اساسأ حوزه های روستایی به عنوان قاعده ی نظام، از نظر سکونت و فعالیت ملی، نقش مهمی در توسعه ملی ایفا می کنند؛ چرا که توسعه پایدار، در گرو پایداری نظام روستایی است. یکی از پیش نیازهای تحقق توسعه پایدار روستایی، مشارکت وسیع روستاییان در تصمیم گیری مربوط به امور خود است که موجب مشروعیت این تصمیمات و پشتیبانی در اجرای آنها می شود. مدیریت نوین روستایی به عنوان شکل جدید برنامه ریزی، می تواند با برنامه ریزی غیر متمرکز( از پایین به بالا)، توسعه مشارکتی را، فراگیر سازد و زمینه توسعه درونزا را فراهم سازد. در همین راستا، بعد از انقلاب اسلامی، با تشکیل شوراهای اسلامی روستایی، گامی مثبت در جهت مدیریت توسعه روستایی برداشته شد. زیرا شوراها را میتوان یکی از عوامل موثر در عرصه مدیریت محلی دانست که زمینه بهبود وضعیت روستاییان و حل مشکل آنان را فراهم می کند. بر این اساس، این پژوهش در پی ارزیابی عملکرد شوراهای اسلامی با رویکرد توسعه پایدار روستایی می باشد. جهت تحقق این هدف از دو روش روش کتابخانه ای و پیمایش استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش 10710 نفر بوده است که طبق فرمول کوکران، حجم نمونه 371 نفر تعیین گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. تعداد 371 پرسشنامه در مناطق روستایی دهستان پاتاوه در بین مردم و همچنین تعداد 57 پرسشنامه در بین شوراهای هر روستا (3 عضو)، در مجموع 428 پرسشنامه تکمیل گردید. و برای تجزیه و تحلیل نیز از نرم افزار spss و آماری استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که در وجود شوراهای اسلامی دهستان پاتاوه در سه بُعد اصلی توسعه پایدار (اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی)، نوعی تفاوت در ارزیابی عملکرد شوراها، از دید مردم و اعضای شورا وجود دارد، بنحوی که در سه بُعد مذکور ، اعضاء شوراهای اسلامی میزان موفقیت را بیش از متوسط و در حد بالا ارزیابی کرده اند، در مقابل مردم، میزان موفقیت را چیزی کمتر از متوسط یا متوسط رو به پایین ارزیابی کرده اند. و در میان شاخصهای پژوهش در این موفقیت به ترتیب اولویت تأثیرگذاری، «سرمایه اجتماعی اعضا، مشارکت مردم در امور شورا، دانش اعضا و حمایت های دولت قرار دارد.

اکوتوریسم روستایی، که به عنوان راهبردی برای بهبود زندگی اقتصادی واجتماعی مردم فقیر روستایی میباشد میتواند درتوسعه پایدار روستایی نقش موثری داشته باشد، برترین نقش اکوتوریسم شـامل : افـزایش اشـتغالزایـی ، کـاهش فقـر ، و افـزایش مشارکت روستاییان در برنامههای توسعه میباشد.دهستان سولقان ازمناطق جغرافیایی استان تهران که درمحدوده شمال غرب شهرتهران واقع گردیده وازپتانسیل های اکوتوریستی متفاوتی همچون : ایجاد پایگاههای ورزشهای زمستانی و بیمارستان تخصصی ، استفاده از انواع عرقیات گیاهی در رستورانهای سنتی،استفاده از تله کابین در مسیر امام زاده داود (ع) ، ایجاد منطقه حفاظت شده حیات وحش ،ایجاد دهکده سالم ، باغداری صنعتی ، سبزی چینی،ایجاد سد ابی و... برخوردارمیباشد . بدین ترتیب باعنایت به طرح مسئله : چرا قابلیتها وتوانهای محیطی( اکوتوریستی) در دهستان سولقان ازمواهب اقتصادی، فرهنگی ،زیست محیطی و... بهره چندانی ندارد ؟ لذا این پژوهش بااهداف خاصی شکل گرفت که اصلی ترین هدف مورد جستجو در این تحقیق، توسعه پایدار روستایی بواسطه توسعه اکوتوریسم میباشد روش تحقیق توصیفی تحلیلی است وبرای جمع آوری اطلاعات،ازتلفیق روشهای اسنادی میدانی ،از جمله مشاهده و مصاحبه استفاده گردیده و با استفاده از نرم افزارهای gis,spss,excel مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته . برای تجزیه وتحلیل دادهها وترسیم نقشه ها از نرم ا فزارهای مختلف ، و برای ارزیابی فرضیه ها ا ز آزمون تی تست واستفاده گردید. درفرایند اجرای مطالعه ، ابتدا با اتّکا به بررسی و شناخت ادبیات و مشاهده شناسایی شدند و سپس بر اساس رهیافت سامانه ای ، این ا طلاعات تجزیه و تحلیل ،جمع بندی ، تلفیق و به صورت لایه های اطلاعاتی تهیه گردیدند . در نتیجه مشخص شد این منطقه دارای شرایط مناسب جهت سرمایه گذاری درصنعت اکوتوریسم میباشد، بنابراین میتوان پذیرفت قابلیتهاوتوانهای محیطی دهستان سولقان بواسطه گسترش اکوتوریسم ، در توسعه پایدار روستاهای ان دهستان موثرواقع می¬باشند .

چکیده ندارد.