تنش خشکی یکی از مهمترین مشکلات گسترش پوشش گیاهی در نواحی خشک و نیمه خشک جهان مانند ایران است. با کاربرد سوپرجاذب ها، می توان آب حاصل از بارندگی های این مناطق را حفظ کرد و با بهبود شرایط فیزیکی خاک، تنش های رطوبتی را کاهش داد. از سوی دیگر با رشد روزافزون جمعیت و صنعتی شدن استفاده مجدد از پساب به عنوان منبعی پایدار در کشاورزی به شرط تصفیه مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف اصلی این تحقیق ساخت و کاربرد کامپوزیت سوپرجاذب و نانوکامپوزیت سوپرجاذب های پلیمری در رشد گونه قره داغ است. این گیاه از بهترین گونه های تثبیت کننده شن های روان می باشد. بنابراین علاوه بر ایجاد فضای سبز می تواند از پدیده بیابانزایی جلوگیری کند. تأثیر سوپرجاذب برروی تعدادپایه، طول ساقه و طول ریشه، تعداد ریشه جانبی، وزن تر و وزن خشک در این مطالعه مورد بررسی قرارگرفت. تیمارهای اعمال شده در این پژوهش عبارتند از: دو مکان (گلدان و عرصه طبیعی)، 5 مقدار سوپرجاذب (0،2،4،6،8 گرم سوپرجاذب به ازای یک کیلوگرم خاک)، دو نوع سوپرجاذب (نانوکامپوزیت سوپرجاذب و کامپوزیت سوپرجاذب) و سه دوره آبیاری (21 ، 15 ، 7 روز یکبار). نتایج نشان داد استفاده از سوپرجاذب نقش موثری در رشد گیاه داشته و تأثیر آن با افزایش میزان سوپرجاذب در خاک افزایش می یابد. از بین دو نوع سوپرجاذب به کار رفته در این پژوهش، کامپوزیت سوپرجاذب در رشدگیاه موفق تر عمل کرد. همچنین مشاهده شد در دوره های آبیاری طولانی تر تأثیر بکارگیری سوپرجاذب بارزتر است. دراین تحقیق توانایی سوپرجاذب ها درحذف یون نیکل از پساب نیز مورد بررسی قرارگرفت. مشاهده شدکامپوزیت سوپرجاذب نسبت به نانوکامپوزیت موجب حذف مقادیر بیشتری یون نیکل از پساب می شود.این توانایی نکته مثبتی برای این تحقیق است, چرا که یون های فلزات سنگین در علکرد گیاه اختلال ایجاد کرده و ممکن است در پساب های صنعتی که به پای گیاه می رسند موجود باشند. همچنین شرایط بهینه جذب از قبیلph، مقدار جاذب و غلظت محلول نیکل نیز تعیین شد.