آبشستگی موضعی اطراف پایه¬های پل یکی از عوامل تهدید کننده پایداری آنها محسوب می¬شود. در اثر آبشستگی حفره¬ای در اطراف پایه¬های پل ایجاد می¬شود که ممکن است پل واژگون گردد. در این تحقیق تعریفی برای زمان تعادل عمق آبشستگی ارائه شد و سپس با تعاریفی که محققین برای آن مطرح نموده¬اند مقایسه گردید. نتایج حاصل نشان داد که تعاریف محققین، زمان تعادل عمق آبشستگی را غالبا بسیار کوچک بیان می¬کنند. هم¬چنین با استفاده از تعریف مطرح شده برای زمان تعادل، رابطه¬ای به¬منظور محاسبه زمان تعادل عمق آبشستگی ارائه گردید. برای کاهش عمق آبشستگی اطراف پایه پل از طوق مستطیلی استفاده گردید. با انجام آزمایش¬های متعدد ابعاد مناسب طوق برای کاهش عمق حفره آبشستگی برآورد گردید. هم¬چنین محل مناسب نصب طوق در روی بستر و یا کمی پایین¬تر از آن بدست آمد. نتایج حاصل نشان داد که هرگاه ضخامت طوق، طول طوق در بالادست نسبت به بدنه پایه، طول طوق در پایین¬دست نسبت به بدنه پایه و عرض طوق به¬ترتیب 0/05 ، 0/92 ، 1/42 و 3 برابر قطر پایه پل باشند، آبشستگی در اطراف پایه ایجاد نمی¬گردد. پروفیل سطح آب و توزیع سرعت در اطراف پایه پل طوق¬دار و بدون طوق با استفاده از مدل¬های آشفتگی شبیه¬سازی شد و هم¬خوانی مناسبی را با نتایج تجربی نشان داد. نتایج نشان داد که طوق، پروفیل سطح آب در اطراف پایه پل را تغییر نمی¬دهد. هم¬چنین نتایج شبیه¬سازی نشان داد که بکارگیری طوق در پایه پل علاوه بر کاهش سرعت، جهت آن را نیز غالبا به سمت بالا تغییر می¬دهد که در کاهش آبشستگی اطراف پایه پل موثر است.

هدف اصلی این مطالعه بسط مدل هیدرولوژیکی به منظور ایجاد پارک¬های جنگلی بارش مبنا در حومه¬ی تبریز است. در این مطالعه، منظور از دیم یا به عبارتی بارش مبنا، استفاده از آب بارش جمع¬آوری شده از سطوح تحت بارش در فصول تر و استفاده از آن در فصول خشک می¬باشد. برای این منظور، منطقه مورد مطالعه که 30 کیلومتری حومه شهر تبریز می¬باشد به 4 ناحیه تقسیم و با استفاده از آمار بارش¬های ماهانه¬ی 37 ساله 29 ایستگاه¬های هواشناسی، بارش منطقه¬ای ماهانه¬ی هر ناحیه استخراج و پریودهای خشکی و تر براساس رژیم بارش¬موثر ماهانه مربوطه تعیین و منحنی-های شدت، مدت و فرکانس آنها استخراج شد. در مرحله¬ی بعد حجم جریانات ماهانه، فصلی و سالانه با استخراج cn هر ناحیه با کاربرد روش scs محاسبه شده و الگوهای حد گیاهی به منظور انتخاب درختان مناسب بر مبنای عوامل اقلیمی منطقه و همچنین سطح تاج پوشش آنها و فواصل بهینه و تعداد درخت در هکتار تعیین شد و به این ترتیب مقدار آب مورد نیاز (etl) به دست می¬آید و آنگاه تعداد قطره¬چکان¬های هر درخت و به تبع آن تعداد قطره-چکان¬ها در هکتار و در نتیجه کل آب مورد نیاز پارک¬جنگلی بارش¬مبنا استخراج شد. سپس حداقل سطحی که رواناب ناشی از مجموع بارش¬موثر سالانه نیاز آبی آن را جبران می¬کند محاسبه و حجم مخازن ذخیره و بیشینه حجم مخزن به منظور ذخیره¬سازی رواناب در دوره های ترسالی تعیین شد.

چکیده ندارد.