این پایان نامه به بررسی نقش مثبت یا منفی احساسات روی کارایی عامل های یادگیرنده در یک محیط multi-agent می پردازد. در این راستا مدلی برای عامل های یادگیرنده دارای احساس معرفی می شود. برای بررسی نقش احساسات، یک محیط فرضی multi-agent شبیه سازی شده و حالت های گوناگونی در آن نظر گرفته می شوند. در حالت نخست، کارایی عامل هایی بررسی می شود که دارای احساس نیستند و فقط قابلیت یادگیری دارند. در دومین حالت، عامل های یادگیرنده طبق ساختار ارایه شده دارای احساس هستن. در حالت سوم، کنترلگر احساس عامل، از منطق فازی استفاده می کند. در حالت چهارم، عامل یادگیرنده علاوه بر احساس دارای شخصیت است و بخش تولید احساس توسط آن یاد می گیرد که در شرایط گوناگون دارای چه میزان از احساسات ذکر شده باشد. در آخرین حالت، عامل برای یادگیری فعالیتهایش تنها از احساسات فعلی خود استفاده می کند. در مقایسه ای که بین حالت های مختلف انجام شد، مشخص شد که احساسات بر کارایی عامل های یادگیرنده در یک محیط multi-agent تاثیر مثبتی دارند اما بشرط آنکه از آن ها در محاسبه پاداش بدرستی استفاده شود.