تحقیق حاضر به تحلیل محتوای متون کتاب های فارسی مدارس ایران به لحاظ میزان کاربرد واژه های حامل خشونت و واژه های حامل ملایمت و صلح می پردازد و در پی یافتن پاسخ سوالات زیر است: 1) میزان کاربرد واژه های خشونت آمیز در متون درس فارسی مدارس ایران چه قدر است؟ 2) میزان کاربرد واژه های صلح آمیز در متون درس فارسی مدارس ایران چه قدر است؟ 3) از میان واژه های صلح آمیز و واژه های خشونت آمیز کدام یک دارای بیش ترین کاربرد و کدام یک دارای کم ترین کاربرد است؟ 4) از میان پایه ها و دوره ها کدام یک دارای واژه های حامل ملایمت و پیام صلح بیش تری است؟ در این پژوهش از روش تحلیل توصیفی استفاده گردیده است و تمام کتاب های فارسی مدارس تحلیل شده اند. جهت تعیین معناداری تفاوت بین سه مقطع از آزمون کراسکال- والیس استفاده گردیده است. برای جمع آوری اطلاعات و داده ها در قسمت پیشینه و سابقه ی تحقیق، از روش کتابخانه ای استفاده شده و جهت جمع آوری اطلاعات برای تحلیل محتوای کتب، از کتاب های درسی فارسی استفاده گردیده است. از نتایج چنین برمی آید که: الف) در کتاب های فارسی مدارس، فراوانی و درصد واژه های حامل ملایمت و صلح به ترتیب 2048 ، 57/42، و فراوانی و درصد واژه های حامل خشونت به ترتیب 2763 و 43/57 درصد است؛ لذا کاربرد واژه های خشونت آمیز از واژه های صلح آمیز بیش تر است. ب) از میان پایه های مختلف تحصیلی، کتاب فارسی دوم دبستان بخوانیم با فراوانی 132، معادل 11/78 درصد، واژه ی حامل ملایمت و صلح، دارای بیش ترین و کتاب ادبیات فارسی (2) سال دوم دبیرستان با فراوانی 228، معادل 84/27 درصد، واژه ی حامل ملایمت و صلح، دارای کم ترین تعداد واژه ی حامل ملایمت و صلح ( در مقایسه با واژه های حامل خشونت ) است. پ) از میان دوره های مختلف تحصیلی، دوره ی ابتدایی با فراوانی 713، معادل 25/53 درصد، واژه ی حامل ملایمت و صلح، دارای بیش ترین و دوره ی دبیرستان با فراوانی 741، معادل 82/33 درصد، واژه ی حامل ملایمت و صلح، دارای کم ترین تعداد واژه ی حامل ملایمت و صلح (در مقایسه با واژه های حامل خشونت) است. تفاوت میزان واژه های خشونت آمیز در سه مقطع معنی دار است اما تفاوت میزان واژه های حامل ملایمت و صلح در این سه مقطع معنی دار نیست.

چکیده ندارد.

یکی از شیوه های ایجاد ارتباط رسمی در سازمان ها ، مکاتبات اداری است که موجب موفقیت نهادها شده و از اهمیت خاصی برخوردار است ، از طرف دیگر، نوشته های اداری بیانگر میزان دانش و تخصص کارمندان بوده و عامل پیشرفت سازمان محسوب می شوند. بررسی میزان تأثیر آموزش نگارش بر مکاتبات اداری کارمندان موضوع این پژوهش است که با استفاده از روش آماری « طرح دو گروهی پس آزمون » انجام گرفته است . هدف از پژوهش مذکور آشنایی بیشتر کارمندان با شیوه های تهیه و تدوین مکاتبات اداری و کاربرد علمی و عملی آن می باشد تا بتوانند در کلاس های آموزشی ، سطح نگارش خود را بالا ببرند. دستگاه ها و نهاد های اجرایی ازجمله شهر داری ها ، فرمانداری ها ، ادارات ثبـــــــت اسناد و ... می توانند استفاده کنندگان از نتیجه ی این پایان نامه قلمداد شوند. ابزار گردآوری اطلاعات، بررسی اسناد مکاتبه ای و صورت جلسات اداری بوده است. سعی شده است در این تحقیق ، تأثیر آموزش نگارش بر مکاتبات اداری، جنبه های رعایت قواعد صرفی و نحوی و هم چنین رعایت قواعد املا یی مورد بررسی قرار گیرد . 40 نفر ازمود نی از کارمندان ادارات مختلف ، به طور تصادفی در قالب دو گروه 20 نفری انتخاب شدند، یک گروه « آزمایش » که تحت آموزش نظری و کارگاهی قرار گرفــتند و گــــروه « گواه » که از آموزش برخوردار نبودند. نتایج حاصل از این پژوهش ، فرضیه ی 1 مبنی بر « تأثیر آموزش نگارش بر مکاتبات اداری » و فرضیه ی 2 مبنی بر « جنبه های رعایت قواعد صرفی و نحوی را مورد تأیید قرار داده و بین گروه گواه و گروه آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد ولی در فرضیه ی سوم مبنی بــــــر ... جنبه های رعایت قواعد املائی تفاوت معنی داری بیـــــن گروه های یاد شده به چشــم نمی خورد ، یعنی آموزش ارائه شده برای گروه آزمایش ، بر عملکرد این گروه در رعایت قواعد املائی در مکاتبات اداری تأثیر مثبتی نداشته و عملکردش مشابه عملکرد گروه گواه بوده است .