در این تحقیق محقق می خواهد بداند که انجام تمرینات پلیومتریک ، یعنی تمریناتی که در آن ابتدا عضله تحت کشش قرار گرفته و سپس منقبض می شود تا توان انفجاری بیشتری تولید کند، مثل پرش جفت پی در پی، پرش از پائین به ارتفاعی بالاتر، لی لی کردن، پرش از یک ارتفاع به پائین و بلافاصله به بالاپریدن و ... آن هم شش هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت ، بر توان بی هوازی که همان حداکثر توانایی برای استفاده از دو دستگاه فسفاژن و اسیدلاکتیک برای تولید انرژی در واحد زمان است ، و بر درصد چربی زیرپوست ، توده بدون چربی و وزن بدن بسکتبالیستهای جوان(17 تا 20 ساله) چه تاثیری دارد؟ و آیا می توان تمرینات پلیومتریک را به عنوان عامل تاثیرگذار بر ویژگیهای ساختاری و فیزیولوژیکی معرفی نمود؟