دوره سلجوقی در تاریخ ایران به دلیل بروز تحولات عمیق سیاسی و اجتماعی از ابعاد مختلفی در خور مطالعه است. از جمله عرصه های مهم تغییرات اجتماعی این دوران به تحولات نهادها و تأسیسات شهری این دوران مربوط می شود. زیرا به دلیل گستردگی قلمرویی که سلجوقیان بر آن حکم می راندند و شیوه های کشورداری و روابط درونی مناسبات قدرت در نزد این حکومت، در شهرهای مختلف قلمرو آنان شرایط مناسبی برای تجربه نمودن دوره ای از رشد و تکامل نهادهای سیاسی-اجتماعی متناسب با اداره امور محلی آن شهرها بدست آمد. در این میان نقش نخبگان محلی که در امور مدیریتی و اجرایی شهرها مشارکت داشتند قابل مطالعه است. زیرا از یک سو نخبگان محلی به عنوان حلقه های وصل کننده جوامع شهری به حکومت سلجوقیان محسوب می شدند و از سوی دیگر نقش و کارکرد آنان به عنوان متصدیان مقامات مختلف در شهرها نشانگر میزان برخورداری جوامع از امکان اداره مستقل آن جوامع بود. در پژوهش حاضر بررسی نقش، وظایف و کارکرد مناصب شهری در دوره سلجوقیان مورد نظر قرار دارد.

اقتصاد و تجارت خلیج فارس، ارتباط محکمی با راهها و مسیرهای پس‏کرانه‏ای دارد، ایران از طریق این خلیج فارس با 5 قاره جهان ارتباط پیدا می کند،پس منطقه از موقعیت استراتژیک ویژه ای بر خوردار است در قرن چهار تاشش ﻫ..ق راههای مواصلاتی نقش های گوناگونی ایفا می کردندعلاوه بر اینکه وسایل ارتباطی ملل مختلف بودند موجب تبادل فرهنگ وزبان هم می شدند ویا بهتر است بگوییم راهها از آنجاآغاز می شد،این منطقه علاوه بر راه آبی دارای مرزهایی در خشکی بود در دورة فوق الذکر جاده های مواصلاتی توسعه یافت وهدفمند شد ،پس طبیعی بودتأثیرمستقیم در اقتصاد کشور داشته باشد ، پیشرفت راهها تا حدود زیادی مدیون تلاش امراء آل بویه(321ـ448 ﻫ.ق) وسپس سلجوقیان بود زیرا آنهابه سرعت به اهمیت اقتصادی وسیاسی واجتماعی این مسیر بازرگانی واقف شدند ودر جهت ایجاد تسهیلات وتوسعه این راهها ی مواصلاتی از هیچ گونه کوششی دریغ نورزیدند،از طرفی خلیج فارس در مجاورت سرزمین حاصلخیزفارس قرارگرفته بودوفارس نقش شاهراه اقتصادی ـ بازرگانی را داشت که خلیج فارس را به داخل فلات ایران مرتبط وقسمتهای مرکزی ایران را به خلیج فارس وصل می کرد،اقتصاد این دوره یک اقتصاد ترکیبی ـ تألیفی از اقتصاد مناطق مختلف بود که خود از نظر ثروت وامکانات با یکدیگر تفاوتهایی داشتند این رساله برآن است که راههای پس‏کرانه‏ای خلیج فارس و تأثیر آن براقتصاد و تجارت( قرون 4 تا 6 ﻫ.ق) منطقه مورد نظررا مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق :روش تحقیق در این رساله تاریخی(توصیفی ـ تبیینی)واز شیوه جمع آوری اطلاعات مبنی بر مطالعه کتابخانه ای بهره گرفته شده است. به دلیل اهمیت راهها،امنیت راهها وآبادانی راهها وتاثیر مستقیم آن در موقعیت اقتصادی وسیاسی وفرهنگی منطقه در این پژوهش سعی شده نقش این جاده ها درتجارت مورد بررسی قرار بگیرد. این سوال اصلی مطرح است: در این پژوهش چنین مطرح است که راههای زمینی فلات ایران در اقتصاد خلیج فارس در سده‏های میانه قرن (4 تا 6 ﻫ. ق)چه نقش اقتصادی وسیاسی داشت؟ سوال 1: آیا بین اوضاع اقتصادی، سیاسی واجتماعی وراههای پس کرانه های خلیج فارس در قرون میانه رابطه‏ای وجود داشته است؟ فرضیه: راههای پس کرانه ای خلیج فارس در قرن(4تا6 ﻫ .ق)در اقتصاد منطقه نقش حائز اهمیتی داشته است چرا که تجارت ودادوستد کالا با منطق همجوار از طریق همین جاده ها صورت می گرفته است. فرضیه دوم: در قرون میانه بین اوضاع اقتصادی،سیاسی واجتماعی وراههای پس کرانه ای خلیج فارس رابطه ای وجود داشته است،در قرن چهار تا شش هجری توسعه اقتصادی در گرو امنیت سیاسی بود واگر مناطق پس کرانه ای همچون فارس وکرمان از نظر سیاسی دچار هرج ومرج می شدند اقتصاد را تحت تأثیر قرار داده وبا ایجاد نا امنی در راههای مواصلاتی ،بازرگانی یا متوقف می شدویا به کندی صورت می گرفت وبه تبع آن نتیجه تحقیق نشان داد راههای زمینی پس کرانه های خلیج فارس نقش کلیدی در اقتصادمنطقه خلیج فارس داشته است.

شکست نظامی ایران از روسیه و همچنین عدم وجود امنیت و نظم در امور داخلی ، زمامداران عصر قاجاریه را به این فکر انداخت که تغییراتی در نحوه آموزش نیروهای نظامی و انتظامی ایجاد شود .در همین راستا اعزام محصلین به اروپا ، تأسیس مدرسه دارالفنون ، تأسیس مدرسه قزاقخانه ،تأسیس مدارس نظامی توسط سوئدی ها و استخدام مستشاران نظامی صورت گرفت . در این بین ، استخدام مستشاران فرانسوی ، انگلیسی ، روسی مفید نبود و اعزام محصلین نظامی ادامه پیدا نکرد و مدارس نظامی به دلیل کمبود بودجه ، کارشکنی بیگانگان و برخی مقاصد سیاسی نتایج مهمی به بار نیاورد . بعد از کودتای 1299 به تدریج اصطلاحات و قوانین انتظامی و نظامی دوره قاجاری تغییر و تحول پیدا کرد و همزمان مدارس نظامی که پیش از این مستقل از دولت و زیر نظر افسران خارجی هدایت می شد ، در یکدیگر ادغام و با نام قشون متحدالشکل تحت نظارت وزارت جنگ در آمد . در دوره ی پهلوی اول همچون دوره گذشته سیاست اعزام محصل نظامی ، استخدام مستشاران نظامی و تأسیس مدارس نظامی به نحو جدی تری ادامه پیدا کرد اما تأکید بر ایجاد مدارس نظامی بود . مدارس نظامی مختلفی برای دوره های سنین پایین ، دبستان و دبیرستان تخصصی ایجاد شد و برای دوره های بالاتر ، آموزشگاههای گروهبانی ، ستوان سومی و ستوان دومی به وجود آمد . فارغ التحصیلان مدارس نظامی در قوای مسلح همچون امنیه و نظمیه به کار گرفته می شدند . بنابراین آموزش امور انتظامی در دوره پهلوی اول در آموزشگاههای عمومی تدریس می شد و این تشکیلات مدارس نظامی موجب ایجاد پلیس مدرن و کارآمد شد و همچنین زمینه ای برای ایجاد دانشکده های پلیس در دوره ی بعد از شهریور 1320 شد . این پژوهش برآن است با استفاده از همه ی منابع موجود به توصیف وتحلیل آموزش پلیس در دوره پهلوی اول بپردازد .

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.