تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر آنزیم های کبدی معتادین زن در حال ترک با متادون هدف این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز کبد معتادین زن در حال ترک با متادون بود. بدین منظور10 زندانی داوطلب از بین زندانیان در حال ترک با متادون ندامتگاه فردیس کرج که سه جلسه درهفته تمرین داشتند، با سن66/10 ± 8/33 سال، قد60/4 ± 2/162سانتیمتر، وزن 71/13 ± 2/62 کیلو گرم و اکسیژن مصرفی14/7 ± 18/16 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه، در این آزمون شرکت کردند. آزمودنی ها در دو گروه تجربی(5نفر) و کنترل(5نفر) به طور تصادفی تقسیم شدند. تمرین در دو هفته اول شامل 25 دقیقه دویدن با hrmax 65% در سه هفته دوم شامل 35 دقیقه دویدن با hrmax %75-65و در سه هفته آخر شامل 40 دقیقه دویدن با hrmax %85-75 اجرا شد. خون گیری آزمودنی ها 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای تعیین توزیع طبیعی داده ها به کار گرفته شد. یافته های پژوهش با استفاده از آزمون تی همبسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. حداقل سطح معنی داری برای این تحقیق(05/0 p ?) تعیین شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که در گروه تجربی، 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، مقادیر ast،alt و alp ثابت ماند.

قالب ارائه شده حالتی را درنظر می گیرد که یال حالت تصادفی دارد (با در نظر گرفتن آسیب پذیری یال که با تابع میزان موفقیت مهاجم - مدافع مشخص می شود). بر اساس این مطالعه یک راه حل (پیکربندی)، تعیین مقدار بهینه از منابع دفاعی برای هر یال در برابر خط مشی های ممانعتی بالقوه است. همچنین بهینه کردن خط مشی ممانعت کننده مصلحت نیست، اما برای فهمیدن واکنش بهینه مدافعین در برابر مجموعه ای از حملات قابل مشاهده یا بالقوه مهم است. مادامی که بتوان از بی نهایت خط مشی حمله کردن یکی را در نظر گرفت، با هوشمندی می توان مجموعه ای از خط مشی های ممکن فراهم کرد که به احتمال زیاد توسط ممانعت کننده در نظر گرفته می شوند.

در این پایان نامه، حالتی مورد بررسی قرار می گیرد که همه یا برخی از یال ها دارای کران پایین متغیر هستند. به ویژه، یک یال با کران پایین متغیر می تواند بسته (جریان روی یال صفر)، یا باز (جریان روی یال بین کران پایین مثبت و کران بالای مفروض) باشد. این ویژگی مشخص، یک مسأله ‎ی ‎np‎سخت‎ جدید را به وجود می آورد. قالب بندی ‎mcnf‎ برای قالب بندی مسائل منطقی زیادی به کار می رود؛ به عنوان مثال، می تواند برای تعیین مقدار نفت یا گاز طبیعی که از طریق خطوط لوله توزیع می شود، مورد استفاده قرار گیرد به گونه ای که باید حجم جریان در هر خط لوله، بین کران های پایین و بالای مشخص شده باشد.

‎aselineskip = 7.7mm‎ در این پایان نامه ما علاقه مند به مینیمم کردن ماکزیمم جریان در یک شبکه با حذف کردن یال ها و راس ها با مقداری بودجه ی محدود هستیم. این مساله اساساً به عنوان ممانعت شبکه یا ممانعت از جریان در شبکه شناخته شده است. گاهی اوقات اصطلاح منع شبکه به کار برده شده است. می توان حذف جرئی یال ها را تعریف کرد و یا تعریف نکرد. در هرحال تکنیک ها و نتایج اساساً فرقی نمی کنند. ما علاقه مند به حالت بدون حذف یال جزئی هستیم. مساله ی پیدا کردن ‎k‎ حیاتی ترین یال یک جریان شبکه حالت خاصی از مساله ی ممانعت از جریان در شبکه است که k‎ یال باید حذف شوند به طوری که ماکزیمم جریان تا حد ممکن کاهش یابد.

فاصله واحدهای تصمیم گیری (dmu) از مرز مجموعه امکان تولید (pps) نقش اصلی را در تحلیل پوششی داده ها و به ویژه در ارزیابی عملکرد انفرادی و گروهی dmu ایفا می کند. این فاصله ها به طور کلی می توانند به دو گروه طبقه بندی شوند فاصله تا مرز کارای ضعیف (wef) و فاصله تا مرز کارای قوی (sef) در این پایان نامه در دوی این گروه به صورت جداگانه بحث می شوند و تعدادی مدل به منظور به دست آوردن فاصله های مربوط به هر گروه با نرم های مختلف ارایه می شود و به علاوه کاربردهایی برای این فاصله بیان می شود. در حقیقت برای گروه اول ابتدا تعدادی مدل برنامه ریزی خطی (lp) ساده به منظور به دست آوردن فاصله های مربوط با نرم های چند وجهی و ارایه می شود. در ادامه یک مساله برنامه ریزی دو سطحی خطی (lbp) برای به دست آوردن این فاصله ها ارایه می شود که می تواند به طور مشترک برای هر دو نوع نقاط درون و بیرون pps به کار برده شود. این بدان معنی است که اگر چه مدل های مربوط به نقاط درون و بیرون pps برای به دست آوردن فاصله های آنها از مرز اغلب متفاوت هستند اما مسایله lbp ارایه شده توسط یک مدل می تواند فاصله هر دوی این نوع نقاط را از wef به دست اورد و بنابراین جداسازی این نقاط از همدگیر توسط تعدادی مدل و سپس به دست آوردن فاصله های آنها توسط تعدادی مدل دیگر لازم نیست همچنین مساله دو سطحی ارایه شده علاوه بر نرم های و می تواند برای نرم های دیگر نیز استفاده شود.به علاوه نشان داده می شود که مساله lbp مذکور در حالت خاص می تواند به یک مساله برنامه ریزی خطی 1-0 مختلط –صحیح تبدیل شود. سپس برای بیان کاربردی از فاصله نقاط تا wef یک روش برای ارزیابی عملکرد گروهی dmu بر اساس توانایی تولید pps فراهم می شود به طوری که بر خلاف بعضی روش های دیگر هر دو فرض بازده به مقیاس ثابت و متغیر می توانند در این روش استفاده شوند. اما به دست آوردن فاصله ها در گروه دوم به سادگی گروه اول نیست و فراهم کردن مدل های lp برای به دست آوردن فاصله های مربوط در این حالت خیلی مشکل و شاید غیر ممکن باشد. با وجود این مساله lbp دیگری ارایه می شود که فاصله های مربوط به گروه دوم را با نرم های و دست می آورد. سپس مشابه با گروه قبلی یک مساله برنامه ریزی خطی 1-0 مختلط –صحیح در حالت خاص ارایه می شود و به موجب آن نشان داده می شود که روش ارایه شده در این پایان نامه توسیعی از بعضی روش های موجود است. سرانجام یک الگوریتم شاخه-و –کران برای حل مسایل lbp راایه می شود و لذا این الگوریتم می تواند برای به دست اوردن فاصله های مذکور نیز استفاده شود. اساسا این مطالعه استفاده از فاصله یک dmu و sef را به منظور پیدا کردن نزدیکترین تصویر کارای قوی به dmu های تحت ارزیابی پیشنهاد می کند. بنابراین به یک dmu اجازه می دهد تا آسانترین روش را برای رسیدن به sef انتخاب کند.

در این پایان نامه ممانعت شبکه روی ممانعت مستقیم گره توسعه داده می شود. نوشته های فعلی ممانعت از جریان، روی یال ها متمرکز است. ممانعت شبکه ی سنتی عموماً گره ها را با جایگزین کردن هر گره با دو گره مصنوعی و یک یال مصنوعی به کار می گیرد؛ پس از آن از یکی از روش های ممانعت از جریان استفاده می شود؛ هرچند این کار اندازه ی مسأله را افزایش می دهد و در بعضی موارد ممکن است برای تصمیم گیرنده قابل درک نباشد. برای این که به طور مستقیم گره ها مورد هدف یا محافظت واقع شوند یک دستورسازی پیشنهاد می شود که به طور صریح گره ها را در نظر می گیرد و در مورد آن بحث خواهد شد.

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر تغییرات مایوستاتین زنان چاق غیر فعال بود . بدین منظور 24 نفر زن غیر ورزشکار با دامنه سنی 35-30 سال که سابقه بیماری خاصی نداشتند در دو گروه استقامتی ( n=13 ) و کنترل ( n=11) تقسیم شدند . اطلاعات اولیه در رابطه با قد , وزن ,درصد چربی بدن , حداکثر توان هوازی تمامی نمونه ها با وسایل مخصوص اندازه گیری و ثبت شد. قبل از شروع برنامه تمرینی از همه آزمودنی ها در حالت 12 ساعت ناشتایی 10 سی سی خون از ساعد دست چپ گرفته و پس از سانتریفوژ و جداسازی پلاسما در آزمایشگاه در دمای 20 – درجه سانتیگراد نگهداری شد . سپس گروه تجربی تحت تاثیر 8 هفته برنامه تمرینی استقامتی با رعایت اصل اضافه بار قرار گرفتند . 48 ساعت پس از آخرین جلسه آزمون از تمامی افراد , نمومه خون دوم گرفته شد و پس از جداسازی سرم و پلاسما برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه منتقل شد . برای اندازه گیری تغییرات مایوستاتین از کیت مخصوص استفاده شد . برای بررسی تغییرات پیش آزمون و پس آزمون در داخل دو گروه از آزمون t همبسته و به منظور مقایسه اختلاف میانگین پیش آزمون و پس آزمون و تغییرات به وجود آمده در بین دو گروه مورد مطالعه از آزمون t مستقل استفاده شد . نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین استقامتی بر سطح سرمی مایوستاتین تاثیر معناداری ندارد .

در تحلیل پوششی داده ها در رتبه بندی‎، واحدهای کارآی تکنیکی قبل از واحدهای ناکارآ قرا‎ر‎ می گیرند، به هر حال این احتمال وجود دارد که واحد‎های‎ تصمیم گیری کارآی تکنیکی نه کارآ باشد و نه ‎ از برخی از واحدهای تصمیم گیری ناکارآ، کارآتر باشند. در این پایان نامه سعی می شود تفاوت بین دو اصطلاح ‎«کارآیی»‎ و ‎«‎کارآیی تکنیکی‎»‎ نشان داده شود واینکه کارآیی تکنیکی یک شرط لازم برای کارآ ‎بودن‎‎‎ واحدهاست و شرط کافی نیست. ‎‎ برای این منظور ‎در‎ این پایانامه مدلی در حالت‎‎ خطی و غیرخطی که بر اساس کار خضری مطلق و همکارانش در سال 2012‎ به نام مدل آرش ‎‎‎‎‎am‎‎ در تحلیل پوششی داده ها ارائه شده است. این مدل با استفاده از ایده متفاوتی از مدل های سنتی،بین dmuهای‎‎‎‎ کارآ و ‎‎ ‎‎‎‎‎‎‎dm‎u‎‎‎هایی‎‎‎‎‎‎ که کارآی تکنیکی هستند تمایز قائل شده و نیز dmuها‎‎‎‎‎‎‎ را از لحاظ کارآیی و ناکارآیی هم زمان رتبه بندی می کند. این مدل اگرچه از نیاز به متوسل شدن به وزن ها،قیمت ها و سایر فرضیات بین خروجی و ورودی های واحدهای تصمیم گیری اجتناب می کند ولی قادر به در نظر گرفتن وزن ها و قیمت ها نیز می باشد. ‎

تحلیل پوششی داده ها یک ابزار قدرتمند مدیریتی به منظور ارزیابی عملکرد واحد های تصمیم گیری است. یکی از مهم ترین کاربرد هایdea تخصیص هزینه سرتاسر واحد های تصمیم گیری می باشد. این هزینه که به واحد های تصمیم گیری تحمیل می شود ممکن است ضریب کارآیی مطلق dmuها را تغییر دهد. در این پایان نامه از تحلیل پوششی داده ها برای حل مساله ی تخصیص هزینه ثابت سرتاسر یک مجموعه ی از واحد های تصمیم گیری استفاده شده است. در فصل اول تحلیل پوششی داده ها معرفی شده و در فصل دوم مدل های مربوط به حل مساله تخصیص هزینه ثابت ارائه شده است. در فصل سوم تخصیص هزینه در حالت تک بعدی بررسی شده است که در این حالت تخصیص هزینه یکتا و معادل با روش تقسیم متناسب است. در حالت چند بعدی ممکن است چنین تخصیصی یکتا نباشد. در ادامه ی فصل سوم درجه مطلوبیت و مدل maxmin معرفی شده است که با استفاده از آن تخصیص هزینه در حالت چند بعدی نیز به صورت منحصر بفرد به دست می آید.

هدف پژوهش حاضر ،بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر علایم اختلال شخصیت مرزی وتعارض های زناشویی زندانیان مرد بودکه درقالب یک طرح نیمه آزمایشی 30 آزمودنی با تشخیص اختلال شخصیت مرزی ازمیان زندانیان شهرستان چناران به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و به شیوه ی تصادفی در دوگروه ازمایش وکنترل جایگزین شدند.پس از طی جلسات متعدد فردی و20جلسه مهارت آموزی گروهی ،تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک از نظر نشانه های اختلال شخصیت مرزی وتعارض هازناشویی مورد ارزیابی قرار گرفت .ارزیابی در 4مرحله پیش آزمون،3ماه بعددرمان،پس ازمون وپیگیری صورت گرفت.ابزارهای اندازه گیری شامل: مصاحبه بالینی نیمه ساختاریافته (scid-ii)،شاخص شدت اختلال شخصیت مرزی (bpdsi)وپرسشنامه تعارض هازناشویی(mcq)می باشد.اطلاعات بدست آمده ازپرسشنامه ومصاحبه توسط نرم افزار آماری spss19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت که تحلیل واریانس مختلط نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک موجب کاهش علایم اختلال شخصیت مرزی به جز در نشانه های ترک شدن ،روابط بین فردی وعقایدپارانوییدشده است وتحلیل کوواریانس چندراهه در ارتباط با تعارض زناشویی نشان دادکه رفتاردرمانی دیالکتیک موجب کاهش واکنش های هیجانی و افزایش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان، در بیماران مرزی شده است.

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر سه شیوه تمرین استقامتی؛مقاومتی و ترکیبی بر سطوح ویسفاتین مردان غیر فعال دارای اضافه وزن بود. بدین منظور 40 نفر مرد دارای اضافه وزن با دامنه سنی 40-30 سال که سابقه بیماری خاصی نداشتند در چهار گروه استقامتی n=10؛مقاومتی n=10؛ ترکیبی n=10 و گروه کنترل n=10تقسیم شدند.اطلاعات اولیه در رابطه با قد؛وزن؛درصد چربی بدن؛ حداکثر توان هوازی تمامی نمونه ها با وسایل مخصوص اندازه گیری و ثبت شد. قبل از شروع برنامه تمرینی از همه آزمودنی ها در حالت 12 ساعت ناشتایی 11 سی سی خون گرفته شد.سپس گروه های تجربی تحت تاثیر 8 هفته برنامه تمرینی استقامتی؛برنامه تمرینی مقاومتی و برنامه تمرینی ترکیبی به صورت سه جلسه در هفته و با رعایت اصل اضافه بار قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه آزمون از تمامی افراد؛نمونه خون دوم گرفته و پس از جداسازی سرم و پلاسما برای تجزیه و تحلیل عوامل به آزمایشگاه منتقل شد. برای اندازه گیری شاخص ها از کیت های تخصصی استفاده گردید.با بهره گیری از روش های آماری نظیر آزمون t گروه های همبسته به منظور مقایسه نتایج پیش آزمون با پس آزمون و همچنین میزان تاثیرگذاری شیوه های مختلف تمرین بر متغیر ها استفاده شد. همچنین از تحلیل واریانس یک طرفه (one way anova) به منظور مقایسه میانگین گروه های مختلف در متغیرهای تحقیق استفاده گردید. نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین استقامتی بر سطوح ویسفاتین تاثیر معناداری نداشت.8 هفته تمرین مقاومتی و ترکیبی تاثیر معناداری داشت.

نسفاتین-1 پپتیدی است که در سازوکار اشتها و هموستاز انرژی در سوخت و ساز دخالت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر پاسخ سطوح نسفاتین-1 و شاخص مقاومت به انسولین به یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن می باشد.. آزمودنی ها تست هوازی شاتل ران را تا حد واماندگی در دو مرحله شروع پروتکل تمرینی و 48 ساعت بعد از 8 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی اجرا کردند. تمرینات استقامتی شامل دویدن با شدت 65 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 16 تا 30 دقیقه سه جلسه در هفته و تمرینات مقاومتی نیز شامل اجرای 7 حرکت با وزنه با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه، سه جلسه در هفته بودند نتایج تحلیل آماری نشان داد که هشت هفته تمرین استقامتی و مقاومتی به افزایش معنی دار سطوح نسفاتین-1 و کاهش معنی دار مقاومت به انسولین به یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز در مردان غیر فعال دارای اضافه وزن منجر شد. همچنین هشت هفته تمرین استقاومتی و مقاومتی تأثیر معنی داری در سطوح استراحتی نسفاتین-1 نشان نداد، در حالیکه به کاهش معنی داری مقادیر مقاومت به انسولین منجر شد. الگوی تغییرات مقادیر نسفاتین-1 و مقاومت به انسولین نیز در دو گروه تمرین مقاومتی و استقامتی و پاسخ ورزشی بعد از این تمرینات مشابه بوده و تفاوتی بین آنها وجود نداشت. بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود، انجام تمرینات استقامتی و مقاومتی باعث ایجاد سازگاری های لازم برای انجام فعالیت های یک جلسه و افزایش نسفاتین-1 (پروتئینی ضد اشتها) شد.

چکیده: مقدمه: هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مکمل دهی کوتاه مدت بذر کتان در دو مقدار متفاوت بر پاسخ ظرفیت اکسایشی تام و مالون دی آلدهید به یک وهله فعالیت ورزشی وامانده ساز در زنان والیبالیست است. روش شناسی: بدین منظور 24 زن فعال والیبالیست (انحراف معیار ± میانگین: سن 23/5±25/29 سال، حداکثر اکسیژن مصرفی3/4±55/37 میلی-لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، وزن 15/9±79/64 کیلوگرم، قد 63/5±164 سانتی-متر، شاخص توده ی بدنی 33/4±46/24 و درصد چربی 42/6±83/21) انتخاب و بر اساس فاکتورهای ذکر شده به طور همگن به سه گروه دریافت کننده ی مکمل بذر کتان (50 گرم روزانه به مدت 14 روز)، دریافت کننده ی مکمل بذر کتان( 30 گرم روزانه به مدت 14 روز) و دارونما (30 گرم آرد نخود و آرد گندم به نسبت مساوی) تقسیم شده اند. نمونه ی خونی اولیه در حالت پایه قبل از شروع مکمل دهی، خون گیری دوم پس از تکمیل دوره ی 14 روزه ی مکمل دهی و خون گیری سوم بلافاصله بعد از فعالیت درمانده ساز (آزمون شاتل ران) انجام می شود. ظرفیت ضد اکسایشی تام سرمی از طریق واکنش ظرفیت ضداکسایشی معادل ترولوکس و میزان میزان مالون دی آلدهید سرمی بر پایه واکنش با تیوباربیتوریک اسید تعیین شد.از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی حداقل سطح معنی داری (lsd) برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های تحقیق: در مطالعه ی حاضر بین سطح مالون دی آلدهید (587/0 =p) و ظرفیت ضداکسایشی تام (943/0=p) زنان والیبالیست پس از یک دوره ی کوتاه مدت (14 روزه) مکمل دهی بذر کتان در دو مقدار 30 و 50 گرم در روز و نیز پاسخ ظرفیت ضداکسایشی تام به فعالیت وامانده ساز (096/0 =p) تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما مکمل دهی بذر کتان در دو مقدار 30 و 50 گرم در روز تفاوت معنی داری در مقدار مالون دی آلدهید در پاسخ به فعالیت وامانده ساز ایجاد کرد که توانست از افزایش.زیاد مالون دی آلدهید پس از فعالیت وامانده ساز ممانعت نماید (006/0 = p). نتیجه گیری: بنابراین مطالعه ی حاضر نشان داد که می توان از مکمل دهی با بذر کتان برای جلوگیری از افزایش مالون دی آلدئید بعد از فعالیت وامانده ساز و پیش گیری از آسیب های ناشی از فشار اکسایشی بهره برد.

واضح است که اعمال محدودیت های وزنی در تحلیل پوششی داده ها، ممکن است موجب نشدنی بودن مدل ها شود. در این پایان نامه این تأثیر با جزئیات بررسی می شود. نشان داده می شود که نشدنی بودن مدل ها، فقط یکی از چندین نتیجه ممکن است که به مسأله خاص با محدودیت های وزنی اشاره می کند. به عنوان مثال استفاده از محدودیت های وزنی، همچنین ممکن است منجر به کارآیی منفی یا صفر برخی از واحدها گردد. حذف واحدهای مشکل زا از مجموعه داده ها، لزماً مشکل مرتبط را برطرف نمی کند که به خاطر اعمال محدودیت های وزنی ایجاد شده است و فقط آن را ناشناخنه می کند. ثابت می شود که همه مشکلات زمانی ایجاد می شود که محدودیت های وزنی موجب تولید آزاد شود. تولید آزاد از دیدگاه نظری تولید غیرقابل قبول است و نشان می دهد که محدودیت های وزنی اعمال شده باید مجدداً ارزیابی شوند. برای پی بردن به تولید آزاد در فناوری معیار نظری و محاسباتی در این پایان نامه تعمیم داده می شود.

تحقیق حاضر به منظور تعیین تأثیر چهار هفته مکمل دهی عناب همراه با تمرین هوازی بر برخی عوامل خطرزای قلبی-عروقی در زنان چاق غیرفعال انجام شد. بدین منظور، 20 زن چاق غیرفعال داوطلب شرکت در این تحقیق شدند و به طور تصادفی در دو گروه عناب+تمرین و دارونما+تمرین قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت 4 هفته تمرین هوازی شامل 30 دقیقه پیاده روی با شدت 50 تا 65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه را سه روز در هفته اجرا کردند. در این 4 هفته آزمودنی های گروه عناب+تمرین، روزانه 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پودر میوه عناب و آزمودنی های گروه دارونما+تمرین، روزانه 130 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پودر گلوکز با طعم عناب را مصرف کردند. نتایج نشان داد میوه عناب می تواند به عنوان مکمل گیاهی اثربخش به همراه تمرین هوازی در بهبود حساسیت به انسولین و پیشگیری از دیابت نوع 2 در زنان چاق غیرفعال توصیه شود.

تحلیل پوششی داده ها روشی برای سنجش کارآیی تعدادی واحد تصمیم گیری همگن است. اخیرا تحلیل پوششی داده ها برای آزمون کارآیی فرآیند های دومرحله ای توسعه داده شده است،که در آن همه ی خروجی های مرحله ی اول اندازه های میانی هستند که ورودی های مرحله ی دوم را می سازند. در نتیجه مدل dea دومرحله ای نه تنها یک مقیاس کارایی کلی را برای کل فرآیند فراهم می کند بلکه همچنین یک مقیاس کارایی را برای هر یک از مراحل منحصربه فرد به دست می دهد

هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر مصرف حاد مکمل بی کربنات سدیم برتوان بی هوازی، سطح لاکتات خون و شاخص خستگی کشتی گیران نخبه می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع نیمه تجربی است. به همین منظور 16 کشتی گیر نخبه آذربایجان غربی در دامنه سنی 19-22 ساله که سابقه حداقل سه الی 7 سال کشتی حرفه ای و کسب عناوین قهرمانی را داشتند به صورت هدفمند انتخاب شدند آزمودنیها در یک طرح تحقیقی متقاطع در دو جلسه مجزا با فاصله حداقل 48 ساعت در آزمون شرکت کردند و یک ساعت قبل از آزمون مکمل بی کربنات سدیم و یا دارو نما مصرف کرده سپس آزمون توان بی هوازی وینگیت را روی ارگومتر دستی اجرا کردند که برای اندازه گیری های شاخص های توان اوج، توان حداقل، توان متوسط و شاخص خستگی استفاده شد و نمونه خون برای اندازه گیری لاکتات در دو مرحله قبل و 5 دقیقه بعد از فعالیت از سر انگشت سبابه گرفته شد نتایج این تحقیق نشان می دهد که با مصرف مکمل بی کربنات سدیم احتمالا باعث بهبود توان متوسط شود و عملکرد بی هوازی کشتی گیران را افزایش دهد

تحلیل پوششی داده ها ابزاری برای اندازه گیری کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری می باشد.

یک قالب اصلی dea, هر dmu را از منظر خوش بینانه بررسی می کند؛ ولی قالب dea بازه ای پیشنهاد شده در این پایان نامه که جهت به دست آوردن یک کارایی بازه ای, واحدهای تصمیم گیری را از هر دو منظر خوش بینانه و بدبینانه ارزیابی می کند.

در این پایان نامه کارهای انجام گرفته توسط اولسن و پترسن (2003)‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎، راسل و اسچورم (2006) ‎‎‎‎‎‎‎‎و کوپر و همکاران (2007)‏،‎‎‎‎‎‎‎‎‎در مورد توصیف مرز کارای یک مجموعه امکان تولید توسط اشتراک تعداد متناهی نیم فض‎ا‎ی بسته‏‏، در چند مرحله توضیح داده می شود. ابتدا‏، مرز کارا به کمترین تعداد چندوجه‎ی محدب‏ و یا به طور معادل به یک دسته جدید از ‎‎وجه های کارا‏ تجزیه می شود که به وجه های کارای ماکزیمال (‎mef‎) معروف است. سپس نشان داده می شود که چگونه یک mef‎،‏مشخص می شود‏، حتی اگر وجه های کارای با بعد کامل وجود نداشته باشد. در ادامه‏، با به کارگیری تجزیه mef‎‎روی چندین مجموعه داده واقعی‏، صحت و اعتبار تجزیه mefو همچنین چگونگی کمک کردن آن به زمینه dea نشان داده می شوند. سرانجام نشان داده می شود که چگونه از ‎‎‎‎mef مشخص شده در مسائل عملی‏ استفاده می شود.

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر 8 هفته فعالیت هوازی همراه با مکمل دهی سیر-لیموترش بر ترکیب بدنی و نیمرخ لیپیدی مردان دارای اضافه وزن انجام خواهد شد. روش شناسی: 37 مرد سالم غیر ورزشکار دارای اضافه وزن به طور تصادفی در چهار گروه همگن کنترل، مکمل ترکیبی سیر-لیموترش، تمرین هوازی و گروه مکمل همراه با تمرین هوازی قرار گرفتند. گروه اول، طی هشت هفته در هیچ پرتکل مکمل یا فعالیت ورزشی شرکت نکردند. گروه دوم، طی هشت هفته مکمل ترکیبی سیر-لیموترش دریافت کردند. گروه سوم فعالیت هوازی را به مدت 8 هفته، سه روز در هفته و با شدت 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 20 تا 40 دقیقه انجام دادند و گروه چهارم طی هشت هفته همزمان با مصرف مکمل، فعالیت هوازی نیز انجام دادند. نمونه گیری خونی برای اندازه گیری hdl، ldl، تری گلیسیرید و کلسترول تام و آزمون های عمومی شامل قد، وزن، درصد چربی، نسبت کمر به باسن و bmi در دو مرحله قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در شرایط ناشتا به عمل آمد. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه برای بررسی فرضیه های تحقیق و در صورت معنی داری از آزمون پس تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری ?=0/05 استفاده شد. یافته های تحقیق: در مطالعه ی حاضر درمورد ترکیب بدنی، کاهش معنی داری در مقدار وزن(p= 0/000) و درصد چربی(p=0/000) پس از 8 هفته مداخله ی تمرینی و مکمل دهی مشاهده شد. اما بین توده ی عضلانی (p=0/095) و نیز نسبت دور کمر به باسن(p=0/310) آزمودنی ها پس از 8 هفته مداخله تمرینی و دارویی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین درباره ی وضعیت پروفایل لیپیدی، 8 هفته تمرین هوازی همراه با مکمل دهی سیر لیموترش توانست افزایش معنی داری در hdl آزمودنی ها ایجاد کند(p=0/002). همچنین این مداخله توانست سطح کلسترول تام(p=0/000) و تری-گلیسیرید(p=0/000) را به طور معنی داری کاهش دهد. اما کاهش معنی داری در سطح ldl مشاهده نگردید(p=0/544). نتیجه-گیری: بنابراین مطالعه ی حاضر نشان داد برای کاهش وزن و همچنین بهبود وضعیت لیپیدی مردان دارای اضافه وزن می توان از تمرین هوازی و مکمل دهی سیر- لیموترش استفاده نمود.

ترکیب بدنی، یکی از شاخص های مهم در آمادگی فوتبال می باشد که بر روی عملکرد بازیکنان در مسابقات، تأثیر بسزایی دارد و عمدتاً به دو جزء توده چربی و توده بدون چربی تقسیم می شود. با توجه به اینکه، این دو جزء در طول فصل رقابت قابلیت تغییر دارند و اطلاع بازیکنان و مربیان از چگونگی این تغییرات می تواند آنها را برای رسیدن به موفقیت سوق دهد، از این رو هدف اصلی از انجام این تحقیق، بررسی تغییرات ترکیب بدنی مردان فوتبالیست نخبه در طول نیم فصل دوم لیگ برتر فوتبال ایران می باشد.