بیماری مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی می باشد که تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده است. سیستم trx1/ txnrd1 یکی از تنظیم کننده های اصلی سیستم ردوکس می باشد که شامل تیوردوکسین (trx1)، تیورِدوکسین ردوکتاز (txnrd1) و nadph است و در بسیاری از فعالیت های داخل سلولی نقش کلیدی ایفا می کند. هدف این مطالعه بررسی سطح بیان ژن های trx1 و txnrd1 در لوکوسیت های خون محیطی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و افراد سالم می باشد. به این منظور 11 فرد سالم و 30 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که بسته به نوع داروی مصرفی در سه گروه دسته بندی شدند.نتایج نشان داد که میزان بیان ژن trx1 در گروه بیماران بدون مصرف دارو و نیز گروه بیماران مصرف کننده بتا اینترفرون نسبت به گروه کنترل افزایش و نیز میزان بیان این ژن در افراد بیمار مصرف کننده داروهای سرکوب کننده نسبت به گروه سالم، گروه بیماران بدون مصرف دارو و مصرف کننده بتا اینترفرون کاهش غیر معنی دار نشان داد.

مطالعه حاضر بر روی 14 بیمار مبتلا به همی پارزی ناشی از سکته مغزی انجام شد که 2 نفر از آن ها به دلیل نداشتن شرایط ورود به تحقیق، از مطالعه خارج شدند، که شامل 4 زن (33.3 درصد) و 8 مرد (66.7 درصد) می باشد. درصد حضور بیش تر مردان مبتلا به همی پارزی ناشی از سکته مغزی در مطالعه حاضر همگام با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه است که بیان می دارند این عارضه در بین مردان شیوع بیش تری دارد?2?. اما آیا این که جنس در روند بهبود بیماری نقش دارد، به دلیل کم بودن تعداد بیماران در مطالعه حاضر امکان پذیر نشد و تاکنون مطالعه ای در رابطه با نقش جنس و روند بهبود بیماری مذکور انجام نشده است. میانگین سنی بیماران 58 سال و 6 ماه بود که در نمونه های بررسی شده در سایر مطالعات این مطلب را تایید می کنند که شیوع این عارضه در سنین میانسالی و سالمندی بیش تر است?2و6?. در این مطالعه10 نفر (83.3%) در سمت چپ مبتلا و 2 نفر (16.7%) در سمت راست مبتلا به همی پارزی بودند. yocheved laufer در سال 2003 مطالعه ای در زمینه تعیین تاثیر سمت مبتلا به بیماری همی پارزی ناشی از سکته ی مغزی بر بهبود توانایی های عملکردی و کنترل تعادل روی 104 بیمار انجام داد و بیان داشت که اختلاف معناداری بین بیماران دیده نشد?44?. هدف این مطالعه بررسی تاثیر کفی بالا برنده بر تعادل پویا در بیماران مبتلا به همی پارزی ناشی از سکته مغزی بود که این مسئله تنها با یکی از مقالات?30? در این زمینه همگام بود و در مقاله مذکور تنها تاثیر کفی بالا برنده بر تحمل وزن در بیماران مبتلا به همی پارزی ناشی از سکته مغزی مورد بررسی قرار گرفته بود و تاثیر کفی بالا برنده بر تعادل پویا پرداخته نشده بود و در سایر مطالعات درمان های دیگر بر تعادل پویا بررسی شده بود. در مطالعه حاضر، از کفی بالا برنده در سمت سالم بیمار جهت بهبود تعادل پویا طی وضعیت ایستاده با چشم باز در یک نمونه 12 نفری از بیماران مبتلا به همی پارزی ناشی از سکته ی مغزی استفاده شد. استفاده از کفی در سمت سالم، باعث تغییر مرکز ثقل و ایجاد تحمل وزن متقارن در اندام های تحتانی می گردد .