در سال های اخیر بسیاری از سازمان ها خدمات خود را به صورت الکترونیکی به شهروندان ارائه می نمایند. یکی از دغدغه های پیش روی دولت ها و سازمان ها در عصر حاصر مساله فقدان اعتماد شهروندان به این شکل از ارائه خدمات می باشد. هرچه سازمان ها بیشتر به سمت الکترونیکی شدن پیش می روند این موضوع نیز اهمیت روز افزونی می یابد. اعتماد شهروندان به دولت و تکنولوژی با توجه به گسترش خدمات الکترونیکی یک ضرورت است. لذا در این تحقیق بر آن شدیم تا نقش اعتماد را در پذیرش خدمات الکترونیکی و قصد استفاده شهروندان، در بخش خدماتی سازمان بزرگ نیروی انتظامی و دفاتر پلیس+10 مورد بررسی قرار دهیم. بر اساس مدل های قبلی ارائه شده، چهار عامل اصلی تاثیرگذار بر قصد استفاده شهروندان از خدمات الکترونیکی، شناسایی شده و مبنای این تحقیق قرار گرفتند . این چهار عامل عبارتند از : گرایش به اعتماد، اعتماد به دولت، اعتماد به فناوری اطلاعات و ریسک درک شده . نتیجه تحقیق از شهروندان نشان می دهد که گرایش به اعتماد به نحوه مثبتی اعتماد به دولت و اعتماد به اینترنت را تحت تاثیر قرار می دهد که در نتیجه این دو نیز باعث افزایش قصد استفاده ازخدمات الکترونیکی می گردند. انتظار می رود با توجه به نتایج و مدل ارائه شده در این تحقیق، بسیاری از سازمان های دولتی از جمله نیروی انتظامی و دفاتر پلیس+10 در جلب اعتماد شهروندان نسبت به دولت، سازمان های دولتی و خدمات الکترونیکی ارائه شده توسط آنها موفق تر عمل نمایند.

سیستم های نوآوری، سیستم هایی در حال تکامل و پیچیده هستند که با الگوهای یگانه مکانی-زمانی پدیدار شده و بسته به پیکربندی حال و مسیر گذشته، رفتارهایی متفاوت از خود نشان می دهند. شناخت الگوهای رفتاری نوآوری منطقه ای نقش پراهمیّتی در پژوهش های مقایسه ای سیاست گذاری و الگوبرداری ایفا می کند. هدف این پژوهش، گونه-شناسی رفتار نوآوری مناطق مختلف ایران با توجه به تفاوت های منطقه ای موثّر بر رفتار نوآوری آنها، ضمن بکارگیری رویکرد گسترده به نوآوری است. ایران به دلیل گستردگی جغرافیایی و وجود اقوام مختلف با فرهنگ های متفاوت، نمونه کم نظیری برای مطالعه رفتار نوآوری منطقه ای است. بسیاری از عوامل سیاسی (نظیر شیوه حکمرانی، سیاست های روابط بین المللی)، ساختارهای نهادی سخت (نظیر سیستم حقوقی، قوانین و مقررات، سیستم آموزش) و عوامل اقتصادی (نظیر سیاست های پولی، سیاست های حمایتی در سطح ملی) را به دلیل اشتراک عوامل در بین مناطق، می توان در چنین مطالعه ای کنترل شده (ثابت) فرض کرد. در این پژوهش با توجه به سبک غالب یادگیری و نوآوری در کشورهای در حال توسعه و همچنین کارکرد سیستم نوآوری در آنها، گونه شناسی نظری از رفتار نوآوری منطقه ای صورت گرفته است. مسیرهای علّی منجر به گونه های رفتاری موجود در ایران، از طریق آزمون تجربی و تحلیل مقایسه ای کیفی فازی 29 استان کشور تشخیص داده شده اند. 8 گونه "دورمانده"، "تجربه گرای ناموفق"، "پژوهش گرای ناموفق"، "بازمانده"، "نزدیک به گذار"، "در حال گذار تجربه گرا"، "در حال گذار پژوهش گرا" و "نوآور"، گونه های نظری معرفی شده در این پژوهش هستند که 6 گونه رفتاری به صورت تجربی در میان استان های ایران قابل تشخیص است.

نگاهی به آمارهای جهانی در زمینه توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات(فاوا) در کشورها حاکی از وضعیت نابسامان کشورمان در این حوزه است. صاحب¬نظران بر این عقیده¬اند که تحلیل اشاعه فناوری اطلاعات در کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته نیازمند اتخاذ رویکردی نهادی است و هر گونه تلاش برای اشاعه فناوری اطلاعات در این کشورها باید همراه با اصلاحات نهادی در این زمینه باشد. لذا در این پژوهش رویکرد نظام نوآوری به عنوان رویکردی که متضمن دیدگاه نهادی به توسعه می¬باشد، به همراه مفهوم معماری از حوزه فناوری اطلاعات به منظور تبیین یک چارچوب منسجم تحلیلی استفاده شده است. این چارچوب به منظور تحلیل نهادی اشاعه فناوری اطلاعات و پاسخگویی به این که چه نهادهایی در اشاعه فناوری اطلاعات در کشور اهمیت دارند و وضعیت عملکرد این نهادها در حال حاضر چگونه است استفاده شده است. روش شناسی مورد استفاده در این پژوهش روش ترکیبی (کیفی/کمی) بوده است. در مرحله کیفی، به مدد مطالعات اکتشافی، تحلیل مضمون مصاحبه با خبرگان حوزه فناوری اطلاعات و با نوعی تدوین ابداعی مبنی بر تلفیق مفاهیم برگرفته از دو حوزه علمی معماری سیستم ها و نظام نوآوری، به ابداع چارچوبی برای معماری نظام نوآوری فناوری اطلاعات دست یافته ایم. در مرحله کمی پژوهش، مجموعه ای از نهادهای شناسایی شده در سه سطح نهادهای عینی، مقرراتی و هنجاری، از دو بعد میزان اهمیت و وضعیت عملکرد فعلی مورد بررسی قرارگرفته اند. از میان 42 نهاد شناسایی شده، نتایج تحلیل آماری نشانگر این است که تقریباً تمامی نهادهای شناسایی شده از اهمیت و اثر به سزایی در اشاعه نوآوری های فاوا برخوردارند. در مورد وضعیت فعلی عملکرد این نهادها در اشاعه فاوا در کشور نیز نتایج از عملکرد ضعیف اغلب این نهادها در وضعیت فعلی حکایت دارد. نوآوری این پژوهش پیوند زدن مفاهیم نظام نوآوری با مفاهیم معماری سیستم جهت تحلیل اشاعه فناوری اطلاعات است. ز این رو چارچوب معماری حاصله، جنبه نظری پژوهش را اقناع می کند و به کارگیری این چارچوب در تحلیل وضعیت نظام نوآوری فناوری اطلاعات کشور و ارائه آموزه های سیاستی مبتنی آن، جنبه کاربردی پژوهش حاضر را شکل می دهد.

عدم تحقق تصور متعارف مبنی بر تلازم قطعی رشد اقتصادی و حصول رفاه عمومی و عدالت اجتماعی باعث شده است که تحقق عدالت به صورت هدفی مستقل در دستور کار سیاستگذاران قرار گیرد. در این میان اهمیت یافتن بیش از پیش نوآوری در تعیین جایگاه رقابت پذیری اقتصادها و رشد آن ها باعث شده که بررسی میزان سازگاری مدل ها و سیاست های نوآوری با اهداف عدالت اجتماعی از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد. این پژوهش به دنبال تعیین مشخصات مدل نوآوری عادلانه مبتنی بر دیدگاه اسلام به عدالت اجتماعی است؛ که بر اساس هدف مورد نظر، در این تحقیق برخی از اصلی ترین ویژگی های مدل نوآوری سازگار با عدالت از منظر اسلام تشریح خواهد شد. مدل نوآوری جدید ارائه شده، متناسب با دیدگاه های ویژه اسلام در موضوعات مرتبط با علم، فناوری و نوآوری، «نظام علم عدالت گستر» نام گذاری شده است. در ادامه این تحقیق، از طریق مقایسه ویژگی های برخی مدل های رایج نوآوری با مشخصات مدل نوآوری پیشنهاد شده، میزان همگرایی این مدل ها با عدالت اجتماعی ارزیابی می شود.

در دهه های اخیر مطالعات متعددی پیرامون مدل های توسعه نوآوری در مناطق صورت پذیرفته است. نوآوری در مناطق به ویژه برای کشورهای پهناور و در حال توسعه ای چون ایران دارای اهمیتی ویژه است. در این پژوهش هدف شناسایی عوامل موثر بر توسعه نوآوری های مبتنی بر فناوری های برتر در مناطق ایران و بررسی آنها در حوزه هوایی کشور می باشد و بر این اساس 4 سوال و 6 فرضیه مرتبط مطرح گردید. بر اساس مطالعات پیشین انجام شده، تحلیل هم رخدادی کلمات و نتایج حاصل از روش فرا ترکیب 6 بعد و 26 عامل موثر بر توسعه نوآوری های مبتنی بر فناوری های برتر در مناطق ایران شناسایی شدند. از طریق راهبرد مطالعه موردی، الگوی نظری بدست آمده برای فناوری هوایی به عنوان مورد اصلی پژوهش در کنار سه فناوری اطلاعات و ارتباطات، نانو و زیستی مورد بررسی قرار گرفت. برای مطالعه موردی هر فناوری از اطلاعات و مستندات موجود، مصاحبه با متخصصان و روش های آماری استفاده شد. بر اساس موردهای انتخاب شده، تحلیل های درون موردی و بین موردی صورت پذیرفت و نقاط اشتراک و تفاوت توسعه نوآوری های فناورانه در موارد انتخاب شده بر اساس تکرار واقعی و نظری مورد تحلیل قرار گرفتند و در نهایت در الگوی نظری 16 عامل بر اساس تکرار واقعی دارای قابلیت تعمیم تحلیلی تشخیص داده شدند. در پایان نیز پیشنهادات کاربردی و سیاستی بر اساس نتایج پژوهش ارائه شده است.

چکیده ندارد.