غلظت فلوراید در آب آشامیدنی به دلیل اثرات مفید و مضر آن بر روی سلامت انسان بسیار مورد ‏توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نانو کامپوزیت هیدروژل مونت مورینولیت ‏و کلینوپتیلولیت و آلومینا بر کارایی حذف فلوراید از آب آشامیدنی و پساب های صنعتی است.‏ ‏ آزمایش ها در سیستم ناپیوسته و با تغییر فاکتورهای موثر مانند ‏ph‏ ، زمان تماس و غلظت ‏اولیه فلوراید مورد بررسی قرار گرفت. همچنین داده های حاصل از این تحقیق با مدل لانگمیر و ‏فروندلیچ و داده های سینتیک با مدل های شبه درجه اول و شبه درجه دوم تطبیق داده شده ‏است. با استفاده از آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز (‏ftir‏)، میکروسکوپ الکترون پویشی ‏‏(‏sem‏) و پراش اشعه ایکس (‏xrd‏)، ریز ساختار، ساختار شیمیایی و بلوری هیدروژل تهیه شده ‏و نانو کامپوزیت هیدروژل مورد بررسی قرار گرفت.‏ ‏ نتایج نشان داد ‏ph‏ بهینه برای هر سه جاذب در محدوده ? تا ? بوده است. همچنین کارایی ‏حذف فلوراید با کاهش غلظت اولیه فلوراید افزایش یافته است. جذب یون های فلوراید با مدل ‏لانگمیر همراه است. سینتیک جذب فلوراید بر روی نانو کامپوزیت هیدروژل آلومینا به وسیله ‏مدل شبه درجه اول و بر روی نانو کامپوزیت هیدروژل مونت مورینولیت و کلینوپتیلولیت تصحیح ‏شده به وسیله مدل شبه درجه دوم بهتر توصیف شد. نتایج نشان داد نانو کامپوزیت هیدروژل ‏آلومینا استفاده شده در این مطالعه یک ظرفیت جذب قابل مقایسه ای برای حذف فلوراید در ‏مقایسه با دیگر جاذب ها دارد. ‏ کلمات کلیدی: مونت موریلونیت، آلومینا، کلینوپتیلولیت، نانو کامپوزیت هیدروژل،حذف فلوراید