سولفات در آب آشامیدنی سهم مهمّی در سختی دائم دارد. غلظت بالای سولفات در تغییر طعم آب موثر بوده و اگر با کاتیونهای منیزیم و سدیم ترکیب شده باشد اثر ملیّن داشته و موجب ایجاد ناراحتیهای گوارشی می گردد. احیای سولفات بوسیله باکتریهای بی هوازی تولید هیدروژن سولفوره با بوی بد تخم مرغ گندیده می نماید. این باکتریها از نظر شیمیایی در آب موجب تبدیل سولفات های طبیعی به سولفید هیدروژن میشوند. باکتریهای احیاء کننده سولفور، در محیط های فاقد اکسیژن از قبیل چاه های عمیق، سیستمهای لولهکشی منازل و دستگاههای گرمکننده آب یافت میشوند.در این تحقیق تاثیر پلیمرهای هادی پلی آنیلین و کامپوزیت های آن و همچنین اثر جاذبها و مبادله کننده آنیونی در جداسازی یون سولفات از آب و فاضلاب بررسی شده است. جهت جداسازی از جاذب های مختلـف با شـرایط یکسـان از نـظر زمان تماس، دمـا، حجم پسـآب و شرایط متغییر میـزان پایدارکننده مصـرفی و ph انجـام شـده و سپـس میـزان غلـظت آنیـون سولفات در پسـآب اصلی و نمـونه هـای پـس از جداسـازی توسـط دســتگاه اسپکترفتومتری آنالیز گردیده است.تایج حاصـل نشان می دهد پلی آنیلیـن در جداسـازی آنیون سولفات عملکرد مطلـوبی دارد و احتمالاً می تـوان آن را به عنـوان یک جـاذب در تصفیـه آب و فاضلاب مورد مطـالعه قرار داد. در این تحقیـق همچنیـن تأثیر کامپوزیت های پلی آنیلین در جداسـازی آنیون سولفات بررسی و مشاهده گردید که کامپوزیت پلی آنیلین / هیدروکسی پروپیل سلولز/کوارتز بیشترین حذف آنیون سولفات از آب و فاضلاب به ترتیب 91/82 و 95/72 درصد را داشته است.

در این تحقیق نانوکامپوزیت های پلی آنیلین با استفاده از پایدارکننده های گوناگون از جمله هیدروکسی پروپیل سلولز، پلی وینیل الکل و دودسیل بنزن سولفونات سدیم، پلی اتیلین گلایکول، دو دسیل هیدروژن سدیم، متیل سلولز در محیط آبی و با استفاده از اکسیدان هایی از قبیل یدات پتاسیم, پرسولفات پتاسیم, پرسولفات آمونیوم، کرومات پتاسیم، دی کرومات پتاسیم و دی کرومات سدیم سنتز شد. به منظور بررسی رفتار و خواص متفاوت این نمونه ها از آزمون های میکروسکپ الکترونی (sem)، طیف سنجی مادون قرمز فوریر (ftir) و هدایت سنجی چهارنقطه ای استفاده گردید. نتایج نشان می دهد رسانایی، شکل شناختی، درصد تبدیل مونومر به پلیمر، اندازه ذرات و یکنواختی محصول به نوع و غلضت اکسیدان و پایدارکننده بستگی دارد. ساختمان شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج مادون قرمز بررسی شده است. نتایج نشان می دهد شدت پیک ها به نوع پایدار کننده بستگی دارد. بررسی تصاویر میکروسکپ الکترونی نشان می دهد افزودن پایدارکننده علاوه بر اینکه سبب ریزتر شدن اندازه ذرات می شود، توزیع ذرات را هم یکنواخت تر می کند. نوع اکسیدان نیز بر روی کلیه خواص پلیمر تاثیر دارد.

هدف این تحقیق تهیه نانوکامپوزیت های پلی آنیلین با استفاده از پایدارکننده های گوناگون ازجمله هیدروکسی پروپیل سلولز، پلی وینیل الکل و دودسیل بنزن سولفونات سدیم در محیط آبی و آبی/غیرآبی بوده است. به منظور بررسی رفتار و خواص متفاوت این نمونه ها از آزمونهای میکروسکپ الکترونی (sem)، طیف سنجی مادون قرمز (ftir) و هدایت سنجی چهارنقطه ای استفاده گردید. نتایج نشان می دهد رسانایی، شکل شناختی، درصد تبدیل مونومر به پلیمر و اندازه ذرات به نوع محلول و پایدارکننده بستگی دارد. ساختمان شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج مادون قرمز بررسی شده است. نتایج نشان می دهد شدت پیک ها به نوع پایدار کننده بستگی دارد. بررسی تصاویر میکروسکپ الکترونی نشان می دهد افزودن پایدارکننده علاوه بر اینکه سبب ریزتر شدن اندازه ذرات می شود، توزیع ذرات را هم یکنواخت تر می کند. در میان حلال های گوناگون به کار رفته در این تحقیق، تتراهیدروفوران دارای بهترین خواص بوده است.

در این پروژه، به اثر پلی پیرول و پلی آنیلین و کامپوزیتهای آنها در حذف سرب و کادمیوم از آب پرداخته بر نتایج آن با دیگر جاذبها مقایسه شد. همچنین، اثر نوع و غلظت پایدارکننده بر ph محلول و نوع جاذب بر روی حذف سرب و کادمیوم از آب بررسی که نتایج حاکی از آن می باشد که در صد حذف در محیط قلیایی افزایش می یابد. در صد حذف سرب در محیط قلیایی ( 10= ph) وقتی که از کامپوزیت پلی پیرول و دودسیل هیدروژن سولفات سدیم و کامپوزیت پلی پیرول و دودسیل بنزن سولفونات سدیم به عنوان جاذب استفاده شد، به ترتیب 82/99 و85/99 و در صد حذف کادمیم نیز 66/99 و 85/99 بوده است. همچنین درصد حذف در محیط اسیدی نیز در اکثر مواقع افزایش داشته است که به عنوان مثال، وقتی که از کامپوزیت پلی پیرول و پلی اتیلن گلیکول 35000 استفاده شد، درصد حذف در سرب 02/98 و کادمیوم 12/98 بوده است. جاذبهای متدوال پیرولیت و آمبرجت تقریباً به طور کامل فلزات سنیگین را حذف نموده اند، همچنین غلظت محلولهای سرب و کادمیم 100 میلی گرم در لیتر بوده است.

در این تحقیق به محاسبات حجمی و اندازه گیری خواص حجم ، فشار و دما (pvt) بر اساس کوپلیمر پلی اتیلن – پلی پروپیلن و کوپلیمر پلی اتیلن – پلی 1- اوکتن و همچنین پلی اتیلن خطی از دمای 313 تا 493 کلوین و فشار تا 200 مگا پاسکال مورد بحث قرار گرفته است . از نتایج بدست آمده می توان به پتانسیل بالای معادلات حالت واندروالس و برتولت در زمینه پیش بینی حجم پلیمرها اشاره کرد . علاوه بر این مشاهده گردید حجم ویژه کوپلیمرهایی که دارای شاخه زنجیره بزرگتری هستند بیشتر از کوپلیمرهای دارای شاخه زنجیره ای کوتاه تر می باشد .

پلیمریزاسیون آنیلین با استفاده از اکسیدان های یدات پتاسیم، پتاسیم پرسولفات، کلرید آهن، پرمنگنات پتاسیم تهیه شد. نانو کامپوزیت پلی آنیلین در حضور پایدارکننده پلی وینیل الکل و همچنین اکسید فلزی سیلیسیم با استفاده از اکسیدان یدات پتاسیم تهیه شد. خواص محصولات از قبیل مورفولوژی، اندازه ذرات، ساختمان شیمیایی و درصد تبدیل مونومر به پلیمر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد مورفولوژی، اندازه ذرات، ساختمان شیمیایی و درصد تبدیل مونومر به پلیمر به نوع اکسیدان، پایدارکننده و اکسید فلزی بستگی دارد. با استفاده از اکسیدان یدات پتاسیم بالاترین درصد تبدیل مونومر به پلیمر حاصل شد. در حضور پایدارکننده پلی وینیل الکل ذرات ریزتر و با افزایش غلظت پایدارکننده ریزترین و کروی ترین ذرات بدست آمد. درصد تبدیل مونومر به پلیمر پلی آنیلین بیشتر از درصد تبدیل مونومر به پلیمر نانو کامپوزیت پلی آنیلین در حضور پایدارکننده شد. مورفولوژی محصولات با استفاده از دستگاه sem و ساختمان محصولات بدست آمده با استفاده از طیف ftir بررسی شد. نتایج نشان می دهد که شدت پیک ها به نوع اکسیدان بستگی دارد.. تصاویر x-ray مربوط به نانو کامپوزیت پلی آنیلین/ اکسید فلزی مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر نشان می دهد که تشکیل نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ اکسید فلزی با موفقیت انجام گرفته است.

در این تحقیق نانو کامپوزیت های پلی آنیلین را به روش شیمیایی و با استفاده ازمونومر آنیلین وآمونیوم پروکسی دی سولفات (aps) به عنوان اکسنده، ونانو ذره sio2ودر حضور پایدار کننده های هیدروکسی پروپیل سلولز (hpc) ، دودسیل بنزن سولفونات سدیم ( dbsna) در محیط آبی بررسی شده است. واز نانو کامپوزیت های سنتز شده جهت جداسازی یون روی (zn+2) درمحیط آبی مورد بررسی قرارگرفته است . به منظور بررسی رفتار وخواص این نمونه ها از آزمون های میکروسکوپ الکترونی (sem) ، طیف سنجی مادون قرمز(ftir) استفاده گردید. کریستالینیته نانوکامپوزیت ها به وسیله آنالیزxrd تعیین می شودپیک ها ی اضافی در الگوی xrd نانوکامپوزیت ها نشاندهنده حضور نانو ذره sio2 در مخلوط پلی آنیلین می باشد. نتایج نشان می دهد شکل شناختی، اندازه ذرات ویکنواختی محصول به نوع وغلظت پایدارکننده بستگی دارد. ساختمان شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج مادون قرمز بررسی شده است. واز محصول به دست آمده در حذف zn+2 استفاده شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این تحقیق کلوئید پلی آنیلین با استفاده از پایدارکننده های پلیمری از قبیل پلی اتیلن گلیکلول، هیدروکسی پروپیل سولز، پلی وینیل الکل و سدیم دودسیل بنزن سولفونات در محیط آبی تهیه شده است. یدات پتاسیم به عنوان اکسیدانت استفاده شد. تاثیر غلظت پایدارکننده ها بر هدایت الکتریکی، اندازه ذرات و شکل شناختی ذرات بررسی شده است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان می دهد که با افزایش غلظت پایدارکننده ها اندازه ذرات کاهش می یابد همچنین اندازه و یکنواختی ذرات به نوع پایدارکننده بستگی دارد. با افزایش غلظت پایدارکننده هدایت الکتریکی کاهش و یکنواختی ذرات افزایش می یابد.