هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رفتار مثبت سازمانی و عملکرد کارکنان در سازمان تعاون روستایی است. این پژوهش از نوع توصیفی – کاربردی می باشد. جامعه آماری کارکنان سازمان تعاون روستایی استان سمنان و کارکنان ستادی سازمان مرکزی هستند که شامل 200 نفر می باشد. از میان آنها 105 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه می باشد. آزمون آماری مورد استفاده ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون t-test می باشد که از آمار توصیفی نیز بهره گرفته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد سطح متغیر عوامل روان شناختی مثبت و مولفه های تشکیل دهنده آن و دو مولفه بخشش و قدرشناسی در کارکنان سازمان بالاتر از حد متوسط است. در بررسی رابطه اجزای تشکیل دهنده عوامل روان شناختی شامل خودکارآمدی، امید، خوش بینی، تاب آوری و دو مولفه بخشش و قدرشناسی بر عملکرد مشخص شد دو مولفه امید و بخشش رابطه معناداری با عملکرد دارد. بین متغیرهای جمعیت شناختی مانند سن، تحصیلات، تجربه و سابقه خدمت با رفتار مثبت سازمانی رابطه وجود ندارد. با توجه به نتایج بدست آمده بین رفتار مثبت سازمانی و عملکرد کارکنان در سازمان تعاون روستایی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.