نوسان در قیمت ها در بازار سهام می تواند شامل دو مقیاس زمانی مختلف باشد: یک رویکرد بلندمدت که توسط مدیران مالی هدایت می شود و یک افق کوتاه مدت که به وسیله مکانیزم های تجاری خاص اداره می شود. در اینجا یک مقیاس ترکیبی برای مدیریت پرتفوی های سهام ارائه می شود؛ رویکرد بلندمدت از تئوری تحلیل میانگین- واریانس مارکوویتز بهره می برد؛ در حالی که نوسان کوتاه مدت در قیمت سهام به وسیله یک حد تجاری کنترل می شود. در این استراتژی ترکیبی، آزمون بر اساس تجارت دوره ای با تناوب ده روزه صورت گرفته است. در آغاز هر دوره ی تجاری یک سبد سرمایه گذاری دوسهمی که نرخ شارپ بهینه را در بین تمامی ترکیبات ممکن از سهم های انتخاب شده شاخص مورد نظر دارند، با استفاده تحلیل میانگین- واریانس انتخاب شده اند. این کار در یک فرآیند دو مرحله ای انجام شده است که با حداکثرسازی نسبت شارپ برای هر جفت و اجرای فرض بدترین سناریو و تعیین حـدی که فعالیت تجاری را کنترل می کند، صورت می گیرد. سپس نوسان قیمت سهم های انتخابی مورد آزمون قرار می گیرد تا رفتار تجاری مشخص شود. در اینجا یک حد تجاری ارائه می شود تا تصمیمات تجاری را تسهیل کرده و این امکان را به وجود آورد که پرتفوی انتخاب شده یک روند افزایشی را در روز تصمیم داشته باشد. انتخاب دوره ی ده روزه ی تجاری تعداد معاملات را کاهش می دهد تا از این راه از هزینه ی معامله ی اضافی اجتناب شود. بنابراین این استراتژی ترکیبی به سرمایه گذاران در شرایط مختلف اجازه ی انعطاف پذیری بیشتری می دهد. با توجه به این مزایا، محقق، مسئله ی این تحقیق را بررسی عملکرد این استراتژی در شاخص سهام ایران و بازارهای نوظهور هنگ کنگ، برزیل، سنگاپـور، مکـزیک و مالـزی قرار داده است. پس از بررسی نتایج، با پیش فرض 1.005=? و با درجه ی اطمینان 95 درصد، اختلاف معناداری بین میانگین بازده کل حاصل از اجرای استراتژی مقیاس زمانی مرکب، در بورس اوراق بهادار تهران و هر یک از بازارهای نوظهور انتخابی دیده شد و همه فرضیه ها تأیید شدند. اما با پیش فرض 1.01=? چهار فرضیه از پنج فرضیه تأیید شدند و تنها در مورد برزیل، با درجه ی اطمینان 95 درصد، اختلاف معناداری بین میانگین بازده کل حاصل از اجرای استراتژی مقیاس زمانی مرکب، در بورس اوراق بهادار تهران و بازار سهام این کشور مشاهده نشد.

در نیمه ی آخر قرن بیستم، به دلیل آسیب پذیر شدن شرکت های تخصصی در برابر تغییرات سریع و غیر منتظره ی محیط، تنوع به مبنایی ضروری برای رشد و بقای شرکت ها تبدیل شد. افزایش اهمیت تنوع در تشریح تغییرات ایجاد شده در شکل و نیم رخ سازمان ها و صنایع، منجر به توسعه دامنه وسیعی از تحقیقات در زمینه های مختلف علوم اجتماعی گردیده است. به طور کلی رابطه میان تنوع و عملکرد سازمانی موضوع بسیاری از مطالعات در سالهای پیشتر بوده است. متخصصان در زمینه رابطه میان دو متغیر به سه نتیجه متضاد دست یافته اند. عده ای این رابطه را مثبت ارزیابی کرده اند، عده ای به وجود رابطه منفی بین دو متغیر پی برده اند و سایر محققان هیچ گونه رابطه ای بین آنها نیافته اند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین تنوع محصول با عملکرد وریسک شرکت های غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. داده های مورد نیاز از طریق نرم افزارهای موجود در سازمان بورس اوراق بهادار تهران (ره آورد نوین و تدبیرپرداز) و همچنین سایت کدال جمع آوری شد. مدل از روش اثرات ثابت برآورد شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که تنوع محصول با عملکرد مالی و ریسک شرکت رابطه معناداری ندارد. همچنین نتایج نشان داد که تنوع محصول با عملکرد تعدیل شده با ریسک رابطه مثبت و معنا داری دارد، ولی این رابطه ضعیف است.

نقش بازارهای مالی و در رأس آن بورس اوراق بهادار، گردآوری نقدینگی بخش خصوصی و سرمایه های پراکنده در دست مردم و تخصیص بهینه آنها به فعالیت های اقتصادی است. طبیعتاً تخصیص بهینه این منابع، زمینه رشد و توسعه پایدار اقتصادی کشور را فراهم می کند. در اتخاذ تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری در بورس، اولین و مهم ترین عاملی که مد نظر سرمایه گذاران قرار می گیرد، قیمت سهام و در بعد وسیع تر شاخص کل قیمت سهام است. بنابراین، شناسایی عوامل موثر و متغیرهای کلیدی تأثیرگذار در تعیین قیمت سهام از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. به طور کلی، اعتقاد بر این است که قیمت سهام توسط برخی از متغیرهای کلان اقتصادی تعیین می شود. از دیدگاه مدل تک عاملی، تمامی اوراق بهادار از نوسانات عمومی بازار تأثیر می پذیرند. از جمله این عوامل عمومی اقتصادی، می توان به چرخه های تجاری، تورم، نرخ ارز، نرخ بهره، تغییرات فناوری و قیمت مواد خام مثل نفت اشاره کرد. با توجه به اتکای بسیار زیاد اقتصاد کشور ما به درآمدهای نفتی، تأثیر متغیر قیمت نفت و نوسانات آن بر قیمت-گذاری و نتیجتاً بازده سهام، غیر قابل انکار است. بنابراین، با توجه به نقش بورس اوراق بهادار در توسعه بخش حقیقی اقتصاد و تأثیرپذیری آن از متغیرهای اقتصادی مثل درآمدهای نفتی، در این تحقیق بر آن شدیم تا تأثیر نوسانات قیمت نفت را بر بازده سهام مورد بررسی قرار دهیم و برای این منظور، از بازده شاخص کل سهام، به عنوان شاخصی که حرکت های قیمتی سهام کلیه شرکت های فعال در بورس را در خود منعکس می کند، استفاده کردیم و با توجه به تعیین قیمت نفت به دلار آمریکا، متغیر نرخ واقعی ارز را نیز در برآورد مدل مورد استفاده قرار دادیم. دوره مورد بررسی در تحقیق حاضر، شامل سال های 1381 تا 1390 و با استفاده از داده های ماهانه می باشد. برای بررسی اثرات آنی و نیز اثرات پایدار نوسانات قیمت نفت، از مدل "دامنه ی فرکانس" استفاده کردیم. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از این بود که اثرات میان مدت تکانه های نفتی بر بازده سهام، مثبت است، تکانه های نفتی با اثرات کوتاه مدت، تأثیر معناداری بر بازده سهام به جای نمی گذارند و نرخ ارز، تأثیر منفی و معناداری بر بازده سهام دارد.

چکیده ندارد.