نگارش و تالیف آثار متعدد در حوزه تاریخ نگاری چند صباحی است که بین پژوهشگران و محققان در ایران رواج یافته است اما تحقیقات نشان می دهد که بررسی آثار و روش تاریخ نگاری زنان مورد توجه قرار نگرفته است. بر همین اساس این رساله با عنوان تاریخ نگاران زن در ایران معاصر( مطالعه موردی منصوره اتحادیه، شیرین بیانی، فرشته نورایی و هما ناطق) در تلاش است تا ضمن معرفی بیوگرافی و آثار آنها به بررسی و شناسی روش تاریخ نگری و تاریخ نگاری مورخان فوق الذکر بپردازد و قصد دارد تا با بررسی روش تاریخ نگاری این دسته از مورخین زن، اندیشه آنها را نسبت به تاریخ و جایگاه و نقش آنها را در تاریخ نگاری معاصر ایران مورد ارزیابی قرار دهد. لذا این پژوهش در گردآوری اطلاعات، از روش رایج در پژوهش های تاریخی به صورت کتابخانه ای و به شیوه توصیفی و تحلیلی سود جسته است و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد مورخان زن مورد مطالعه، ضمن توجه به تاریخ نگاری فرهنگی و اجتماعی و سیاسی، دارای افتراق نظر در روش تاریخ نگاری هستند و به غیر از ناطق که متاثر از مکتب آنال است، سایر مورخین زن متاثر از مکتبی خاص نبوده اند.