلی استایرن با نسبتهای وزنی مختلف اضافه شد. اثر تغییرات مولی منومرهای کوپلیمر شده روی رسانایی و ساختار هر یک از کوپلیمرها و کامپوزیتهای سنتزی بحث شد. پلیــــمرهای سنتز شده با استفاده از h-nmr و (ft-ir) طبقه بندی شدند. رفتار حرارتی پلیمرها با استفاده از(dsc) مورد مطالعه قرار گرفت. حلالیت پلیمرها در حلالهای مختلف آلی بررسی گردید.

استفاده از مواد تجدیدپذیر در صنایع مختلف با توجه به مشکلات زیست محیطی و نیز با توجه به کاهش منابع نفت اهمیت پیدا کرده است. اگر چه روغن کرچک روغن غیر قابل خوراکی است، اما نسبت به روغن های گیاهی دیگر بسیار تطبیق پذیر است به طوری که این ترکیب به طور گسترده به عنوان یک ماده شروع کننده (ماده اولیه) به خاطر ساختار بی نظیرش برای بسیاری از فرآیندهای شیمیایی صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه طی پلیمریزاسیون تراکمی از واکنش استریفیکاسیون روغن کرچک (تری ال) با دی کربوکسیلیک اسیدهای مختلف با نسبت های استوکیومتری متفاوت، پلی استر پلی ال های با جرم مولکولی متفاوت سنتز گردیدند. آزمایش های از قبیل ویسکومتری، رنگ سنجی و تعیین oh number وacid value بر روی پلی استر پلی ال ها انجام گرفت و نتایج حاصل از آن مورد بررسی قرار گرفت. پلی استر پلی ال های سنتز شده بعد از تعیین گروه های انتهایی، با 4,4-methylene di (p-phenylene) diisocyanate (mdi) تحت شرایط مشخص وارد واکنش شده و در نتیجه چسب های پلی اوره تانی حاصل گردید که این چسب ها را در چسباندن سطوح چوب به چوب، فلز به فلز، پلاستیک به پلاستیک و فیبر به فیبر مورد آزمایش قرار گرفت. در مرحله بعد خواص کیفی مربوط به چسب ها از جمله مشخصه های effect on chemical resistance،gel time ، green strength of adhesives و lap shear strengthمورد بررسی قرار گرفت. مشخصه های پلی استر پلی ال ها و چسب ها به وسیله طیف سنجی ft-ir، dsc و tga مورد بررسی قرار گرفت.

در میان پلیمرهای رسانا پلی آنیلین توجه زیادی را به خود جلب کرده است که ناشی از هدایت بالا، پایدازی شیمیایی و خواص الکتروشیمیایی آن است. اخیراً نیز پلی آنیلین به علت موارد کاربردی آن در وسایل الکتریکی از نقطه نظر پژوهشی و صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. اما پلی آنیلین حلالیت کمی در حلال های آلی داشته، غیر قابل ذوب بوده و در نتیجه فرایند ناپذیر است. واکنش گرفت در پلیمرها یک تکنیک بالقوه به جهت بهبود فرایندپذیری پلیمرهای رسانا است. در پروژه حاضر ابتدا کوپلیمر پلی آنیلین-3-آمینو بنزوییک اسید سنتز گردید، سپس با پلی اتیلن گلیکول منو متیل اتر با جرم های مولی مختلف به کمک واکنش شیمیایی گرفت، کوپلیمر پلی آنیلین-3-آمینوبنزوییک اسید اصلاح شده، تهیه شد. در ادامه کار خصوصیات فیزیکوشیمیایی محصولات از طریق تکنیک های ft-ir و اسپکتروسکوپی uv-vis و تصاویر sem بررسی شد.

کاربردهای پلیمرهای رسانا در صنعت روز به روز در حال افزایش است. در میان پلیمرهای رسانا پلی آنیلین در تحقیقات صنعتی و آزمایشگاهی توجه خاصی به خود جلب کرده است. اما استفاده از پلی¬آنیلین بدلیل خواص مکانیکی ضعیف و فرآیند پروسه پذیری محدود شده است. ساخت کامپوزیت یکی از راههای معمول برای کنترل این مشکلات است. در کار حاضر ابتدا نشاسته توسط مونو کلرواستیک اسید به فرم نشاسته کربوکسی متیل¬دار شده، اصلاح شده سپس پلیمریزاسیون درجای آنیلین در حلال آبی نشاسته کربوکسی متیل¬دار شده توسط اکسیدانت و پلیمریزاسیون با (aps) آمونیوم پراکسی دی¬سولفات(aps) به عنوان آغازگر در حضور دستگاه آلتراسونیک به منظور تهیه کامپوزیت¬های رسانا در اشل نانو انجام گرفت. کامپوزیت¬های تهیه شده توسط بعضی تکنیک ها از قبیل ft-ir و tga و xrd و sem آنالیز شد. رسانائی پلیمرهای تهیه شده توسط دستگاه چهار نقطه¬ای اندازه¬گیری شد.

در سال های اخیرتوجه فراوانی به تهیه ی پلیمرهای ستاره ای جهت استفاده در سیستم های دارورسانی کنترل شده، شده است. از آنجا که پلیمرهای ستاره ای می توانند حامل های دارویی مناسبی باشند لذا در این کار پژوهشی هدف سنتز پلیمر ستاره ایی جدیدی می باشد که به عنوان حامل دارو مورد استفاده باشد. در این کار مطالعاتی پلیمر ستاره ای برپایه ی آغازگر سنتز شده از ملامین واپی کلروهیدرین و با استفاده از مونومر آکریل آمید جهت رشد پلیمر، توسط روش پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم (atrp) سنتز گردید. شاخص آماس پذیری برای این پلیمر تهیه شده مورد مطالعه قرار گرفت ودر مرحله ی بعد داروی آنتی بیوتیک سفازولین بروی این پلیمر بارگذاری شد و در محیط آزمایشگاهی رفتار رهش داروی مذکور از پلیمر سنتز شده در ph های مختلف بررسی گردید.

پلیمرهای طبیعی به عنوان مواد پلیمری با ارزش به دلیل زیست سازگاری خود برای استفاده جهت برنامه های پزشکی در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. هیدروژل بر پایه پلی ( وینیل الکل ) به دلیل خواص ویسکوالاستیک, محتوای آب بالاو زیست سازگاری آن برای رهایش کنترل شده دارو بسیار مورد توجه واقع شده است. در کار پژوهشی حاضر نوع جدیدی از هیدروژل پلی (وینیل الکل ) سنتز شد. برای این منظور ابتدا پلی (وینیل الکل ) با اپی کلرو هیدرین برای آماده سازی مناسب جهت پلیمریزاسیون رادیکالی زنده عامل دار شد. سپس پلیمر اصلاح شده همراه مونومرn- وینیل پیرولیدون به روش پلیمریزاسیون رادیکالی آزاد پلیمریزاسیون شد. در نهایت رهایش دارو از این هیدروژل به دست آمده در سه محیط مختلف مورد بررسی قرار گرفت.( ph=3,6/1, 8)

در کار حاضر، سنتز نانو کامپوزیت های رسانای الکتریکی بر پایه فوران، پیرول، آنیلین و مشتقاتش و عوامل تقویت کننده مانند نانو ذرات fe3o4، نانو لوله های کربنی عاملدار، کوپلیمر سنتزی و پلیمرهای طبیعی در نسبت های مولی مختلف با استفاده از روش های متنوع توصیف می گردد. در هر مورد نانو کامپوزیت های رسانای الکتریکی مربوطه تهیه شد و به وسیله دستگاه های مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir)، اشعه ماوراء بنفش- مرئی (uv-vis)، پراش اشعه ایکس (xrd)، کالریمتری روبش تفاضلی (dsc)، و تجزیه وزن سنجی حرارتی (tga)، مغناطیس سنج ارتعاشی نمونه (vsm)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (fesem) شناسایی شدند. هدایت الکتریکی نانو کامپوزیت ها با روش چهار نقطه ای اندازه گیری شد. فعالیت های بیولوژیکی نانو کامپوزیت ها مانند ضداکسایشی، ضد باکتریایی و زیست تخریب پذیری به ترتیب با استفاده از 2و2- دی فنیل 1-پیکریل هیدرازیل (dpph)، باکتری های گرم مثبت و منفی و روش دفن در خاک مورد بررسی قرار گرفتند. نانو کامپوزیت ها رسانای الکتریکی پس از آن به عنوان سوبسترا برای تثبیت هموگلوبین (hb) مورد استفاده قرار گرفتند و رفتارهای بیو الکتروشیمیایی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش اول، نانو کامپوزیت های رسانای الکتریکی از پیرول، پارافنیلین دی آمین در حضور نانو ذرات fe3o4، کوپلیمر اصلاح شده پلی(استایرن-متناوب- مالئیک انیدرید) با استفاده از سدیم دودسیل سولفات (sds) به عنوان امولسیون ساز آنیونی و آمونیوم پرسولفات (aps) به عنوان یک اکسیدان از طریق پلیمریزاسیون امولسیونی ساخته شد. نتایج نشان داد که نانوکامپوزیت به دست آمده دارای خواصی نظیر: رسانایی بالا، پایداری حرارتی مناسب، خواص مغناطیسی و بیوالکتروشیمیایی خوب می باشند. در بخش دوم، نانو کامپوزیت های رسانای الکتریکی از فوران و نانو ذرات fe3o4 ، نانو لوله کربنی عاملدار به روش پلیمریزاسیون اکسیداسیون شیمیایی درجا در نیترو متان و در دمای اتاق با استفاده از آهن (iii) کلرید بدون آب (fecl3) به عنوان یک اکسیدان تهیه شدند. نتایج نشان داد که نانوکامپوزیت های تهیه شده خواص فیزیکی و بیولوژیکی بهتری را نسبت به پلی فوران نشان دادند. از سوی دیگر، از آنجایی که ترکیب یک پلیمر زیست تخریب پذیر طبیعی با یک پلیمر مصنوعی قابلیت های بسیار عالی را در مواد کاربردی پیشرفته به ارمغان می آورد، در بخش سوم، نانو کامپوزیت های رسانای الکتریکی زیست تخریب پذیر بر پایه پلیمرهای رسانا / پلیمرهای طبیعی، با روش پلیمریزاسیون درجا از پیرول و آنیلین در حضور دکسترین فعال شده در محیط اسیدی سنتز و بررسی شدند. نتایج نشان داد که نانوکامپوزیت های رسانای تهیه شده دارای خواص بیولوژیکی نظیر: زیست سازگاری، ضد باکتریایی، ضد اکسایشی و زیست تخریب پذیری خوب می باشند در بخش پایانی، کوپلیمرهایی از پیرول و آنیلین با ساختار هالو توسط اکسیداسیون مخلوط مونومر از طریق پلیمریزاسیون امولسیونی با استفاده از تریتون 100x- به عنوان یک سورفاکتانت غیر یونی و آمونیوم پرسولفات به عنوان یک اکسید کننده تهیه شدند. سپس نانو کامپوزیت های الکترو مغناطیس سه جزئی بر پایه پلی (پیرول-کو- آنیلین) و آلژینیک اسید مغناطیسی با استفاده از پلیمریزاسیون امولسیونی در نسبت های متفاوتی از مواد اولیه ساخته شدند. نتایج fesem وtem نشان داد کوپلیمر و نانوکامپوزیت تهیه شده دارای ساختار حفره ای توخالی می باشد. علاوه بر این نانوکامپوزیت به دست آمده از پلی (پیرول-کو- آنیلین) و آلژینیک اسید مغناطیسی دارای خواص جالبی مانند: رسانایی بالا، پایداری حرارتی خوب و خواص زیستی مناسب می باشند.

نانوذرات پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر بسیار سودمند می باشند، زیرا آنها از طریق تزریق با سرنگ در قسمتهای مختلف بدن قابلیت توزیع دارند. در این کار مطالعاتی ما توجه خود را بر روی سنتز هیدروژلهای (-nایزوپروپیل آکریل آمید- ئیدروکسی اتیل آکریلات) در مقیاس نانو با درصدهای مختلف از عوامل کراسلینک کننده مثل n,n- پروپیلن بیس آکریل آمید و n,n- اتیلن بیس آکریل آمید معطوف کردیم. هیدروژلهای(nipaam-co-hea) به وسیله کوپلیمریزاسیون رادیکال آزاد از -nایزوپروپیل آکریل آمید و ئیدروکسی اتیل آکریلات در محلول آبی در حضور امواج التراسونیک سنتز گردیدند. n,n- پروپیلن بیس آکریل آمید و n,n- اتیلن بیس آکریل آمید از واکنش آکریلویل کلراید با 1،2-دی آمینواتان و 1،3-دی آمینوپروپان تهیه گردیدند. آنتی بیوتیک سفتریاکسون به روش جذب فیزیکی در ماتریکس نانو هیدروژلها بارگذاری گردید. رهایش دارو در محیط آزمایشگاهی تحت شرایط خاصی مورد مطالعه قرار گرفت. پلیمرهای تهیه شده به وسیله ft-ir و xrd تایید شدند. نتایج حاصل از طیفهای xrd نشان داد که هیدروژلهای کراسلینک شده، در مقیاس نانو تهیه شده اند. آماس پذیری هیدروژلهای تهیه شده مورد مطالعه قرارگرفت و این مطالعات نشان داد که آماس پذیری هیدروژلهای(nipaam-co-hea) می تواند با تغییر میزان ebaam و pbaam کنترل گردد.

پلیمرهای طبیعی سهم بزرگی از اکثر تحقیقات و آزمایشات در سیستم های دارو رسانی را به خود اختصاص می دهند.صمغ ها جزء پلیمرهای طبیعی محسوب می شوند. آنها دارای مزیت های مختلفی نسبت به پلیمرهای سنتزی می باشند چونکه آنها غیر سمی، زیست تخریب پذیر، زیست سازگار، در دسترس و ارزان قیمت می باشند. صمغ ها گروه بزرگی از پلی ساکارید هایی هستند که بطور وسیع در صنایع غذایی برای تهیه ژل و به عنوان پایدار کننده و عوامل سوسپانسیون وهچنین در صنایع غذایی به عنوان عامل انکپسوله کننده مورد استفاده قرار می گیرند. صمغ عربی ماده مترشحه از درختان آکاسیا می باشد. این صمغ ماده ای ارزان قیمت، در دسترس و همچنین از نظر فیزیولوژیکی بی ضرر می باشد به همین خاطر در چند دهه ی اخیر، اصلاح شیمیایی آن با گرافت کوپلیمریزاسیون مونومرهای وینیلی مختلف بر روی آن مورد توجه صنایع و آکادمی های علمی قرار گرفته است. بنابراین در این کار مطالعاتی، هیدروژل مناسب با گرافت کوپلیمریزاسیون آکریلامید بر روی صمغ عربی به روش atrp تهیه شد. پس از تهیه این کوپلیمرها، ساختار آنها با استفاده از طیف های ftir، afm و tga بررسی شدند. سپس شاخص آماس پذیری کوپلیمرهای تهیه شده در آب مطالعه شد و در نهایت رفتار آزادسازی داروی ونکومایسین بارگذاری شده بر روی کوپلیمر تهیه شده در سه محیط مختلف مورد بررسی قرار گرفت.

هیدروژل ها ، شبکه های سه بعدی از پلیمرهای آبدوست هستند که قابلیت جذب مقدار زیادی آب را دارند. نخستین بار در سال 1960 از هیدروژل ها در سیستم های دارورسانی استفاده شد که لیم و ویچترل ، پلی هیدروکسی متاکریلات را برای اولین بار سنتز کردند . علاوه بر پلیمرهای سنتزی در سال های اخیر پلیمرهای طبیعی همچون کیتوسان و آلیژینات نیز به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. هیدروژل ها به دو روش فیزیکی و شیمیایی شبکه ای می شوند و ساختار پرمنفذ هیدروژل ها توسط چگالی شبکه ای شدن کنترل می شود. به دلیل در بر گرفتن محتوای زیاد آب ، کشش سطحی کم و خصوصیات مشابه این هیدروژل ها با بافت های بدن ، این نوع ترکیبات برای اهداف دارورسانی مناسب می باشند. از ویژگی های بارز هیدروژل هایی که به صورت فیزیکی شبکه ایی می شوند، این است که به حالت محلول در آب می باشند که بر اثر تغییر شرایط محیطی مانند: دما ، ph ، نور ، میدان الکتریکی و قدرت یونی تبدیل به ژل می شوند. هدف از طراحی سیستم های دارورسانی کاهش تکرار مصرف ، افزایش اثر دارو و کاهش عوارض ناشی از آن است که از پلیمرها در این سیستم ها استفاده میشود. قبلا از گلیسیدیل متاکریلات برای ساخت هیدروژل ها در سیستم های دارورسانی استفاده شده است که یک نمونه ی آن (gmd) گلیسیدیل متاکریلات دکستران می باشد. در کار حاضر ابتدا کوپلیمر گلیسیدیل متاکریلات- مالئیک انیدرید با استفاده از روش پلیمریزاسیونی رادیکالی سنتز شده و سپس از2- آمینوپیریدین و 4-آمینو بوتیریک اسید به عنوان عامل گرافت برای اصلاح کوپلیمر استفاده شد به نحوی که خصوصیات حساس به ph در هیدروژل های بدست آمده مشاهده گردید . کوپلیمرهای حاصل با استفاده از طیف سنجی ft-ir واسپکتروسکوپی h-nmr شناسایی شدند. و در نهایت داروی سفوتاکسیم که یک آنتی بیوتیک می باشد بر روی آن بارگذاری شد و سرعت آزاد سازی دارو در ph های مختلف مورد بررسی قرار گرفت.

رزین های کی لیت کننده بر پایه¬ی کوپلیمر اصلاح شده ی پلی(استایرن-آلترناتیو-مالئیک انیدرید) با 2-((2- آمینو اتیل)کربامویل)بنزوئیک اسید سنتز شدند. جذب یون¬های pb2+، cd2+، ni2+،cr3+، al3+و fe3+ به¬وسیله¬ی رزین های سنتز شده به¬عنوان یک رزین تعویض یون جدید در محلول¬های آبی مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه های رزین ها به¬وسیله ی طیف سنجی ftir و tga بررسی شد. رفتار جذب این یون¬های فلزی روی رزین به وسیله¬ی پارامترهایی از قبیل ph (8-2)، زمان تماس (min 180-0)، مقدار جاذب (mg 15-1) و غلظت اولیه¬ی یون فلزی( mg/l 20-1) مطالعه شد. درصد جذب با افزایش ph، مدت زمان تماس و غلظت رزین افزایش پیدا کرد. با افزایش غلظت اولیه¬ی یون فلزی برای یون¬های کادمیم، سرب، نیکل، کروم، آلومینیوم و آهن درصد جذب کاهش یافت. گزینش¬پذیری رزین برای تعدادی از یون¬های فلزی سنگین بررسی شد. مدل¬های ایزوترم دو پارامتری از قبیل لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین- رادشکویچ برای توصیف تعادل جذب به کار رفتند. نتایج نشان دادند که بهترین برازش با ایزوترم لانگمویر به دست آمد. مدل¬های سینیتیکی شبه مرتبه¬ی اول، شبه مرتبه¬ی دوم و نفوذ درون ذره¬ای برای مدل سازی داده¬های تجربی استفاده شدند و نشان داد که معادله سینیتیک شبه مرتبه¬ی دوم می¬تواند به بهترین وجه، سینیتیک جذب را توصیف کند.

در پروژه حاضر کاتالیزور پلی(وینیل پیرولیدونیوم) کلرایدo- سولفونه شده [pvp-so3h] cl، تهیه و شناسایی شد و به عنوان یک معرف جدید و موثر برای ارتقاء برخی از واکنش های آلی معرفی شد. این معرف به طور موثری قادر به تسریع واکنش-های تهیه آسیلال ها و محافظت زدایی از آنها تحت شرایط ملایم است. علاوه بر این کاتالیزور [pvp-so3h] cl به عنوان یک واکنشگر موثر و مناسب در تهیه بیس ایندولیل متان ها در شرایط بدون حلال مورد استفاده قرار گرفت. از سوی دیگر این کاتالیزور در تسریع تهیه انواع مختلف مشتقات زانتن ها موثر است. سادگی فرآیند، زمان های کوتاه واکنش، عدم استفاده از حلال های مضر، جداسازی آسان و بازده خوب از مزایای روش های ارائه شده می باشد.

کاربردهای پلیمرهای کریستال مایع روز به روز در حال افزایش است. در میان این ترکیبات پلیمرهای کریستال مایع زنجیر جانبی در تحقیقات صنعتی و آزمایشگاهی توجه خاصی به خود جلب کرده اند. تهیه ی نانو کامپوزیت کریستال مایع زنجیر جانبی با استفاده از کربن نانو لوله ها باعث بهبود یافتن خواص مکانیکی، الکتریکی و نوری پلیمر می شود. در کار حاضر، ابتدا 4-هیدروکسی-4-متوکسی-آزوبنزن تهیه شد. سپس این ترکیب به پلیمرهای متفاوت گرافت گردید. سپس با تغییر بدنه ی اصلی آزو پلیمر به هموپلیمر گلایسیدیل متاکریلات، پلیمر کریستال مایع سنتز گردید. در ادامه برای بهبود خواص نوری پلیمر کریستال مایع سنتز شده با استفاده از درصدهای متفاوت کربن نانو لوله، نانو کامپوزیت تهیه شد.

نانوکامپوزیت های پلیمرهای رسانا/نانوذرات معدنی به دلیل خواص متعدد و کاربردهای فراوان توجهات زیادی را جلب کرده اند. پلی آنیلین یکی از پلیمرهای رسانای رایج با کاربردهای متفاوت است. اما حلالیت و فرآیندپذیری کم این پلیمر کاربردهای آن را محدود کرده است. تهیه کامپوزیت ها و نانوکامپوزیت های این پلیمر روش مناسبی برای بهبود فرآیندپذیری کم پلی آنیلین است.

پلیمریزاسیون اتیلن در حضور کاتالیزور فیلیپس و در فاز دوغابی با موفقیت انجام گرفت. در ادامه کار، تأثیر برخی از پارامترهای موثر در پلیمریزاسیون اعم از اثر تری آلکیل آلومینیم، اثر کومونومر 1- هگزن، اثر هیدروژن و همچنین اثر جایگزینی حلال مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات در اکتیویته کاتالیست، میزان تولید محصول و همچنین آنالیز برخی از مهم ترین خصوصیات محصولات بدست آمده نظیر تعیین سرعت جریان مذاب، تعیین دانسیته حالت مذاب و دانسیته توده ای و همچنین آنالیز اندازه ذرات، این تأثیرات را به خوبی نشان می دهد.

در طول سال های اخیر پیشرفت های زیادی در زمینه پلیمرهای رسانا صورت گرفته که ناشی از ویژگی های الکتریکی جذاب و پتانسیل کاربرد فراوان آن ها در زمینه های مختلف می باشد. در بین پلیمرهای رسانا، پلی آنیلین به خاطر سنتز آسان، هزینه سنتز پایین، پایداری حرارتی و محیطی خوب، ویژگی های ردوکس بالا (اکسایش،کاهش)، رسانایی الکتریکی بالا و مقاومت خوردگی خوب و همچنین در دسترس بودن و ارزان بودن مونومر اولیه آن مورد مطالعه قرار گرفته است. پلی آنیلین با وجود مزیت های گفته شده، دارای نقاط ضعفی از قبیل پایین بودن خواص مکانیکی و فرایندپذیری ضعیف می باشد. به این دلایل پلی آنیلین ذوب نمی شود و در حالت دوپه شده، به سختی در حلال ها حل می شود. اصلاح ساختار پلی آنیلین و مخلوط کردن پلی آنیلین با مواد تقویت کننده و تهیه کامپوزیت پلیمری از راهکارهایی می باشند که برای غلبه بر مشکلات استفاده از پلی آنیلین به کار می رود که در این بین مخلوط کردن پلی آنیلین با انواع پلیمرهای آلی با قدرت مکانیکی زیاد و تهیه آلیاژ و کامپوزیت آن نظر مراکز آکادمیک و صنعتی را به خود جلب کرده است. آلیاژهای پلیمری عایق-رسانا، موادی مهم و قابل توجه هستند زیرا که ویژگی های الکترونی پلیمرهای رسانا همچون پلی آنیلین و ویژگی های مکانیکی پلیمرهای عایق را با هم دارند.

چکیده پلی آنیلین از جمله پلیمرهای بی نظیر از خانواده پلیمرهای مزدوج می باشد. تحقیقات بسیاری بر روی پلی آنیلین به عنوان یک پلیمر رسانا انجام گرفته است که به علت ویژگیهای ذاتی آن نظیر هدایت الکتریکی بالا ، هزینه پایین ، مقاومت حرارتی بالا وتهیه آسان آن است. در کنار مزایای ذکر شده ، این پلیمرها دارای انحلال پذیری و فرایند پذیری پایینی می باشند ، که کاربردهای آنها را محدود می کند. به همین دلیل در کار حاضر ابتدا پلی آنیلین از طریق اکسیداسیون شیمیایی در حضور امواج فرا صوت و تحت جو آرگون سنتز شد، سپس پلیn- وینیل پیرولیدون با استفاده از روش پلیمریزاسیون رادیکالی از مونومر n- وینیل پیرولیدون تهیه گردید و در واکنش با کلرو سولفونیک اسید به پلی اسید مربوطه تبدیل شد. در مرحله ی بعد پلیمریزاسیون در جا آنیلین در حضور این پلی اسید ها و همچنین ذرات نانو tio2 به منظور تهیه ی نانوکامپوزیت های رسانا پلی آنیلین انجام گرفت. در آخر رسانایی و رنگ زدایی نانوکامپوزیت ها بررسی و با یکدیگر مقایسه شد. نانوکامپوزیت های حاصل از طریق تکنیکهای ft-ir، xrd،tga ، اسپکتروسکوپی uv-vis و تصاویر sem شناسایی شدند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.