در شرایط آزمایشگاهی، آزمایش هایی که انجام شد شامل: بررسی میکروسکوپی مکانیسم تاثیر قارچ های تریکودرما و قارچ های شبه میکوریز روی قارچ پاخوره غلات، کشت متقابل میسیلیوم های piriformospora indica و s. vermifera و قارچ های تریکودرما ، بررسی قدرت کلنیزاسیون قارچ های آنتاگونیست روی کلنی قارچ ggt و بررسی اثر متابولیت های فرار (گازی) قارچ های آنتاگونیست در جلوگیری از رشد میسیلیومی قارچ ggt بود. در آزمایش در شرایط گلخانه از جدایه t16 پاخوره غلات استفاده شد و این آزمایش دوبار تکرار شد. در این بررسی رقم های الوند و شهریار گندم کشت شدند. در آزمایش در شرایط طبیعی از جدایه t12 و t47 پاخوره غلات استفاده شد و آزمایش نیز دوبار تکرار شد. رقم گندم مورد استفاده، رقم الوند بود. در این آزمایش ها کلیه اثرات متقابل بین جدایه بیمارگر و قارچ های آنتاگونیست در نظر گرفته شد و همچنین قارچ های آنتاگونیست اثرشان به تنهایی بر روی گندم مورد بررسی قرار گرفت.

شوری آب و خاک مشکل عمومی اغلب کشورها است. از این جهت به کارگیری ریزسازواره های همزیست و افزاینده های رشد گیاهی شامل قارچهای میکوریز و باکتریها راهکار نوین مقابله با این مشکل است. راهکاری که در عین کوتاه بودن نتایج آن از نظر هزینه های اقتصادی مقرون به صرفه و کاربردی است. در تحقیقات انجام یافته، به کارگیری ریزسازواره های سازگار مناطق شور جهت رفع تنش شوری مورد توجه و تاکید قرار گرفت. هر چند قابلیت این قارچ و باکتریهای سازگار مناطق شور در مقایسه با جدایه های غیر سازگار آن مشخص نگردید. در این تحقیق ابتدا اقدام به جداسازی و مشخص نمودن گونه های باکتری جنس آزوسپیریلومazospirillum مناطق شور و سپس ارزیابی تحمل به تنش شوری این جدایه ها با جدایه های غیر سازگار مناطق شور گردید. قارچ درون زی پیریفورمواسپورا ایندیکا -piriformospora indica- که به تازگی توسط دکتر آجیت وارما کشف و در تولیدات زراعی مورد توجه قرار گرفت توانایی رفع تنش شوری از گیاه میزبان را دارا است. توانایی این قارچ در رفع تنش شوری و در مقایسه با جدایه های آزوسپیریلوم سازگار و غیر سازگار به مناطق شور، اثبات گردید. بنابراین ارزیابی تحمل به شوری این قارچ تحت شرایط آزمایشگاهی بخش دیگر تحقیق را تشکیل داد. یکی از مشکلات زراعت در مناطق شور بحث علف های هرز است که به عنوان رقیب گیاهان زراعی در جذب آب و عناصر غذایی رقایب هستند. با توجه به اطلاعات اندک موجود، در آزمایش طراحی شده کاربرد قارچ پیریفورمواسپورا ایندیکا بر رشد گندم تحت تنش شوری و رقابت با علف هرز یولاف بخش سوم آزمایش را تشکیل داد. نتایج این تحقیق نشان داد که (1) جدایه های مناطق شور از تحمل پذیری بیشتر به کلرید سدیم در مقایسه با جدایه های غیر سازگار برخوردارند هرچند در مقایسه با قارچ پیریفورمواسپورا ایندیکا حد تحمل پذیری کمتری را نشان دادند. (2) بر اساس روش های بیوشیمیایی و ژنتیکی انجام گرفته جدایه ها اغلب گونه برازیلنس و جهت رشد غیر وابسته به ویتامین بیوتین بودند و (3)قارچ پیریفورمواسپورا ایندیکا از طریق حفظ رنگریزه های فتوسنتزی، افزایش اسملیت های تنظیم کننده اسمزی و جذب عنصر فسفر توانایی گندم به شوری و رقابت با علف هرز را افزایش داد.

چکیده ندارد.